به گزارش ایسنا، به نقل از جماران: چه داستانی پشت لقب‌ها پنهان است؟ این سوال را اتلتیک در این ماه پاسخ می دهد و ریشه لقب‌های باشگاه‌های فوتبال در انگلیس، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و دیگر کشورها را بررسی خواهد کرد.
ابتدا انگلیس...
فوتبال انگلیس در رابطه با لقب‌ها تاریخ غنی و پرباری دارد و خیلی از آن‌ها مشتاقانه توسط باشگاه‌ها و هواداران پذیرفته شدند و در خاطره‌ها و شعارها در جایگاه‌ها استفاده می شوند.
برخی از آن‌ها بدیهی هستند، بعضی دیگر به شکل طبیعی به وجود آمدند و بقیه از روی عمد ساخته شدند اما هر یک از لقب‌های باشگاه‌های لیگ برتر داستانی پشت خود دارد.
با آرسنال شروع می کنیم که لقبش یعنی توپچی‌ها از نام باشگاه قدیمی تر است. زمانی که لقب توپچی‌ها را به این تیم دادند اسم تیم رویال آرسنال بود. این نام به منظور تکریم باشگاه داده شد که از گروه ۱۵ نفره کارگران کارخانه مهمات رویال آرسنال در ولوویچ تشکیل شده بود.
هواداران آرسنال اغلب خود را توپچی‌ها می نامند بدون اینکه ریشه اش کاملا آشکار باشد. یک تئوری وجود دارد، طبق سایت باشگاه آن لقب هربرت چپمن، سرمربی افسانه ای باشگاه بود. با این حال ممکن است تنها به خاطر تغییر در تلفظ گانرز (توپچی‌ها) این لقب به تیم داده شده باشد. باشگاه در روز بازی‌ها در دهه ۶۰ گونرز خوانده می شد.
هواداران نیوکاسل خود را تون آرمی می نامیدند. اگر دلیلش برای شما معلوم نیست تنها باید گفت که در گویش جوردی در شمال شرق انگلیس تاون (شهر) را تون تلفظ می کنند.
لقب رسمی باشگاه زاغی‌ها است که برگرفته از پیراهن مشهور راه راه سیاه و سفید است. اولین بار این کیت در سال ۱۸۹۴ پوشیده شد. زاغی‌ها پرنده ای به رنگ سیاه و سفید است. زاغی‌ها از دهه ۷۰ تا ۸۰ جزیی از آرم باشگاه بودند.
حیوانات در لقب تیم‌های انگلیسی جایگاه برجسته ای دارند.
لسترسیتی بیشتر به سیتی مشهور بود تا اینکه در سال ۱۹۴۸ آرم جدیدی طراحی شد و بالایش روباهی قرار گرفت. آن برگرفته از نقاشی روباهی بود که در جریان شکار در سال ۱۹۲۲ در اترستون کشته شد. لسترشایر به محله شکار روباه معروف است.
نام قبلی باشگاه لستر فوس بود که لقبش فوسیلز از آن گرفته شده بود. آن لقب خیلی جذاب نبود.
لقب باشگاه ایپسویچ تاون مانند لستر تاثیر گرفته از محله‌های شهر بوده است. اگر برای چند ساعت در سافک رانندگی کنید متوجه تعداد زیادی تراکتور می شوید.
پسران تراکتور لقب تازه ای است که از دهه ۹۰ شروع به استفاده از آن کردند. این اتفاق زمانی رخ داد که هواداران شعار "یک بر صفر پسران تراکتور" را سر دادند تا پاسخ شعار تیم رقیب در رابطه با میراث روستایی و کشاورزی را بدهند. بر اساس مصاحبه بی بی سی با یک نویسنده هوادار ایپسویچ بازیکنان نظر یکسانی درباره لقب نداشتند اما در نهایت آن را پذیرفتند.
آن‌ها پیش از این به سوپر آبی‌ها معروف بودند که این لقب از دوران طلایی تیم تحت هدایت بابی رابسون می آمد. اگر کیرن مک‌کنا به این موفقیت ادامه می داد این لقب دوباره در میان هواداران استفاده می شد.
