انتخاب: یاسر الزعاتره تحلیلگر ساکن اردن که در توییتر یک میلیون و پانصد هزار دنبال کننده دارد، نوشت: آیا این یک تصادف است؟!... بخوانید و آنچه را که قبلاً گفته‌ایم تأیید کنید. سه مقاله متوالی در روزنامه معاریو اسرائیل چاپ امروز با تقریباً یک مضمون: تمرکز بر پروژه هسته‌ای ایران پس از ترور نصرالله و حمله به حزب‌الله.
سه مقاله متوالی در روزنامه معاریو اسرائیل چاپ امروز با تقریباً یک مضمون: تمرکز بر پروژه هسته‌ای ایران پس از ترور نصرالله و حمله به حزب‌الله.
موشه بوزیلوف در همین روزنامه نوشت:
«ترور نصرالله نقطه عطفی در مبارزه اسرائیل با حزب‌الله و ایران است. این عملیات بر اساس یک فریب استراتژیک هوشمندانه است که از یک ضعف عملیاتی سوءاستفاده می‌کند و شرایط جدیدی را در عرصه منطقه‌ای ایجاد می‌کند. اما مهمتر از همه، این گامی است که با دقت و بر اساس درک عمیق از پویایی‌های منطقه‌ای برنامه‌ریزی شده است. هدف واقعی این اقدام از بین بردن تهدید هسته‌ای ایران و ایجاد «محور صلح» جدیدی در خاورمیانه است که در آن کشورهای منطقه بتوانند بدون ترس از گسترش سلاح هسته‌ای ایران پیشرفت کنند.»
یوسی تاتیکا در این نشریه نوشت:
«نمی‌دانم آیا می‌توان پروژه هسته‌ای ایران را متوقف کرد یا خیر، اما اگر این امکان وجود دارد، باید فوراً و بدون تأخیر انجام شود. زیرا تهدید واقعی برای امنیت اسرائیل در آنجا نهفته است. در زندگی ملت‌ها، لحظات بسیار کمی وجود دارد که دستاوردهای نظامی پنجره‌ای از فرصت را برای تغییر واقعیت باز می‌کنند. ما اکنون در آن لحظه زندگی می‌کنیم. زمان آن فرا رسیده که تهران را از پناهگاهش در لحظه مناسب بیرون بکشیم و برنامه‌های بلندمدت آنها را ناکام بگذاریم، در غیر این صورت، این تنها یک پیروزی تاکتیکی در دنیای جنگ استراتژیک خواهد بود.»
سپس یارون فریدمن در معاریو نوشت:
«اکنون ایران تقریباً در مقابل اسرائیل تنها ایستاده است. حمله برجسته‌ای که اسرائیل علیه حزب‌الله انجام داد، پیامی مهم به ایالات متحده و متحدانش در منطقه ارسال می‌کند: نباید در مقابل تهدیدات محور ایران تسلیم شوید و باید تا زمانی که تهران از ضعف نظامی و تکنولوژیکی رنج می‌برد، با تمام قدرت به ایران حمله کنید. نباید منتظر بمانیم تا به توانایی هسته‌ای دست یابد؛ خدا نکند.»
بارها گفته‌ایم که مشکل آمریکا، غرب و «رژیم صهیونیستی» با ایران در موازنه استراتژیک (به‌ویژه هسته‌ای) و حمایت ایران از هدف قرار دادن «رژیم» است، نه در پروژه منطقه‌ای تهران. اگر ایران در این حوزه عقب‌نشینی کند، اجازه خواهد داشت پروژه اش را حفظ کند، زیرا تضادش با سایر کشورهای منطقه در راستای برنامه «تفرقه بینداز و حکومت کن» است.
نظر شما