به گزارش خبرنگارفرهنگی «شیرازه»، و به نقل از «نوید شاهد» شهید «رحمتاله برزگر» دهم مرداد سال ۱۳۳۸ در روستای عباس آباد مرودشت دیده به جهان گشود. دوران تحصیلی را تا مقطع دیپلم در رشته انسانی گذراند. سال ۱۳۵۸ به خدمت سربازی رفت. وی سرانجام چهارم مهرماه ۱۳۵۹ در منطقه شلمچه به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای مرودشت به خاک سپرده شد.
متن وصیت «۱»:
بسم الله الرحمن الرحيم إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ. حجرات۱۵. منحصرا مؤمنان واقعی آن کسانند که به خدا و رسول او ایمان آوردند و بعدا هیچگاه شک و ریبی به دل راه ندادند و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کردند. اینان به حقیقت راستگو هستند.
با درود به رهبر کبير انقلاب اسلامی حضرت امام خمينی و با سلام به شهدای گرانقدر انقلاب. خداوندا اکنون که تنها در تپه های فولی آباد اهواز با تو سخن میگويم و تو را شکر میگذارم پس تو شاهد میگيرم عزيزترين و بهترين چيزي که بهتر از جان ندارم، پس آن را در راه تو و برای رضای تو هديه مینمايم هديه ای که خود تو به ما عنايت فرمودی.
پروردگارا باز تو را شاهد میگيرم که اين راه را با آگاهی کامل انتخاب نمودم و با تمام وجودم شهادت که سعادتی بزرگ است میپذيريم چرا که شهادت حد نهایی تکامل يک انسان است و نيز شهادت عبای سرخی است که عاشقان الله را به خود زيبنده میکند.
آری برادران و خواهران عزيز اين مکتب انسان ساز اسلام است که تنها با خون حفظ میشود، مثل درختی که با آب زنده میماند و اميد است که در راه پيشبرد اهداف اسلامی انقلاب ايران کوشا بوده و در راه تحقق بخشيدن به آرمان های الهی آن تلاش و فداکاری نمائيد.
اين انقلاب، انقلاب مستضعفان جهان است و باری سنگين است بر دوش ما که بايد آن را به مقصد برسانيم، در غير اين صورت خداوند و امام و ملت محروم جهان و آيندگان ما را نخواهد بخشيد و تاريخ بر ما نفرين خواهد کرد، اسلام از ما ضربه خواهد خورد و ما نبايد بگذاريم که چنين شود و بايد با عزمی راسخ به استقبال مشکلات و موانع راه اين انقلاب برويم و آن ها را از ميان برداريم تا اين امانت تاريخ را به خوبي حفظ و نگهدراي کنيم.
ای پدر و مادر بزرگوارم و ای برادر و خواهر عزيز هميشه پشتيبان رهبر و ولايت فقيه باشيد و مرا حلال کنيد. این وصیت نامه در ۲۸ شهریور سال ۱۳۵۹ ساعت ۵ عصر در تپههای فولی آباد اهواز نوشته شده.
والسلام. رحمت اله بزرگر.
انتهای متن/
∎