به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیتالله جوادی آملی در این پیام تصویری، بیان کردند: از ذات اقدس الهی مسئلت میکنیم هر کس قلمی و قدمی در راه علوم الهی برداشت و امتثال کرد مورد عنایت ویژه پروردگار باشد و جامعه به وسیله بنان و بیان علما و اندیشوران بهتر از گذشته راه خود را بیابد و متمدنانه زندگی کند.
ایشان اظهار کردند: علم یک سلسله تعریفهای اساسی و مقومات دارد که از این مقومات و نکات اساسی علم معنای عالم و سلسله علما از یک سو، مهد علم در حوزه و دانشگاه از سوی دیگر، آداب متعلمان از سوی سوم و بهرهوران جنبی حوزه و دانشگاه از جهت چهارم و مانند آن روشن خواهد شد.
این مرجع تقلید سپس به کلامی از امیرالمومنین(ع) درباره معنای حقیقت علم، اشاره کرده و اظهار کردند: امیر بیان و بنان علی بن ابی طالب(ص) میفرماید: «کُلُّ وِعَاءٍ یَضِیقُ بِمَا جُعِلَ فِیهِ إِلَّا وِعَاءَ الْعِلْمِ فَإِنَّهُ یَتَّسِعُ بِه»؛ علم با سایر مظروفها فرق دارد، هر مظروفی وقتی وارد ظرف شد به اندازه خود آن ظرف را اشغال میکند جای دیگری را تنگ میکند. اما علم خصیصهای دارد که وقتی وارد یک دل شد نه تنها مظروف، مظروفی نیست که از ظرفیت ظرف بکاهد، بلکه ظرفیت ظرف را توسعه میدهد.
این مفسر قرآن با بیان اینکه حقیقت علم توسعهبخشی است نه تنگ نظری، تصریح کردند: همانطور که این معنا در حقیقت علم اخذ شده که علم یک نوری و مظروفی است که شرح صدر را به همراه دارد و نه تنها جا را تنگ نمیکند بلکه به دیگران هم جا میدهد و صحنه دل را بازتر میکند؛ وقتی کسی عالم به معنای حقیقی شد، عالم نیز هرگز جا را برای دیگران تنگ نمیکند، بلکه عالم در هر شهر و دیاری که باشد، آن فضا و مکان را، آن زمان و زمین را آن تاریخ و جغرافیا را توسعه میدهد. حقیقت علم توسعهبخشی است نه تنگنظری. عالم چون از یک نوری برخوردار شد که خصیصه آن نور، وسعتنگری است بلندنظری است و جادادن به دیگران است خودش هم تنگ نظر نخواهد شد با دیگران میسازد و دیگران را می پذیرد. این خصیصه علم است.
ایشان بیان کردند: اگر از علم به این امور یاد شده که علم اگر آمد جا را تنگ نمیکند، بلکه توسعه میدهد یعنی عالم کسی است که اهل وفاق است، اهل توسعه است، اهل همآوایی است، اهل هماهنگی است. هیچ عالمی جا را برای دیگری تنگ نمیکند. هیچ عالمی زمینه اختلاف را فراهم نمیکند. هیچ عالمی زمینه انحراف از توحید را دامن نمیزند و مانند آن.
این مرجع تقلید اظهار کردند: خداوند که علم را آفرید، میگوید بهترین علم خداشناسی است، توحید است، معرفت الهی است، علوم ربانی است، اگر کسی معاذالله در حوزه یا دانشگاه یا در فضاهای دیگر علمی نیاموخت که او را به یاد خدا بیندازد و او معاذالله خدا را فراموش کرد، ذات اقدس اله میفرماید کیفر تلخش این است که خودش را فراموش میکند.
این مفسر قرآن با بیان اینکه اگر کسی خودش را فراموش کرد، هرگز به فکر خودش نیست، آیندهنگر نیست، سعادت خود را نمیطلبد، نمیتواند درست زندگی کند، خیر خود و جامعه را نمیداند. صلح و صفای جامعه را نمیداند، تاکید کرد: نتیجه تلخش یا جنگ جهانی اول است یا جنگ جهانی دوم، یا تلختر از همه این حوادث تلخ غزه، که این صهیونیست تبهکار، نه آسمانی را میشناسد و نه آسمانآفرین. نه زمینی را میشناسد و نه زمینآفرین، بلکه فقط خودش را میشناسد، در حالی که در حقیقت خودش را گم کرده است.
نظر شما