ایپسویچ به آبی‌ها مشهور است مانند چلسی. تا دهه ۵۰ لقب چلسی مستمری بگیران بود چون این باشگاه با بیمارستان چلسی، خانه سربازان جنگی بریتانیا در طی قرن‌ها همکاری دیرینه داشت.
تد دریک، سرمربی جوان و کاریزماتیک این لقب را کنار گذاشت. او می خواست با آرم جدیدی که تصویر شیر رویش نقش بسته بود تصویر پویا تری از باشگاه به وجود آورد. با این حال شیرها به عنوان لقب باشگاه انتخاب نشد چون رقیب لندنی اش، میلوال این لقب را داشت.
لیورپول دیگر باشگاهی است که سادگی لقبش یعنی قرمزها را حفظ کرده است. این لقب به رنگ پیراهنی که از سال ۱۸۹۶ می پوشند بر می گردد. زمانی که بیل شنکلی در دهه ۶۰ رنگ پیراهن را تغییر داد و یکدست قرمز شد این لقب به باشگاه پیوند خورد.
منچستریونایتد هم مانند چلسی و لیورپول لقبش به سرمربی افسانه ای تیم یعنی سر مت بازبی برمی گردد.
بازبی از باشگاه راگبی سالفورد که در نزدیکی شان قرار داشت الهام گرفت. آن‌ها در دهه ۳۰ به فرانسه سفر کردند و پیراهن قرمز پوشیدند. رسانه‌های فرانسوی این تیم را شیاطین سرخ نامیدند.
باشگاه برای روز بازی‌ها شروع به استفاده از لوگو شیطان قرمز کرد و خیلی زود آن در آرم منچستریونایتد جای گرفت.
مالکوم آلیسون، سرمربی برجسته کریستال پالاس در دهه ۷۰ ایده بزرگی برای تیم داشت. آن‌ها برای دهه‌ها گلیرزها شناخته می شدند اما کریستال پالاس در آغاز نامش را از شیشه گر گرفت، کسی که با پنجره و شیشه کار می کند.
آلیسون اسم ترسناک تری می خواست به همین خاطر لقب عقاب‌ها را انتخاب کرد. این تغییر همراه با آرم و عروسک جدید باشگاه انجام شد. بر اساس سایت باشگاه تیم، عقاب‌های آلیسون نامیده می شد یا فقط این لقب را از بنفیکا گرفته بود. آلیسون کیت تیم را از ارغوانی و آبی به قرمز و آبی تیره تغییر داد.
تصمیم آلیسون روی لقب تیم‌های دیگر تاثیر گذاشت. برایتون پیش از این با نام ساحلی‌ها و دلفین‌ها معروف بود (به خاطر داشتن ساحل و دلفین‌های آکواریوم برایتون) اما هیچکدام از آن‌ها موفقیت آمیز نبودند.
در مقابل، بر اساس افسانه‌ها هواداران برایتون در سال ۱۹۷۵ در پاسخ به شعار پالاس "عقاب‌ها" می خوانند: "مرغ دریایی، مرغ دریایی". در کنار دریا مرغ دریایی دیده می شود. درست است، آن به کار آمد.
جنگل، لقب ناتینگهام فارست از سال ۱۸۶۵ است، زمانی که این تیم نخستین بازی‌هایش را در جنگل رکریشن گرند انجام داد. این منطقه جنوبی ترین بخش جنگل شروود است و لقب ناتینگهام از آنجا می آید.
باشگاه پس از جلسه ای میان بازیکنان آماتور در بار پلی رایت در خیابان شکسپیر تاسیس شد. آن‌ها تصمیم گرفتند رنگ تیم قرمز گاریبالدی باشد. جوزپه گاریبالدی ایتالیایی، مبارز آزادی طلب و ارتشی در سال ۱۸۶۴ از انگلیس و ناتینگهام بازدید کرد. او در آن دوران شخصیت محبوبی داشت.
این توضیح دو لقب دیگر باشگاه یعنی گاریبالدی و قرمزها است. درخت‌های حقه باز دیگر لقب ناتینگهام به آرم باشگاه بر می گردد که در دهه ۷۰ توسط استاد و طراح گرافیک دانشگاه هنر ناتینگهام طراحی شده بود.
