به گزارش شهدای ایران: نقل است وقتی شورشیان تحت امر محمود افغان به پایتخت صفویان در اصفهان نزدیک می شدند، وزرا، فرماندهان نظامی و مشاورین دلسوز شاه سلطان حسین از او می خواستند تا برای دفع این خطر، تدبیری بیاندیشد اما او در پاسخ می گفت: «سرباز و سپاه در دست شماست و برای من کاخ فرح آباد کافیست.»!
قیاس مع الفارق است اما شاید بتوان حوادث کنونی خاورمیانه و مشی در پیش گرفته شده در زرورق هایی همچون "ذهن سرد" و "صبر استراتژیک" و "تله تنش" از سوی هواخواهان مثلث «اصلاح طلبان، اعتدالگریان و وفاق بازان» را با بی خیالی به سبک آخرین شاه سلسله صفویان، معادل دانست.
حقیقتاً وقتی دشمن صهیونیستی همانند محمود افغان، تمامی مرزهای جبهه مقاومت را درنوردیده، از هیچ جنایتی فرو نمی گذارد و شمشیر را برای حامیان مردم مظلوم فلسطین از رو بسته است، چطور می توان از درنیافتادن در «دام جنگ» سخن گفت چراکه این جنگ مدت هاست که آغاز شده اما برخی کبک های سر فرو برده در برف، خود را به ندیدن می زنند!
سوال بی پاسخ ایرانیان از غربزدگان سردمدار امور، اینجاست که ایشان چه خیری از «ماجرای مک فارلین» و «قطعنامه 598» و «توافق سعدآباد» و «معاهده برجام» طی چهار دهه گذشته دیده اند که باز هم برای کاهش تنش با شیطان بزرگ و اذنابش، به وعده های فریبنده و سراسر دروغ طرف بدعهد غربی، دل خوش می کنند؟!
اعتراف چند باره رئیس دولت چهاردهم و معاون راهبردی اش به بدعهدی طرف غربی در عمل به وعده ها، نشان داد که علیرغم گزیدگی مکرر غربزدگان وطنی از یک سوراخ، بازهم عده ای اصرار به آزمودن تجارب خائنانه گذشته دارند!
در همین رابطه مسعود پزشکیان پس از ترور ناجوانمردانه شهید نصرالله، صراحتاً اذعان کرده است: «ادعا‌های آمریکا و کشورهای اروپایی که در ازای عدم پاسخ ایران به ترور شهید هنیه وعده آتش‌بس می‌دادند، تماما دروغ بود.»!
از سوی دیگر محمدجواد ظریف نیز اینگونه لب به اعتراف گشوده است: «بعد از ترور شهید هنیه، جامعه جهانی از ما خواست برای پایان دادن به جنگ غزه خویشتن‌داری کنیم، اما وعده آتش‌بس محقق نشد.»!
مثل روز روشن بود که وعده سر خرمن آتش بس کشورهای غربی در ازای عدم پاسخ ایران به ترور شهید هنیه، نیرنگی برای خرید زمان جهت پیشبرد دیگر اهداف رژیم حرامزاده صهیونیستی در هدف قرار دادن سایر رئوس محور مقاومت من الجمله شهید سیدحسن نصرالله محسوب می شد اما پهلوان پنبه های دیپلماسی و اساتید اعظم سیاست خارجی ذلیلانه، این بار نیز به قول دروغین طرف غربی امید بستند و حُکم شهادت سید مقاومت را امضا کردند!
واقعیت این است که اعتماد به کشورهای بی انصاف و بدعهد غربی، نه تنها ثمره ای جز پشیمانی نخواهد داشت بلکه تداوم طی طریق در این مسیر آزموده، تعبیری جز «خیانت» را در ذهن تداعی نخواهد کرد.
*صراط
∎