مقایسه کشورهای عرب خلیج فارس با ایران در حوزه فناوری در بررسی عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
سریع القلم ومقایسه ایران با کشورهای عرب خلیج فارس در فناوری / اجرای برنامه چشم انداز ایران توسط عرب‌ها / امارات ششمین کشور جهان در توسعه هوش مصنوعی
اگر حکمرانی در ایران با همین نگرش های موجود استعدادها، این حجم و این ظرفیت از دانشگاه ها، و علاقه شدید بخش خصوصی به کار و فعالیت، کشور را اداره بکند، مشاهده می کنید که چه شکاف عمیقی بین ایران و همسایگان جنوبی اش در ۲۰ سال آینده اتفاق خواهد افتاد
گروه اندیشه: برنامه چشم انداز، در یک از بندهای خود برای ایران چنین آینده ای از منظر توسعه یافتگی در نظر گرفته بود: «دست‌یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقهٔ آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل.» اما به نظر می رسد کشورهای عرب حوزه خلیج فارس، به این برنامه بیشتر عمل کرده اند، تا ایران. گزارشی که دکتر محمود سریع القلم در باره برنامه توسعه فناوری های نوین در کشورهای عربی مطرح می کند شگفت انگیز است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین سخنان این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، حکایت از آن دارد که در ۲۰ سال آینده شکاف عمیقی میان ایران و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هم از منظر میزان ذخیره ارزی، و هم از منظر توسعه فناوری ایجاد خواهد شد. سریع القلم در گفتاری که صوت و تصویر آن در یوتیوب منتشر شده، ابتدا به میزان ذخیره ارزی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس اشاره کرده ، می گوید: «در حوزه عربی خلیج فارس، ۴ تریلیون دلار صندوق ذخیره ارزی وجود دارد، الآن حوزه عربی خلیج فارس در دنیا به عنوان مهمترین بانک محسوب می شود. و همه شرکت های به خصوص فناوری و انرژی رو آورده اند که سهمی از این صندوق ارزی این منطقه داشته باشند. در صندوق های ارزی در ابوظبی ۹۶۸ میلیارد دلار، عربستان ۹۲۵ دلار،کویت ۸۴۶ میلیارد دلار قطر ۵۱۰ میلیارد دلار، دبی ۳۶۰ میلیارد دلار، و یک مجموعه ای به نام مبادله، ۳۰۲ میلیارد دلار وجود دارد.»
سریع القلم در ادامه با اشاره به این که «عربستان و امارات، اعلام کرده اند که به تدریج می خواهند به سوی متنوع سازی و تکثر در GDP ملی شان بروند، در باره سرمایه گذاری این دوکشور در حوزه تولید تراشه می گوید: « عربستان و امارات پیش بینی می کنند که تا سال ۲۰۳۰ عربستان ۱۲ درصد از GDP اش در تولید تراشه باشد. همچنین برنامه ریزی کرده اند که تا سال ۲۰۲۵ در عربستان ۵۰۰ شرکت غربی و آسیایی را بیاورند تا هم فاینانس کنند، و هم آموزش بدهند تا از این طریق پرسنل زیادی را به کار بگیرند و بتوانند ۱۰۰ میلیارد دلار فقط در حوزه تراشه سرمایه گذاری بکنند.»
این استاد دانشگاه در باره گفت و گوهایش با رئیس دانشگاه فناوری و تکنولوژی هنگ گنک گفت: «دو هفته پیش که در داووس چین حضور داشتم، شخصی را که از دور می شناختم و از نزدیک با او آشنا شدم، رئیس دانشگاه فناوری و تکنولوژی هنگ کنگ بود که این شخص در حال حاضر در عربستان حضور دارد، و تشکیلات عظیمی را با حدود ۴۰ میلیارد بودجه اداره می کند. در مجموعه ای که در اختیار این شخص است، نزدیک به ۶ هزار نفر در عربستان، در استم، صرفا در science engineering و مدیریت، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات آموزش بدهند.»
او در ادامه می افزاید: «در حال حاضر عربستان ۱۰۰ مگاوات سرور دارد و همچنین ۱۰۰ مگاوات هم در این کشور دارند می سازند،برای ۴۰۰ مگاوات هم برنامه ریزی کرده اند. امارات ۲۲۰ مگاوات، سرور دارد، همچنین ۱۵۰ مگاوات هم در حال ساخت هستند. برای ۲۰۰ مگاوات هم برنامه ریزی کرده اند.»
سریع القلم در ادامه به شکافی که در آینده میان ایران و کشورهای عرب خلیج فارس با توجه به میزان سرمایه گذاری این کشورها، ایجاد خواهد شد گفت: «با توجه به این میزان تصور کنید در ۲۰ سال آینده، در حوزه عربی خلیج فارس چه اتفاقاتی می خواهد رخ بدهد و یک شهروند اماراتی، یا عربستانی در چه شرایطی می خواهد زندگی بکند.»
