جبارآذین منتقد و مدرس سینما از دیدگاه خود درباره رویکرد مدیران فرهنگ و هنر و آشنایی این مدیران با فرهنگ کشور بیان کرد: درست است که نادرست در عرصه هنر و فرهنگ،دوغ ودوشاب درهم آمیخته شده است و در این میان فرهنگ و هنرناشناسان وکاسبان و دلالان و سیاست بازان، یکه تازی کرده اند. آنها هنر و فرهنگ را از مضامین،محتوا و اهداف ملی و مردمی تهی کرده اند و به ابزاری در جهت نیل به خواسته های تجاری و سیاسی تبدیل کرده اند.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که تنها این بی هنران و سوداگران نیستند که فرهنگ و هنر کشور را زمین‌گیر کرده اند و موانع بزرگی بر سر راه تکامل هنر و هنرمند و فرهنگ هستند؛ بلکه نامدیران منصوب سیاست که فاقد حداقل شناخت از هنر و فرهنگ و هنر هستند با تقسیم آنها به هنر و هنرمند خادم دولتی و رسمی، و ملی و مردمی و استفاده ابزاری در جهت منافع خود باعث حال بد هنر و هنرمند شده اند.
وی ادامه داد: این سیاست بازان،فرق دوغ و دوشاب را نمی دانند و شناختی از هنرمندان و هنر راستین ندارند. از همین رو برای آنها هنرمند باسواد، تحصیل‌کرده، متخصص، توانا و متعهد با افراد بی هنر که در پی ثروت و شهرت و موقعیت هستند، تفاوتی ندارند. همین اندازه که به خواسته های نابخردانه آن ها نه نگویند و اهل تعریف و تمجید باشند و چیزی به نام هنر سر هم کند، کافی و مورد احترام است. این موضوع به مصداق نمونه نیاز ندارد؛ زیرا تا دلتان بخواهد آشفته بازار کنونی هنر و فرهنگ از این قبیل موجودات پر است. لذا این رویداد تلخ تاریخی درهمه جا از جمله سینما، تئاتر، موسیقی و... قابل مشاهده است.
شرح دنیای متوهم نامدیران فرهنگی
این‌منتقد بیان کرد: جالب است که نامدیران فرهنگی و هنری چنان در دنیای توهم، جهل و چشم داشت منافع خود غرق اند که همه کس را با یک چوب می‌رانند. از منظر نگاه آن ها، هنرمند اپوزیسیون، منتقد، معترَض، ناراضی، بی سر و صدا و حتی هنرمندان متدین، متعهد و باسواد مصلح و هنرشناس در یک ردیف قرار دارند، زیرا مجیزگو و کاسب‌کار نیستند.
نامدیران تا چه حد هنر و هنرمند ناشناس هستند؟
وی تاکید کرد: مصادیق این سری از هنرمندان هم کم نیست.از این نوع هنرمندان مظلوم سینما و تلویزیون در یادداشت هایم بارها یاد کرده ام، ولی این بار می خواهم از یک تئاتری شاخص که استادی بزرگ وکم نظیر در دنیای نمایش و تئاتر کشور است یاد کنم تا ثابت کنم نامدیران تا چه حد هنر و هنرمند ناشناس هستند. دکترتاجبخش فناییان نویسنده وکارگردان، پژوهشگر وشکسپیر شناس واستاد تئاتر است که طی سال‌ها فعالیت و خدمت، ده ها اثر ماندگار جهان نمایش را به روی صحنه برده و صدها هنرمند تحویل جامعه داده است. او در کنار معدود هنرمندان ملی ومردمی با باورهای عمیق دینی و ایرانی ایستاده و پشتوانه ای افتخارآمیز از تلاش و مبارزه و مجاهده و آثار قوی و غنی هنری و تلویزیونی و تئاتری دارد و سال‌ها مدیریت تالار مولوی وجشنواره های مختلف را بر عهده داشته با چنین امتیازها و خوشنامی ،سال ها است به رغم داشتن طرح های فراوانی برای به روی صحنه بردن نمایش هایی بر اساس آثار مانای فردوسی، نظامی و دیگر بزرگان ادب و هنر کشور مورد حمایت قرار نمی‌گیرد؛ چون نامسئولان، او و فردوسی ها و نظامی ها و هنر و تئاتر و تعزیه را نمی‌شناسند و نمی فهمند! اکنون که دولت و وزیر ارشاد تغییر کرده ،لازم است دولت وفاق ملی شرایط را برای ایجاد تحول و تکامل هنر و فرهنگ، با یاری و توانایی‌های پر افتخار، فراهم آورد و پرچم های احیا و درخشش هنر و فرهنگ ایران زمین را در کشور برافرازد. امیدوارم این امید اهالی هنر و قلم، مانند دیگر امیدها و آرزوهای ملت، به رویا نپیوندد!
خبرنگار: زهرا بالاور
نظر شما