برخی از لقب‌ها متداول نیستند. شما کمتر پیش می آید بشنوید به تاتنهام‌هاتسپر لیلی‌وایتس (سوسن سفید) بگویند. این لقب به خاطر رنگ پیراهنشان است که از سال ۱۸۹۸ آن را پذیرفتند. در مقابل شما معمولا می شنوید که به آن‌ها اسپرز می گویند. این لقب ورژن کوتاه شده سر هنری پرسی است که به هری‌هات اسپور (شوالیه معروف قرون وسطی) مشهور است.
همچنین به ندرت می شنویم سیتیزن‌ها که یکی از لقب‌های منچسترسیتی است (این لقب از بازی با کلمات درست شده است). این تیم اغلب سیتی و بعضی اوقات آبی‌های آسمان نامیده می شود. رنگ پیراهن منچسترسیتی آبی آسمانی است.
در نخستین روزهای تاسیس فولام این تیم فولام کلیسای مقدس اندرو نامیده می شد و لقبش مقدس بود. زمانی که اسم باشگاه کوتاه و فولام شد این لقب نیز دیگر استفاده نشد. زمانی که فولام به ورزشگاه جدیدش کریون کاتج در سال ۱۸۹۶ رفت "روستایی‌ها" لقب جدید تیم شد. به این تیم همچنین سفیدها و لیلی وایتس می گویند.
اگر فولام هنوز به مقدس مشهور بود، آن‌ها می توانستند داربی مقدس را برابر ساوت‌همپتون برگزار کنند. به ساوت‌همپتون در نخستین روزهای تاسیس مقدس می گفتند. این باشگاه به صورت رسمی در کلیسای مریم مقدس ساوت‌همپتون تشکیل شد.
ساوت‌همپتون یک لقب دارد اما استون ویلا سه لقب دارد: ویلا، شیرها و لقب متداول تر ویلانز. ویلا از نام باشگاه می آید که نمازخانه استون ویلا وزلیان است.
در سال ۱۹۵۷ از آرم باشگاه رونمایی شد که تصویر شیری روی آن دیده می شد. آن شیر سلطنتی اسکاتلندی پرچم بود. اسکاتلند وطن دو بازیکن بزرگ باشگاه یعنی ویلیام مک‌گریگور و جرج رمزی بود.
در رابطه با ویلنز این نام به سال ۱۸۷۹ برمی گردد. جک آری ویراستار برای نخستین بار از این کلمه استفاده کرد تا هواداران استون ویلا را توصیف کند. اغلب به شکل نادرستی نوشته می شود (villains) نوشته می شود اما آن ربطی به خیانت ندارد.
بورنموث تنها به خاطر کیت قرمز گیلاسی اش، گیلاس‌ها نامیده نمی شود. این لقب به ورزشگاه باشگاه هم مرتبط است که قبلا اسمش دین کورت بود. استادیوم در کنار ملکی که باغ گیلاس داشت ساخته شد.
این لقب کاملا عمدی ساخته شد اما لقب برنتفورد که زنبور (Bees) است اتفاقی شکل گرفت.
در اواخر قرن ۱۹ گروهی از هواداران کالج رود بروو می خوانند: “Buck up, B’s” که شعار مدرسه بود احتمالا به برنتفورد یا بروو اشاره داشت.
با این حال آن به اشتباه کلمه بیز فهمیده شد و این نام لقب باشگاه باقی ماند.
لقب اورتون تافیز است اما نه به خاطر اینکه همیشه در شرایط سخت قرار دارند بلکه به دلیل نزدیکی دو مغازه تافی فروشی در جایی که باشگاه تاسیس شد.
وستهام به چکش‌ها معروف است اما آن هیچ ربطی به بسط نام باشگاه ندارد. این لقب از نام قدیمی تیم، تمز ایرنوورکس در سال ۱۸۹۵ می آید که آرم باشگاه از دو چکش به شکل اریب روی هم تشکیل شده بود.
آن‌ها همچنین آهن‌ها نامیده می شوند که از آهنگرخانه می آید و از همان روزهای نخست هواداران شعار "به پیش آهن‌ها" را سر می دادند.
