به گزارش ایسنا، سید محمدعلی ابراهیم زاده موسوی روز سه شنبه ۲۴ مهر در سومین همایش ملی بیابان، فرصت‌ها و چالش‌ها که در دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در کرج برگزار شد، اظهار کرد: بیابان باید به مرکزی برای تولید، پشتوانه غذایی، مرکز مهاجرت معکوس و به ظرفیتی بزرگ برای گردشگری و جذب سرمایه تبدیل شود.
وی افزود: در حالی که بیابان‌ها بیشترین سهم را در جغرافیای کشور دارد اما یکی از مظلومترین بخش‌های کشور است و این کم مهری در عرصه‌های علمی و دستگاه‌های اجرایی مشهود است. بیابان به عنوان یک تهدید مطرح می‌شود در حالی که یک فرصت بوده و نگاه‌ها به بیابان باید تغییر کند.
ابراهیم زاده موسوی آغاز تمدن انسان‌ها را از بیابان دانست و افزود: این تمدن از ایران آغاز شده، به طوری که از چندین هزار سال قبل ایرانیان آب را در کویر نگهداری می‌کردند و دانشمندان خارجی هنوز در حال مطالعه بر سر این موضوع هستند که ایرانیان چگونه تمدن را از بیابان آغاز کردند.
وی تصریح کرد: اکنون دنیا در حال سرمایه‌گذاری بر روی بیابان‌ها است چون از ظرفیت بیابان می‌توان برای تولیدات کشاورزی و صنعتی استفاده کرد. متاسفانه با وجود ظرفیت‌ها در مورد بیابان کم کاری می‌کنیم و باید این گفتمان که بیابان برای کشور ما یک فرصت بزرگ است را ترویج کرد.
رئیس دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران افزود: علم امروز می‌گوید بیابان یک فرصت بزرگ است و باید به این نکته توجه کرد. بنابراین باید توسط بخش علمی این ظرفیت‌ها و فرصت‌ها به مردم معرفی شده و برای مردم الگوسازی شود تا با سرمایه گذاری در این بخش برای کشور ایجاد ثروت شود.
وی با بیان اینکه تهدید بیابان را باید به فرصت تبدیل کرد، افزود: بحث امنیت غذایی و زیستی به عنوان یک مساله مهم در کشور است چرا که دنیا بر سر مساله غذا با کسی شوخی ندارد و به یکی از مؤلفه‌های تسلط جویی در دنیا تبدیل شده است. بنابراین از دانشگاه انتظار می‌رود که این گفتمان را ترویج و معرفی کند.
سومین همایش ملی بیابان، فرصت‌ها و چالش‌ها همزمان با هفته ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی در سه محور بررسی اقدامات و فعالیت‌ها و نگرش‌های نوین در کرج برگزار شد. به دبیرخانه برگزاری این همایش ملی ۱۵۶ مقاله از سوی اساتید دانشگاهی و اعضای هیأت علمی موسسات پژوهشی مرتبط با حوزه بیابان و همچنین دانشجویان تحصیلات تکمیلی ارسال شده که پس از داوری، ۸۸ مقاله به صورت پوستر و ۱۴ مقاله به صورت سخنرانی پذیرفته شد.
انتهای پیام