«میگویند وقتی که روح بزرگ شد جسم و تن چارهای ندارد جز آنکه به دنبال روح بیاید، به زحمت بیفتد و ناراحت شود. وقتی که روح بزرگ شد، به تن میگوید من میخواهم به این خون ارزش بدهم. شهید به چه کسی میگویند؟ شهید کسی است که یک روح بزرگ دارد، روحی که هدف مقدس دارد، کسی است که در راه عقیده کشته شده است، کسی است که برای خودش کار نکرده است، کسی است که در راه حق و حقیقت و فضیلت قدم برداشته است.
رنگ خون از نظر تاریخی ثابتترین رنگهاست
رنگ خون از نظر تاریخی ثابتترین رنگهاست. در تاریخ و در مسائل تاریخی آن رنگی که هرگز محو نمیشود رنگ قرمز است، رنگ خون است و حسین بن علی علیه السلام تعمدی داشت که تاریخ خودش را با این رنگ ثابت و زایل نشدنی بنویسد، پیام خود را با خون خویش نوشت.»
این بخشی از جملات شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی است. عالمی که خودش نیز دارای روحی بزرگ بود که به مرگی جز به شهادت رضایت نداد و حال این داستان هرروزه ماست. داستان هرروز مردمی که انگار از دل تاریخ بلند شده اند و کربلایی دوباره را به راه انداخته اند؛ علی اصغرهایی که هرروز با لب تشنه شهید میشوند تا گواه مظلومیت مادران و پدرانشان باشند و عباسهایی که هر روز بر زمین میافتند تا مبادا علم مقاومت بر زمین بماند و یزیدیانی که با دستان خونی از مرگ کودکان و زنان هلهله میکشند این بار، اما در قرن ۲۱ و در جلوی چشمان همانهایی که فریاد حقوق بشر سر میدهند.
قصه را به درازا نکشیم. حکایت حکایت همان مردی است که این روزها دل یک تاریخ برایش خون است. عمود خیمه مقاومتی که حالا دل یک ملت برایش فریاد میکشد «أَلانَ إنکَسَرَ ظَهرِی.» «بیان امام حسین (ع) در ساعت شهادت حضرت عباس (ع)»
حکایت ۳۰ سال ترسی که شهید سید حسن نصرالله به قلب اسرائیل انداخت
«سید حسن نصرالله مردی مجاهد کبیر، پرچمدار مقاومت در منطقه، عالم بافضیلت دینی، و رهبر مدبر سیاسی، جناب سید حسن نصرالله رضواناللهعلیه، در حوادث دیشب لبنان به فیض شهادت نائل آمد و به ملکوت پرواز کرد. سید عزیز مقاومت پاداش دهها سال جهاد فی سبیل الله و دشواریهای آن را در خلال یک پیکار مقدس دریافت کرد. در حالی شهید شد که سرگرم طرّاحی برای دفاع از مردم بیپناه ضاحیهی بیروت و خانههای ویرانشده و عزیزان پرپرشدهی آنان بود، همچنانکه دهها سال برای دفاع از مردم ستمدیدهی فلسطین و شهر و روستای غصبشده و خانههای تخریبشده و عزیزان قتلعامشدهی آنان طراحی و تدبیر و جهاد کرده بود. فیض شهادت پس از اینهمه مجاهدت حق مسلّم او بود.»
این بخشی از توصیفهای رهبر معظم انقلاب برای این شهید بزرگوار بود؛ شهید بزرگواری که از سی سال قبل رژیم صهیونیستی را به استیصال وادار کرده بود از همان زمان که شهید سید عباس موسوی دومین دبیرکل حزب الله لبنان در صبح روز یکشنبه ۱۶ فوریه ۱۹۹۲ میلادی توسط رژیم سفاک به شهادت رسید و شهید سید حسن نصرالله در ۳۲ سالگی به عنوان دبیر کل حزب الله لبنان انتخاب شد؛ از همین رو نیز در تمام این سالها رژیم صهیونیستی از هیچ تلاشی برای ترور وی فروگذار نکرده بود.
مردی که در طی این سالها پیروزیهای بسیاری در میدان مبارزه با رژیم غاصب قدس به همراه داشت. برای مثال عقبنشینی ارتش اسرائیل از مرزهای لبنان در سال ۲۰۰۰ که از پیامدهای تحرکات حزبالله بود ساله و پیروزی این حزب در جنگ ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ که در نهایت با معاوضه دهها اسیر با جنازه چند سرباز اسرائیلی خاتمه یافت. شهید حسن نصرالله در میدان مبارزه با رژیم صهیونیستی حتی از قربانی کردن فرزند ۱۸ ساله خود نیز دریغ نکرد؛ شهید هادی نصرالله.
شهیدی که در سنین نوجوانی به حزب الله پیوست و با اینکه فرزند دبیرکل حزب الله بود، این موضوع باعث نشد مقررات برای او با دیگران تفاوت داشته باشد. سید محمدهادی نصرالله اولین فرد در میان فرزندان مقامات سیاسی لبنان و جهان عرب بود که جان خود را در نبرد با اشغالگران صهیونیست فدای اسلام کرد.
حالا قرار است پیکر پاک این شهید برای خاکسپاری راهی کربلا شود. روحش، اما در میان کربلای غزه باقی خواهد ماند، با همان صلابت، با همان ایمان و با همان فریادی که میگوید: حزب الله هنوز زنده است.
خبرنگار: فاطمه تورانلو
نظر شما