او در ارتباط به میزان دیجیتالیزه شدن در زندگی شهروندان عربستانی گفت: «من به منزل یکی از دوستان عربستانی ام در ریاض رفته بودم که استاد دانشگاه در عربستان است، وقتی وارد منزل اش شدم، گفت یک بار به این دوربین نگاه بکن، تا بتوانی در منزل من هرجا خواستی بروی. یعنی همه زندگی عربستانی ها برخلاف آن چه ما تصور می کنیم، دیجیتال است. حتی برخی اوقات، سطح دیجیتالی شدن زندگی در این کشورها، از اروپاو آمریکا هم بالاتر است.»
او تاکید کرد: «این را به این صورت می خواهم مطرح بکنم که اگر حکمرانی در ایران با همین نگرش های موجود استعدادها، این حجم و این ظرفیت از دانشگاه ها، و علاقه شدید بخش خصوصی به کار و فعالیت، کشور را اداره بکند، مشاهده می کنید که چه شکاف عمیقی بین ایران و همسایگان جنوبی اش در ۲۰ سال آینده اتفاق خواهد افتاد.»
سریع القلم در ادامه به نحوه پیشرفت چین و تجدیدنظر طلبی این کشور در سیاست های کلان اشاره کرد و گفت: «حرفی که یکبار نخست وزیر چین حدود ۲۰ سال پیش به من زد. به او گفتم چطور شد شما این تحول را ایجاد کردید، او گفت، که ما پیش خودمان گفتیم که دارای یک میلیارد نفر جمعیت هستیم، به ژاپن و کره نگاه کردیم، و گفتیم اگر ما همین گونه جلو برویم، باید همه ما مردم چین، پشت خانه خود لوبیا و برنج بکاریم، و در فقر و بدبختی زندگی بکنیم. این است که متوجه شدیم که ۱-باید صنعتی بشویم، ۲-اما صنعتی شدن چین یک پیش نیاز داشت، و آن نرمال شدن روابط خارجی ما با دنیا بود. مادامی که روابط خارجی ما نرمال نیست، و مراودات عادی با جهان نداریم، در حوزه اقتصاد هیچ تحرکی نمی توانیم داشته باشیم.»
او سپس به دیگر برنامه ریزی های انجام شده، در امارات اشاره کرد و گفت: «در حال حاضر در امارات برای ماه نوامبر برنامه ریزی شده تا کنفرانس بسیار بزرگی را برگزار کنند. در این کنفرانس می خواهند دو بخش را در کنار هم قرار بدهند، یکی بخش هوش مصنوعی و دیگری بخش انرژی را می خواهند با هم مطرح کنند. در حال حاضر انرژی های پاک، حدود ۳۶ درصد مصرف انرژی در امارات را تشکیل می دهد. البته امارات ، خود دارای ۱.۵ میلیون نفر جمعیت است، ۱۰ میلیون نفر هم خارجی در این کشور حضور دارند، جمعیت خودش خیلی زیاد نیست، ولی با توجه به این که مصرف انرژی خود را تا ۳۶ درصد به انرژی پاک اختصاص داده، بسیار حائز اهمیت است. این رقم حاکی از آن است که عزمی وجود دارد که این کشور می خواهد در این حوزه یعنی انرژی های پاک می خواهد پیشرو باشد.»
او سپس به طبقه بندی استفاده از هوش مصنوعی در جهان اشاره کرد و افزود: «اگر دوستان به گزارش دانشگاه استنفورد، از نظر طبقه بندی نوآوری و مطالعات هوش مصنوعی، نگاه بکنند، مشاهده می کنند که در این طبقه بندی ابتدا آمریکا ، سپس با یک فاصله بسیار زیاد چین، سپس انگلستان و بعد امارات قرار دارد. سپس خیلی پایین تر فرانسه، و ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی و در آخر ژاپن قرار دارند. اما امارات چرا به سمت هوش مصنوعی رفته است؟ ابتدا به دلیل که دارای سرمایه ای که دارد، ضمن این که مسئولان این کشور تصمیم گرفته اند در این حوزه توسعه پیدا کنند. آن تصمیم این است که بتوانند مغز و مهارت و استعداد در جهان را در این کشور در کنار همدیگر جمع بکنند.»
اگر حکمرانی در ایران با همین نگرش های موجود استعدادها، این حجم و این ظرفیت از دانشگاه ها، و علاقه شدید بخش خصوصی به کار و فعالیت، کشور را اداره بکند، مشاهده می کنید که چه شکاف عمیقی بین ایران و همسایگان جنوبی اش در ۲۰ سال آینده اتفاق خواهد افتاد
نظر شما