آشکارسازی اختلافات میان گالانت و نتانیاهو فاز دوم فروپاشی کابینه نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس را رقم زده است. فاز اول این فروپاشی و انحلال، زمانی آغاز شد که بنی گانتز و سه نفر دیگر از اعضای کابینه اضطراری، از سمت خود کناره‌گیری کردند. پس از آن، کابینه جنگ ماهیت و کارویژه خود را از دست داد.اما اکنون اختلافات بر سر جنگ غزه و مذاکرات آتش‌بس، محدود به احزاب صهیونیستی نبوده و به داخل کابینه نتانیاهو تسری پیدا کرده است. محرز و آشکار شدن این اختلافات، مقدمه‌ای جهت برکناری گالانت تلقی خواهد شد.پیش‌بینی می‌شود فاز سوم انحلال کابینه نتانیاهو، شکست در جنگ غزه و خروج بن گویر و اسموتریچ از ائتلاف حاکم بر تل‌آویو باشد.
فراتر از اختلاف نظر
آنچه امروز میان نتانیاهو و گالانت می‌گذرد، فراترازیک اختلاف نظر ساده بر سر جنگ یا مذاکره است. تلقی طرفین نسبت به شرایط کنونی با یکدیگر تفاوت پیدا کرده و ازهمه مهم‌تر، نتانیاهو نمی‌تواند تمایل خود را نسبت به ادامه جنگ، آن‌هم صرفا به سبب بقای حداقلی خود در قدرت کتمان کند. صورت‌بندی ماجرا چندان دشوار نیست. اختلافات بین سرویس‌های جاسوسی و دفتر نخست‌وزیری رژیم‌صهیونیستی بر سر امضای توافق‌نامه آتش‌بس در هفته‌های اخیر افزایش یافته و از طریق جلسات توجیهی به افکارعمومی درز پیدا کرده است. روزنامه تلگراف در گزارشی می‌نویسد: «این اختلافات از زمان پیداشدن اجساد اسرای اسرائیلی در تونل‌های غزه که به اعتراضات و اعتصابات گسترده در اسرائیل منجر شده، شدت پیدا کرده است.» تیم مذاکره بر سر آزادی اسرا به رهبری دیوید بارنیا، رئیس موساد و رونن بار، رئیس شاباک ظاهرا قصد دارند قراردادی را با حماس بر سر اتمام جنگ منعقد کنند اما بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی آنها را ناامید کرده است.
منازعه نهادهای قدرت در تل‌آویو
روزنامه تلگراف مدعی شده با نزدیک‌تر شدن به اولین سالگرد هفتم اکتبر و تداوم ناآرامی‌ها، روسای سرویس‌های امنیتی اسرائیل قصد دارند به آتش‌بس دسترسی پیدا کنند و اسرا را به خانه بازگردانند؛ موضوعی که ارتش هم ظاهرا آن را می‌خواهد اما نخست‌وزیر نتانیاهو از آن خودداری کرده است. منتقدان نیز می‌گویند که نتانیاهو جلوی توافق را می‌گیرد، زیرا از این طریق می‌تواند به قدرت خود متوسل شود. یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون رژیم‌صهیونیستی چند روز پیش گفت: «اسرائیل در یک جنگ همیشگی گیر افتاده و تاریخ پایانی برای آن هرگز وجود نخواهد داشت.» روزنامه فرانسوی لوموند نیز در گزارشی با اشاره به خشم صهیونیست‌ها از نتانیاهو نوشت: «نخست‌وزیر، بنیامین نتانیاهو به جان و سرنوشت اسرا اهمیتی نمی‌دهد و این حجم از اعتراضات حاکی از خشم اسرائیلی‌ها از نتانیاهو است.»
