عطنا - زاهد سوباجی مدیر کل تلویزیون دولتی تی آر تی ترکیه، روز گذشته در مراسم افتتاحیه دانشگاه بورسا اولوداغ ایران را هدف حملات تازه و بی سابقه ای قرار داد.
وی با گستاخی گفت: "ما تا پایان سال جاری شبکه تی آر تی فارسی را افتتاح خواهیم کرد. ما باید ایران را ناراحت و اذیت کنیم، باید ایران را آشفته کنیم! "
نکته حیرت آور این است که کسی در جمع مخاطبان این فرد از او انتقاد نمی کند که چرا باید ترکیه تلاش کند ایران را به هم بریزد و منظور از چنین اظهاراتی در این برهه حساس زمانی که جهان اسلام باید بر روی جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و لبنان تمرکز کند، چیست؟
سوال دیگر این است که آیا یک کارمند دولتی در ترکیه می تواند بدون هماهنگی و اجازه اردوغان چنین لحن بیپروا و تهدیدآمیزی را علیه کشور همسایه خود به کار ببرد؟
در دوره ای که موشک های ایران به سرزمین های اشغالی اصابت می کند، چنین لحنی را چگونه باید تفسیر کرد؟ در زمانه ای که خاورمیانه در حال عبور از حلقه آتش است، دشمنی با ایران یا ایجاد مشکل با ایران چه سودی برای ترکیه دارد؟
به نظر می رسد شکستهای متعدد ترکیه از جمهوری اسلامی ایران در حوزه های مختلف سیاست خارجی اردوغان را به شدت عصبانی کرده و باعث شده وی از زیردستانش بخواهد به ایران توهین کنند تا خشم وی اندکی کمتر شود. وی در سوریه علیرغم بیش از یک دهه تلاش موفق به سرنگونی دولت قانونی بشار اسد نشد و حالا انبوه آوارگان در سوریه و تکفیری های خشمگین از معمالات پنهانی اردوغان به مشکلی برای خود وی مبدل شده اند. اردوغان پس از فتنه گری در لیبی نیز ناکام ماند و نتوانست منفعت سیاسی و اقتصادی خاصی کسب کند . استفاده از تروریست های تکفیری داعشی و غیره توسط اردوغان در عراق و سوریه هیچ دستاوردی برای او به همراه نداشته است.
در قفقاز جنوبی نیز ترکیه نتوانست کریدور جعلی زنگزور را از طریق اشغال استان سیونیک در جنوب ارمنستان شکل دهد و این شکست حقارت بار اردوغان را از دهها میلیارد دلار سود اقتصادی برای تبدیل ترکیه به قطب صادرات کالا و انرژی از چین به اروپا محروم کرده و تلاش برای ایجاد ناتوی ترکی به دستور انگلیس و رژیم صهیونیستی را نیز ناکام گذاشته است. لذا وی به نمایش های مضحکی همچون تلاش برای ایجاد الفبای مشترک میان کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز و استفاده از عنوان جعلی ترکستان برای منطقه آسیای مرکزی روی آورده که باعث خشم ساکنان این منطقه و به خصوص فارسی زبانان در کشورهایی مانند تاجیکستان و ازبکستان و غیره شده است.
دولت ترکیه به علت صادرات گسترده انواع کالاهای نظامی، صنعتی و تجاری به صهیونیست ها در جهان اسلام هم کاملا بی آبرو شده است. در شرایطی که توقف صادرات نفت از باکو به بندر جیهان ترکیه و سپس سرزمین های اشغالی، ماشین کشتار صهیونیست ها را متوقف می کند، اردوغان که در هماهنگی با صهیونیست ها و شبکه انگلوساکسون در جهان عمل می کند، هیچ تردیدی در صادرات نفت به اسرائیل و همچنین تامین تمام نیازهای صهیونیست ها از فولاد گرفته تا آب آشامیدنی نداشته است. او می خواهد کینه اش از ایران به علت پاسخ موشکی به اسرائیل و تبدیل شدن جمهوری اسلامی به فخر عالم اسلامی را بدین شکل برطرف کند.
البته شبکه تی آر تی فارسی زبان در کنار برطرف کردن نیاز اردوغان به تبلیغات ضدایرانی که در بالا به برخی از آنها اشاره شد، یک وظیفه مهم دیگر را نیز برعهده خواهد داشت. پخش انبوه فیلم و سریال برای ترویج فساد و فحشا و انحرافات اخلاقی در جامعه ایران و نیز جعل واقعیات تاریخی و تمدن سازی و هویت سازی جعلی از ترکیه به عنوان مرجع هویتی و تمدنی در جهان اسلام.
این در حالی است که ترکیه حتی در زمینه شکل گیری الفبا و معماری و بسیار از علوم و فنون دیگر در آناتولی مدیون دانشمندان و علمای ایرانی است. اردوغان قصد دارد بدین شیوه برای واگرایی قومی در ایران و تقویت تجزیه طلبی در کشور و به خصوص در مناطق آذری تلاش کند و نقشه های اربابان انگلیسی و صهیونیست را عملیاتی کند. هر چند این تلاش ها در طول تاریخ همیشه ناکام مانده و تعلق خاطر آذری های غیور و وطن پرست به ایران عزیز همیشه ثابت شده بوده است.
آیا ترکیه از اشتباهات بزرگی که در گذشته در سوریه مرتکب شده، درس نمی گیرد؟ آیا برای ترکیه توسعه دوستی و همکاری با ایران در برابر پیمانکاران امپریالیست و صهیونیسم جهانی ضروری نیست؟ اگر ترکیه به دنبال ایجاد آشوب قومیتی در ایران است، باید بداند که شکاف های قومی در این کشور میان کردها و ترک ها شدید است. همه مردم و به خصوص علوی های ترکیه به شدت از سیاست های اردوغان در حمایت از صهیونیست ها عصبانی هستند. اقتصاد این کشور به علت رویه های ضدعلمی اردوغان به شدت آسیب پذیر شده است. دیپلماسی عمومی اردوغان کاملا شکست خورده و تمامی سیاست های ضدایرانی و ضداسلامی وی برای جمهوری اسلامی ایران قابل پاسخگویی است. قرار نیست ایران حرمت همسایگی را تا ابد به طور یک طرفه حفظ کند، اما دولت ترکیه از هیچ تلاشی برای حمله به منافع ملی جمهوری اسلامی ایران فروگذار نکند!