به گزارش ایرنا از روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، غلامرضا ابدالی درباره رهاسازی ۲ قلاده سیاهگوشی که تیرماه سال ۱۴۰۱ به اداره کل محیط‌زیست اصفهان تحویل داده شد و در مرکز بازپروری حیات وحش کلاه‌قاضی نگهداری می شوند، افزود: از همان ابتدای ورود این ۲سیاهگوش به مرکز، تلاش شد تمام اصول و ملاحظات آماده سازی برای بازگشت به طبیعت مدنظر قرار گرفته شود و تماس انسانی با آنها در حداقل ممکن باشد.
وی ادامه داد: با وجود رعایت ملاحظات، بی تردید پیش از رهاسازی این ۲سیاهگوش به طبیعت برای بازوحشی سازی، فراهم کردن شرایط نیمه طبیعی و پایش و نظارت بر رفتار آنها در این شرایط با هدف بررسی امکان تداوم حیات در طبیعت ضروری است و بدون گذار از این مرحله، رهاسازی صورت نخواهد گرفت.
وی افزود: به علاوه به منظور پایش دقیق این ۲ نمونه ارزشمند و اطمینان از سلامت و پایداری حیاتشان در طبیعت، گردنبندهای ردیاب ماهواره‌ای برای آنها سفارش داده شد که فرایند رهاسازی، پس از نصب این ردیاب ها انجام خواهد گرفت و این سیاهگوش ها بدون نصب گردنبند به طبیعت باز نخواهند گشت.
ابدالی اظهار داشت: بدیهی است مراقبت و پایش در طبیعت تا زمانی که از سازگاری کامل سیاهگوش ها با شرایط زیستگاه طبیعی و موفقیت آنها در این زیستگاه یقین حاصل شود، ادامه خواهد داشت.
مدیرکل دفتر مدیریت و حفاظت از حیات وحش گفت: نظر به اینکه هدف اصلی از راه اندازی تمام مراکز بازپروری، تیمار و نگهداری موجود در کشور، درمان و تا جای ممکن فراهم آوردن امکان بازگشت حیات وحش واگذار شده به این مراکز به طبیعت و یا به عبارتی بازوحشی سازی آنهاست، امیدواریم بتوانیم با تجهیز هر چه بیشتر این مراکز و توانمندسازی و ارتقا ظرفیت سرمایه انسانی موجود، روز به روز به این هدف نزدیک تر شویم.
این دو قلاده سیاهگوش که یکی ماده و دیگری نر است، تیرماه سال ۱۴۰۱ در حالی که شرایط جسمی مناسبی نداشتند، به یگان حفاظت محیط زیست اصفهان تحویل شدند و بعد از آن برای درمان به مرکز بازپروری حیات وحش کلاه قاضی انتقال یافتند و در حال حاضر در سلامتی کامل به سر می برند.
به گزارش ایرنا، سیاهگوش گربه‌سان ارزشمندی است که در کشورهای همسایه شمالی ایران به خاطر پوستش شکار می‌شود اما در ایران به دلایلی از جمله تخریب زیستگاه، ایجاد شهرک‌هایی در حاشیه مناطق، جاده‌کشی، فعالیت‌های معدنی و شکار توسط چوپان‌ها و مردم محلی مورد تهدید قرار می‌گیرد، بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست سیاهگوش در زمره گونه‌های در خطر انقراض است.
چهار گونه سیاهگوش در دنیا وجود دارد که عبارتند از سیاهگوش اوراسیایی (Lynx lynx)، سیاهگوش ایبریایی (Lynx pardinus)، سیاهگوش کانادایی (Lynx canadensis) و باب کت (Lynx rufus) که در این بین، سیاهگوش اوراسیایی از نظر جثه از سایر گونه‌ها بزرگ‌تر و دارای گسترده‌ترین پراکنش است که ایران را نیز در بر می‌گیرد.
سیاهگوش بیشتر در مناطق جنگلی و کوهستانی زندگی می‌کند برای همین بیشتر استان‌های شمالی کشور زیستگاه این گربه‌سان است، در سراسر شمال و شمال غرب ایران و از آن طرف هم زاگرس تا نواحی چهارمحال و بختیاری سیاهگوش گزارش شده که البته الان احتمالا پراکندگی آن محدودتر شده است.