کابینه‌ای در یک‌قدمی سقوط
اعتراضات در اراضی اشغالی به شکل بی‌سابقه‌ای علیه نتانیاهو و کابینه‌اش گسترش پیدا کرده و اختلافات نخست‌وزیر و وزیر جنگ رژیم کودک‌کش صهیونیستی بر سر محورهای فیلادلفیا و نتساریم به نقطه اوج خود رسیده است. بنی گانتز و یائیر لاپید که از آنها به‌عنوان رقبای سیاسی نتانیاهو یاد می‌شود، در حال زمینه‌سازی برای سقوط کابینه کنونی در تل‌آویو بوده و زوج تروریستی بن گویر ــ اسموتریچ نیز سردرگم‌تر از هر زمان دیگری مشغول رصد دامنه شکست خود در اراضی اشغالی و منطقه هستند. کشته‌شدن شش اسیر صهیونیست در نوار غزه، تبدیل به نقطه کانونی و آشکارساز اعتراضات علیه نتانیاهو شده و جایی برای تنفس مسموم جلاد غزه و همراهانش درتل‌آویو باقی نگذاشته است.نخست‌وزیررژیم‌صهیونیستی تصورمی‌کرد فرسایشی‌شدن جنگ به معنای هضم آن از سوی ساکنان اراضی اشغالی و تطبیق آنها با شرایط اضطراری طولانی‌مدت خواهد بود. پس از شهادت اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، نتانیاهو تصورمی‌کردآستانه تحمل ساکنان اراضی اشغالی درقبال جنگ نابرابر کنونی ارتقا یافته وقدرت مانور اووکابینه جنگ درقبال جبهه‌های غزه و شمال دوچندان شده است. اما انتقام اولیه حزب‌ا...لبنان بابت شهادت فؤاد شکر و متعاقبا آنچه در جریان هلاکت اسرای صهیونیست(آن‌هم به‌واسطه آتش خودی صهیونیست‌ها) رخ داد، پیش‌فرض‌های ذهنی نتانیاهو را در هم شکست.
شکست مطلق صهیونیست‌ها در جنگ غزه
هم اکنون گالانت نیز قدرت ریسک‌پذیری ارتش را در مواجهه با تحولات جاری محدودتر از هر زمان دیگری تلقی می‌کند. نتانیاهو قاعدتا در بزنگاه کنونی باید میان دو گزینه «تن‌دادن به آتش‌بس» و «استمرار جنگ» یکی را انتخاب کند. انتخاب هریک از این دو گزینه معنایی جز شکست صهیونیست‌ها در جنگ غزه نخواهد داشت. از سوی دیگر، جو بایدن و مقامات ارشد کاخ سفید در مذاکرات آشکار و پنهانی با نتانیاهو و گالانت (وزیر جنگ رژیم اشغالگر قدس) به آنها تاکید کرده‌اند که قدرت خلق راهکار میانه یا سوم (مانند انعقاد آتش‌بس موقت در ازای آزادی اکثر اسرای صهیونیست) را ندارند ودوراهی به‌وجودآمده در مقابل نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی و رئیس‌جمهور آمریکا، یک واقعیت است. این فعل و انفعالات درحالی رخ داده که هنوز با گذشت ۱۱ ماه بخش عمده‌ای از شبکه‌های تونلی حماس سالم باقی‌مانده و بدنه نظامی مقاومت فلسطین نیز در نوار غزه حضور دارد. بنابراین صهیونیست‌ها چاره‌ای جز برافراشتن پرچم شکست در جنگ غزه و مواجهه با تبعات سخت و جبران‌ناپذیر این نسل‌کشی وقیحانه ندارند .
فراتر از اختلاف نظر
آنچه امروز میان نتانیاهو و گالانت می‌گذرد، فراترازیک اختلاف نظر ساده بر سر جنگ یا مذاکره است. تلقی طرفین نسبت به شرایط کنونی با یکدیگر تفاوت پیدا کرده و ازهمه مهم‌تر، نتانیاهو نمی‌تواند تمایل خود را نسبت به ادامه جنگ، آن‌هم صرفا به سبب بقای حداقلی خود در قدرت کتمان کند. صورت‌بندی ماجرا چندان دشوار نیست. اختلافات بین سرویس‌های جاسوسی و دفتر نخست‌وزیری رژیم‌صهیونیستی بر سر امضای توافق‌نامه آتش‌بس در هفته‌های اخیر افزایش یافته و از طریق جلسات توجیهی به افکارعمومی درز پیدا کرده است. روزنامه تلگراف در گزارشی می‌نویسد: «این اختلافات از زمان پیداشدن اجساد اسرای اسرائیلی در تونل‌های غزه که به اعتراضات و اعتصابات گسترده در اسرائیل منجر شده، شدت پیدا کرده است.» تیم مذاکره بر سر آزادی اسرا به رهبری دیوید بارنیا، رئیس موساد و رونن بار، رئیس شاباک ظاهرا قصد دارند قراردادی را با حماس بر سر اتمام جنگ منعقد کنند اما بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی آنها را ناامید کرده است.
