علی سابقی کاخک؛ دانشجوی شصت و نیم ساله پی اچ دی مطالعات اعتیاد. بر آنم تا راوی باشم و به پیروی از سید اهل قلم که روایتگر شد، برایتان از روایات عاشقی خواهم گفت؛ البته اگر عمری باقی باشد و جوهری در قلم و عرصه‌ای برای پایکوبی و عشق و روایتگری!
پریروز، پس از سه روز پی بزرگی گرفتن، مطلع شدم که مجلسی به نکوداشت دفاع مقدس دایر است و ایشان را به میزبانی بر درگاه خانهی خدا یافتم که خضوع و خشوع به جا می‌آورند و بر هر تازه وارد چون منِ پیرمرد احترام می‌کنند، انگار که به یک تیر چند نشانه در چله دارند و به رسم ادب سالمندان را به نقل خویش بزرگ می‌شمارند.
بزرگواری که بر سکوی ایراد سخن ایستاده بود، فرمود مقام معظم رهبری از جمله علاقمندی‌هایشان خواندن و شنودن خاطرات رزمندگان است؛ به یاد پیرمردی افتادم که کار بسیار او را دلاور مردی راست قامت و با شهامت ساخته بود و چون کوس جنگ تحمیلی به صدا درآمد، خاندان فراخواند و ایشان را وداع کرد که راهی رزم گردد؛ پسر ارشد که تازه معلمی نوجوان بود گفت: «پدر! مادرم بیمار است و کشاورزی مدیریت می‌خواهد جبهه را به جوانان واگذار و بدان که دین ادا خواهیم کرد». گفت: «مرا بندهاییست که باید گسست و تا به حال در بند زن و زندگیِ دنیا بودم و از این پس هوس عشق بازی با خدا کرده‌ام». او را در طول ۸ سال دفاع مقدس ۱۶ بار بیش ندیدیم و چون جنگ به سر آمد خیلی عظیم به دنبال پرونده و مدارک افتخارشان راهی شدند و او کنج مسجد. ... و در تاریخ ۹/۸ /۱۳۸۹ شمسی معادل ۲۳ ذی القعده۱۴۳۱ قمری، بعد از طواف امام رئوفش به دیدار حق شتافت.
دوستمان که بر منبر بود، فرمود: «وظیفه ماست فیلم بسازیم، کتاب بنویسیم و خاطرات بنگاریم و به سمع ونظر نسل جوان و آنها که نبرد نشنیده و ندیده‌اند برسانیم» و منادی ندا داد، «شما را چه می‌رسد آیا برکوس کوبیدن و پرتره بر دیوار چسباندن و ایستاده خطی را به نمایش گذاردن، تمام تکلیف است؟!» آیا شهید خمینی، مطهری، بهشتی، رجایی، چمران، کاوه، همت،....، امام موسی صدر، قاسم سلیمانی، عباس نیلفروشان و سید حسن نصرالله به این‌ها بسنده کردند؟!
به راستی؛ نه!
امروز اگر رفتار ما جهادی نباشد اگر راه همدلی پیش نگیریم اگر کردار احسن را جامۀ عمل نپوشانیم، حجت تمام نکرده‌ایم. آری، برادر و خواهر! به عمل کار برآید به سخندانی نیست و این لشکر را یکی مرد کاری لازم است که به از ۱۰۰ هزار باشد.
دفاع مقدس زنده است و حیات جاودانه دارد از هابیل و قابیل تا سلیمانی و نصرالله و نتانیاهو و ما باید مقتدا و مقتدیِ این راه باشیم و جان نثارانه قدم در راه ثابت بداریم.
از مسئولین ذیربط رخصتی خواستم تا در ۳ الی ۵ دقیقه روایتگری کنم، اول رخصت فرمودند ولی سرانجام این روایات را مجال نیافتم در مراسم نقل کنم؛ غافل از اینکه سوار قلم مرکبش رهوارتر است و زبان به قفا فرو بردن ممکن‌تر از افسار زدن بر رهروی عشق!
دفاع مقدس زنده است، چون دین خدا، اسلام زنده است؛ دفاع مقدس به پیش میتازد، چرا که سواران در راهند. دفاع مقدس حیات جاودان دارد، چون خدا حی و حاضر است.
سنصلی فی القدس انشالله سنصلی فی القدس انشالله ...... و ......
ما آیه والتین والزیتونیم، یا حیدر ما عاشقان جنگ با صهیونیم، یا حیدر
ما در دوعالم با حسین معروفیم، یا حیدر ما بچه های فکه و مجنونیم، یا حیدر
مرحبا لشکر حزب الله مرحبا جیش رسول الله «مرحبا سپاه اسلام»
..... و این روایات تازه آغاز گشته است و آنها را که عشق در دل است و عاشقی مرام تقاضا دارم به علامت رضا، مرا همراه باشند تا پس از این روایت کنم از عاشقی «فرزند و مادر»؛ «مادر و فرزند»؛ «معلم و شاگرد»؛ «شاگرد و معلم»؛ «ارزش علم و علم آموزی» و «عاشقی در ره علم»!
......... و السلام علی من اتبع الهدی
علی سابقی کاخک؛ ۳شنبه ۱۴۰۳/۷/۱۰
دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
نظر شما