ما با حروف الفبا و آرسنال شروع کردیم و این تور لیگ برتر را با ولورهمپتون تمام می کنیم که لقبش از اسم باشگاه الهام گرفته شده است.
شهر ولورهمپتون به نام صاحبش لدی ولفرن است که به خاطر تلفظ انگلیسی به ولور تبدیل شد. ولوز هم جمع کلمه ولف یعنی گرگ‌ها است.
صدها داستان در ارتباط با لقب تیم‌های حاضر در رده‌های پایین تر انگلیس وجود دارند که خیلی از آن‌ها به صنایعی که شهر تیم‌ها دارند مرتبط هستند. برای نمونه لقب استوک سیتی سفالگران است چون صنعت این شهر سفالگری است. به شلفید یونایتد تیغ‌ها می گویند به خاطر صنایع فولادسازی در شهر شفیلد. کرو الکساندرا به مردان راه آهن معروف است. کرو ورکس تاسیسات مهمی در منطقه بود که به تولید تعداد زیادی از لوکوموتیوهای مشهور کمک کرد. ایستگاه راه آهن شهر یکی از شبکه‌های مهم راهی در شمال است که هنوز بزرگ است و ۱۲ سکو دارد که اغلب می توان "هواداران قطارها" را در آنجا دید.
صنایع دیگری که لقب تیم‌ها از آن‌ها الهام گرفته است شامل تولید نخ ابریشم (مک‌کلسفید، مردان ابریشمی)، دستکش سازی (یئوویل تاون، دستکش‌ها)، تولید کلاه (استوک اسپورت کانتری و لوتون تاون، هر دو کلاه پوشان نامیده می شوند)، آهن (اسکانتورپ یونایتد، آهنین)، تولید زین اسب (والسال، زین سازان)، کفش دوزی (نورثمپتون، پینه دوزها) هستند.
شفیلد ونزدی جغدها نامیده می شود اما آن لقب هیچ ارتباطی به پرنده‌ها ندارد و زمانی وارد باشگاه شد که تیم به منطقه اولرتون (کلمه جغد در این اسم وجود دارد) در شفیلد نقل مکان کرد.
وست برومویچ آلبیول یک لقب ندارد اما دو لقب بزرگ دارد. آن‌ها در نخستین روزهای تاسیس باشگاه اغلب تراسلز نامیده می شدند، در سرزمین سیاه به توکا می گفتند تراسلز. این پرنده که نامش روی زمین و ورزشگاه حک شده است اغلب روی شاخه‌های درخت زالزالک دیده می شود.
بگیز لقب متداول تری است که درباره ریشه اش بحث است. گفته می شود به افرادی برمی گردد که پول‌های هواداران را در جریان بازی‌ها جمع می کردند و آن‌ها را در کیسه‌های پارچه ای بزرگ حمل می کردند، در حالی که مردم فریاد می زدند "مردان کیسه ای اینجا می آیند" و سپس به "کیسه ای‌ها به اینجا می آیند" تبدیل شد. تئوری دیگر این است که خیلی از هواداران از شلوارهای گشاد استفاده می کردند چون اغلب مستقیم از سر کار (آهنگری و ریخته گری) به ورزشگاه می رفتند.
تیم مورکم به میگوها مشهور است چون غذای مخصوص این شهر پاتد شریمپس (غذایی با میگو قهوه ای) است. ساوتند یونایتد را شریمپرس می نامند به خاطر صنعت دریایی منطقه. در رابطه با گریمزبی تاون نیز این چنین است. لقبش ملوانان است که مرتبط به ماهیگیری است.
درباره ماهی صحبت می کنیم و آن را با یکی از بهترین لقب‌های فوتبال انگلیس به پایان می رسانیم؛ ادیکس.
این لقب متعلق به چارلتون اتلتیک است که هیچ ربطی به اشتباه تلفظ کردن اتلتیک ندارد. آرتور بریان، ماهی فروش محله اسپانسر تیم بود و پس از بازی بازیکنان را به ماهی و سیب زمینی سرخ کرده دعوت می کرد. هدک (ماهی) چگونه در جنوب لندن تلفظ می شود؟ ادیکس. خیلی هم عالی.
انتهای پیام