منازعه نهادهای قدرت در تل‌آویو
روزنامه تلگراف مدعی شده با نزدیک‌تر شدن به اولین سالگرد هفتم اکتبر و تداوم ناآرامی‌ها، روسای سرویس‌های امنیتی اسرائیل قصد دارند به آتش‌بس دسترسی پیدا کنند و اسرا را به خانه بازگردانند؛ موضوعی که ارتش هم ظاهرا آن را می‌خواهد اما نخست‌وزیر نتانیاهو از آن خودداری کرده است. منتقدان نیز می‌گویند که نتانیاهو جلوی توافق را می‌گیرد، زیرا از این طریق می‌تواند به قدرت خود متوسل شود. یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون رژیم‌صهیونیستی چند روز پیش گفت: «اسرائیل در یک جنگ همیشگی گیر افتاده و تاریخ پایانی برای آن هرگز وجود نخواهد داشت.» روزنامه فرانسوی لوموند نیز در گزارشی با اشاره به خشم صهیونیست‌ها از نتانیاهو نوشت: «نخست‌وزیر، بنیامین نتانیاهو به جان و سرنوشت اسرا اهمیتی نمی‌دهد و این حجم از اعتراضات حاکی از خشم اسرائیلی‌ها از نتانیاهو است.»
کابینه‌ای در یک‌قدمی سقوط
اعتراضات در اراضی اشغالی به شکل بی‌سابقه‌ای علیه نتانیاهو و کابینه‌اش گسترش پیدا کرده و اختلافات نخست‌وزیر و وزیر جنگ رژیم کودک‌کش صهیونیستی بر سر محورهای فیلادلفیا و نتساریم به نقطه اوج خود رسیده است. بنی گانتز و یائیر لاپید که از آنها به‌عنوان رقبای سیاسی نتانیاهو یاد می‌شود، در حال زمینه‌سازی برای سقوط کابینه کنونی در تل‌آویو بوده و زوج تروریستی بن گویر ــ اسموتریچ نیز سردرگم‌تر از هر زمان دیگری مشغول رصد دامنه شکست خود در اراضی اشغالی و منطقه هستند. کشته‌شدن شش اسیر صهیونیست در نوار غزه، تبدیل به نقطه کانونی و آشکارساز اعتراضات علیه نتانیاهو شده و جایی برای تنفس مسموم جلاد غزه و همراهانش درتل‌آویو باقی نگذاشته است.نخست‌وزیررژیم‌صهیونیستی تصورمی‌کرد فرسایشی‌شدن جنگ به معنای هضم آن از سوی ساکنان اراضی اشغالی و تطبیق آنها با شرایط اضطراری طولانی‌مدت خواهد بود. پس از شهادت اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، نتانیاهو تصورمی‌کردآستانه تحمل ساکنان اراضی اشغالی درقبال جنگ نابرابر کنونی ارتقا یافته وقدرت مانور اووکابینه جنگ درقبال جبهه‌های غزه و شمال دوچندان شده است. اما انتقام اولیه حزب‌ا...لبنان بابت شهادت فؤاد شکر و متعاقبا آنچه در جریان هلاکت اسرای صهیونیست(آن‌هم به‌واسطه آتش خودی صهیونیست‌ها) رخ داد، پیش‌فرض‌های ذهنی نتانیاهو را در هم شکست.
شکست مطلق صهیونیست‌ها در جنگ غزه
هم اکنون گالانت نیز قدرت ریسک‌پذیری ارتش را در مواجهه با تحولات جاری محدودتر از هر زمان دیگری تلقی می‌کند. نتانیاهو قاعدتا در بزنگاه کنونی باید میان دو گزینه «تن‌دادن به آتش‌بس» و «استمرار جنگ» یکی را انتخاب کند. انتخاب هریک از این دو گزینه معنایی جز شکست صهیونیست‌ها در جنگ غزه نخواهد داشت. از سوی دیگر، جو بایدن و مقامات ارشد کاخ سفید در مذاکرات آشکار و پنهانی با نتانیاهو و گالانت (وزیر جنگ رژیم اشغالگر قدس) به آنها تاکید کرده‌اند که قدرت خلق راهکار میانه یا سوم (مانند انعقاد آتش‌بس موقت در ازای آزادی اکثر اسرای صهیونیست) را ندارند ودوراهی به‌وجودآمده در مقابل نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی و رئیس‌جمهور آمریکا، یک واقعیت است. این فعل و انفعالات درحالی رخ داده که هنوز با گذشت ۱۱ ماه بخش عمده‌ای از شبکه‌های تونلی حماس سالم باقی‌مانده و بدنه نظامی مقاومت فلسطین نیز در نوار غزه حضور دارد. بنابراین صهیونیست‌ها چاره‌ای جز برافراشتن پرچم شکست در جنگ غزه و مواجهه با تبعات سخت و جبران‌ناپذیر این نسل‌کشی وقیحانه ندارند .