به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ پس از ماه‌ها تلاش برای میزبانی بازی‌های ملی در مشهد مقدس، این‌بار شرایط پروازی ناشی از تنش‌های منطقه‌ای در خاورمیانه در لبنان، تل‌آویو  که منجر به لغو خیلی از پروازهای بین‌المللی به تهران هم شده است، سبب شد تا ای‌اف سی سرانجام تصمیم بگیرد تا ایران بازی در قطر را در شهری بیرون از مرزهای سرزمینی به عهده بگیرد.
درحالی که مراحل میزبانی بازی با قطر تا زمان پرواز تیم‌ملی به تاشکند پایتخت ، این شهر سرسبز زیبا در شمال شرقی مشهد، به خوبی پیش می‌رفت، ایمیلی به امضای وینزور جان دبیرکل ای‌اف‌سی، پروژه میزبانی در ایران را باز با چالش روبرو کرد.

همه چیز از بازی آسیایی آغاز شد. مسابقاتی در تهران، تبریز و اصفهان در دو سطح نخبگان و لیگ قهرمانان آسیا.
 لغو پروازهای بین‌المللی، سبب شد تیم‌های داوری و اعضای اجرایی ای اف سی بیش از ۵ روز در تهران و اصفهان و تبریز بمانند.
تیم داوری ژاپنی معرفی شده برای باری با قطر بلافاصله پس از ابلاغ سفر به ایران در ایمیلی به دلیل مسائل مربوط به کوریدورهای پروازی از سفر به ایران انصراف داد.
تعدادی دیگر از عوامل اجرایی مسابقات هم با مشکلاتی مشابه خواهان عدم سفر به ایران شدند تا در نهایت میزبانی بازی‌ مقدماتی جام‌جهانی از تیم امیر قلعه‌نویی و طرفداران فوتبال ملی در مشهد سلب شود.
امیر قلعه‌نویی که ساعتی قبل از پرواز به تاشکند در وصف دشواری‌های شرایط رخ داده برای فوتبال ملی گفته بود:«یکی از دستیارانم برای رسیدن به تاشکند، ۳۰ ساعت روی آسمان بوده تا بتواند یک روز قبل از ما در هتل مان در تاشکند میزبان ملی‌پوشانی باشد که از امارات و روسیه به تاشکند رفته اند.»

او در همین گفت‌وگو اگرچه اشاره‌ای به احتمال تغییر و سلب میزبانی از تیمش نکرده بود اما به صراحت از امنیت کشورمان و حق فوتبال‌مان برای میزبانی از بازی‌هایش گفته بود.
درست پرواز تیم ملی که روی باند شماره ۲ مهرآباد قرار گرفته بود، خبر بد به فدراسیون ایران ذسیده بود. خبری که به نظر می‌رسید از دو روز قبلتر اقلا قلعه‌نویی و دستیارانش آماده شنیدنش بوده‌اند. آنها اگرچه وقتی به تاشکند رسیدند نمی‌دانستند بعد از بازی سخت با ازبکستان وقتی سوار هواپیمای وارش می‌شوند قرار است در کدام کشور به مصاف قطر بروند اما تمرکزشان فعلا بر مسابقه‌ای بود که سخت‌ترین بازی دور انتخابی‌شان است. ازبکستان با ستارگان نسل جدیدش که خیلی‌های شان همین حالا ستاره‌های لیگ هستند. تیم امیرقلعه‌نویی هم البته کم ستاره ندارد. یکی‌شان مهدی طارمی که در بویینگ ۷۳۷ کنار علیرضا جهانبخش نشسته‌است.
دو بزرگتر و کاپیتان تیم که با حرکت چشم‌ها تیم‌ را بدون اتوریته‌ای از جنس آنچه در سال‌های دور از علی دایی یا جواد نکونام می‌دیدیم هدایت می‌کنند. آنها که همان جا در ارتفاع ۲۹ هزار پایی جایی میان آسمان ایران در حوالی مشهد به سرخس تا مسیر هوایی تاجیکستان جلسه‌ فنی طولانی برای تعیین استراتژی‌های بازی و تاکتیک‌های فوتبالی با سعید الهویی داشتند. الهویی که با وارد کردن واژه هیبرید فورمیشن به ادبیات فوتبال‌مان خبرساز شده است.
درست در دقایقی که شجاع خلیل‌زاده بچه‌های تراکتور هنوز در شوک بازی با فولاد بودند. بیرو که تنها روی سه صندلی شل کرده بود و با اتفاقات روزهای اخیرش ریلکس کرده بود و سید حسین حسینی هم چند ردیفی عقب‌تر از بیرو در خلسه فرو رفته بود. دو گلری که احتمالا بزرگترین دغدغه‌ قلعه‌نویی در بازی با ازبکستان هستند. دو گلر اصلی تیم که درست در بدترین زمان ممکن به حاشیه‌ فرو رفته‌اند و تمرکزشان سلب شده.
پرواز از ۹۰ دقیقه گذشته همه تقریبا روی هوا درباره سرنوشت مقصد بعدی سفر پرواز می‌کنند. سناریوها این است: بازی در قطر و جابجایی میزبانی دور رفت و برگشت، ماندن در تاشکند و سفر به بخارا برای میزبانی از قطر و در نهایت سفر به دبی یا مسقط.

