به گزارش ایلنا، بایرن مونیخ سال‌ها «بستیا نگرا» یا دیو سیاه بارسلونا بود؛ رسانه‌های اسپانیا بعد از باخت‌های متعدد لیگ قهرمانان این اصطلاح را ابداع کردند و پذیرفتند که بارسلونا از سال‌های اوج ابتدای دهه 2010 فاصله گرفته است. باشگاه کاتالان از سال‌های آخر عصر لیونل مسی افت را شروع کرد. مشکلات مالی و تغییرات سیاسی قامت بارسلونا را کوتاه کرد. آنها پنج سال اخیر را پایین‌تر از نخبگان اروپا سپری کردند، تنها یک‌بار در این مدت قهرمان لالیگا شدند و نتوانستند از مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان عبور کنند. پنج باخت پیاپی برابر بایرن با 19 گل‌خورده و تنها دو گل‌زده نماد این سقوط بود.
کافی بود برای نهمین‌بار در 10 بازی اخیر به بایرن ببازند و تمام کارهای خوب هانسی فلیک و تیمش زیر سؤال برود. برای همین برد درخشان 4 بر یک چهارشنبه‌شب برابر بایرن بهترین شاهد برای ادعای بازگشت بارسلونا به اوج است. آنها با یک برد قاطع ثابت کردند بی‌جهت بر قله فوتبال لالیگا قرار نگرفته‌اند در آستانه دیدار امشب با رقیب همیشگی‌شان، رئال مادرید که با سه امتیاز اختلاف پشت‌سرشان قرار دارد.
آنها از دقیقه اول بازی در خانه موقتشان، ورزشگاه المپیک بارسلونا، خودشان را نشان دادند. رافینیا که زمانی سمبل افت بارسلونا بود، اولین گل از سه گلش را در دقیقه اول زد. بارسلونا سه گل یا یک جهان بهتر از بایرن نبود، هری کین یک گل زد که به علت آفساید مردود شد و بایرن خط دفاعی میزبان را با حملات پیاپی بمباران کرد. بین گل رافینیا و کین، بارسا منفعل بود و بازی در اختیار بایرن اما گل مهاجم انگلیسی بیدارشان کرد و همان دفاع از جلو که شاخصه بارسای فلیک بوده، دوباره شروع شد. نیمه دوم بارسلونا تیم بهتری شد، بهتر از بایرن و همه تیم‌های بارسا در دهه 2020. معلوم شد شروع خوب فصل در لالیگا که غالباً برابر تیم‌های ضعیف‌تر بوده، می‌تواند با ثبات همراه باشد. بارسلونا فقط در صدر جدول لالیگا قرار نگرفته، این تیم 33 گل زده و روبرت لواندوفسکی که تنها گلزن بازی چهارشنبه بارسا به غیر از رافینیا بود، 12 گل در لیگ و 15 گل در مجموع زده است. او 97 گل در لیگ قهرمانان زده و پشت‌سر کریستیانو رونالدو و مسی به ترتیب با 140 و 129 گل در رده سوم قرار دارد.
کاپیتان تیم ملی لهستان چهره شاخص تیمی متحول شده است که ظاهرش با تیم فصل قبل تفاوت زیادی ندارد هرچند نتایجش دارد. بیشتر پیروزی‌هایش را با شایستگی و مقتدرانه به دست آورده در حالی که در تابستان فقط یک بازیکن خرید؛ دنی اولمو. چهره مشهور آکادمی بارسلونا سردسته بازیکنانی است که از لاماسیا به تیم اول راه یافته‌اند؛ لامینه یامال، مارک کاسادو، پدری، پائو کوبارسی و دیگران. گاوی که در جوانی بازیکن ثابت تیم ملی اسپانیا شده، بعد از 11 ماه دوری به ترکیب تیم برگشته. فرمین لوپس، آنسو فاتی و دیگران هم هستند.
بالاتر از همه هانسی فلیک است، مربی آلمانی که کاتالونیا خانه محبوبش شده. فلیک مربی بایرن بود که در سال 2020 با نتیجه 8 بر 2 بارسلونا را درهم کوبیدند و در نهایت قهرمان شدند. همان یک بازی کافی بود برای اینکه مقامات بارسلونا بعد از اخراج جنجالی ژاوی به سراغ او بروند. ژاوی از جهات بسیاری در تحول بارسا شایسته تحسین است اما اثرگذاری فلیک سریع بوده، او به بازیکنان آکادمی بها داده و بازیکنان باسابقه تیم را قدرت بخشیده. او تیمی را شکل داده که مدعی جام‌های متعدد است و زیبا و مؤثر بازی می‌کند؛ در قالب تیمی که دیو بایرن را شکست. حریف بعدی، رئال مادرید است، قهرمان اروپا و اسپانیا و رقیب همیشگی بارسا. در آستانه ال‌کلاسیکوی امشب یک چیز روشن است: بارسلونا برگشته است.