قلعه‌نویی که شاید پاهایش خسته شده و شاید نمی‌خواهد کسی از حالت فشرده‌ای که به تیمش تحمیل شده آن جلوی هواپیما دستانش را پشت کمرش زده و آرام قدم می‌زند. بیرو عینک آریا برزگر را برداشته و سعی می‌کند کمی با بقیه بخندد. درست مثل سید حسین. دستیاران قلعه‌نویی به صندلی‌های عقبی می‌آیند و بر می‌گردند. حالا تیم کمی با نشاط تر شده، صدای شوخی و خنده بیشتر به گوش می‌رسد. طارمی وقتی در مسیر جلو تا انتهای هواپیما از راهرو عبور می‌کند می شود روحیه بالایش را به چشم دید. جهانبخش سعی می‌کند فیس تو فیس با آی کانتکت تیمش را جمع کند و بالا نگه دارد. بقیه هم حالا انگار انگیزه‌ای دارند برای عبور از سرزمین سهراب و افراسیاب.
درست در دقایقی که تیم‌ملی خود را آماده رسیدن به هتل میران و اولین تمرین می‌کرد ستاره هایی چون قائدی، آزمون و قدوس در هتل به تماشای سورپرایز پسر ۱۴ ساله‌ ایرانی نشسته بودند که قهرمان المپیک را در مسابقات آسیایی تنیس روی میز شکست داده بود. سردار آزمون که در فرودگاه تاشکند، ازبک‌ها مدام سراغش را می‌گرفتند. که چرا همراه تیم‌ملی ایران نیامده؟
درست مثل همراهان کاروان ایران که هتل‌شان با هتل تیم‌ملی ازبکستان یکی شده بود و همه شگفت زده بودند از حضور استون اورونف در اردوی آبی پوشان. ستاره پرسپولیس که زودتر از هم تیمی‌هایش اردو را ترک کرد و به فیزیوتراپی رفت و درباره شرایطش هم گفت:«خودمم هم نمی‌دانم به بازی می‌رسم یا نه اما تلاشم را می‌کنم.»
او و جلالدین ماشاریپوف ستاره‌های شناخته شده ازبک‌ها هستند که چالشی بزرگ برای ایران محسوب می‌شوند. آنها که انگار اصلا از حضور مهمانان ایرانی شوک زده نبودند و به گرمی با مهمانان ایرانی به صحبت می‌ایستادند.
ازبک‌ها هم غیر از چالش اورونوف برای بازی با ایران با شوک بزرگ دیگری روبرو هستند. بیماری سخت سرکو کاتانچ . او که دستیارانش جزئیاتی از کسالتش درز نمی‌دهند اما فقط می‌گویند او حالا همراه تیم‌نیست. مربی صاحب سبکی که احتمالا باید همه برای بهبودی‌اش دعا کنیم و امیدوار باشیم بر بیماری سختی که با آن پنجه در پنجه انداخته پیروز باشد. درست به عکس بازی عصر پنجشنبه که امیدمان پیروزی شاگردان قلعه‌نویی است تا تیم از همین حالا با شانسی بالاتر گامی بلند را برای رسیدن به جام جهانی ۲۰۲۶ در آمریکا، مکزیک و کانادا بر دارد.
تیمی که در تاشکند درحالی می‌جنگد که شانس بازی خانگی با قطر را از دست داده است. ولی تیم ملی بارها نشان داده در روزهای سخت تمرکزی دوچندان دارد.

257 251