طی ماه‌های گذشته، فوتبال کشور با حاشیه‌ای جدید و خود ساخته درگیر شده که به نظر می‌رسد تا چند ماه آینده و شاید تا پایان سال هم درگیر آن باشد. 
بازسازی ورزشگاه‌ها، هرچند اقدامی درست و قابل ستایش از سوی فدراسیون فوتبال و شرکت توسعه‌و‌تجهیز اماکن ورزشی محسوب می‌شود، اما زمانبندی نامناسب آن باعث شده تا مشکلات زیادی ایجاد شود و امروز در حالی که بازی‌های مقدماتی جام جهانی آغاز شده و به زودی لیگ نخبگان و لیگ قهرمانان آسیا هم آغاز می‌شود، عملاً فوتبال ملی و باشگاهی با بحران کمبود ورزشگاه مجهز و مورد تأیید فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا مواجه شود. 
واقعیت تلخ این است که در طول تمام سال‌هایی که از احداث ورزشگاه‌های اصلی کشور می‌گذرد کمتر پیش آمده که به وضعیت آن‌ها رسیدگی شود و بدون کوچک‌ترین توجهی به بازسازی و مهم‌تر از آن تجهیز و نوسازی صرفاً از آن‌ها استفاده شده است. بدتر از همه اینکه طی چند سال گذشته شاهد بودیم، به جای بازسازی و تجهیز ورزشگاه‌های کشور حرف از احداث ورزشگاه‌های جدید و بزرگ زده شد. اقدامی که در ورزش امروز هیچ توجیح اقتصادی و اجتماعی ندارد. احمد دنیا‌مالی، وزیر جدید ورزش که سابقه مدیریت طولانی در فدراسیون‌های ورزشی و حتی باشگاه‌ها را در کارنامه دارد، حتماً به این مهم واقف است که باید ورزشگاه‌های کنونی بازسازی و تجهیز شوند چراکه آن‌ها به عنوان سرمایه ملی باید تحویل نسل‌های بعدی داده شوند. حقیقت تلخ و زشتی است که ورزش ایران طی چند دهه گذشته به‌رغم ساخت چند ورزشگاه در شهر‌های مختلف تقریباً تمام ورزشگاه‌های پایتخت را با سهل‌انگاری مسئولان مربوطه به ویرانه تبدیل کرده است. 
ورزشگاه شهید شیرودی، یکی از این ورزشگاه‌هاست که چند سال قبل شنیده شد قرار است مجتمع تجاری شود! اقدامی که در هیچ جای دنیا سابقه نداشته و ندارد. ورزشگاه شهیدکشوری، ورزشگاه حیدرنیا، ورزشگاه دستگردی، ورزشگاه تختی که قرار بود اتوبان شود و در نهایت ورزشگاه آزادی هم طی سال‌های گذشته به سرنوشت ورزشگاه شیرودی گرفتار شدند. یک نکته قابل تأمل اینکه وقتی حرف از ورزشگاه به میان می‌آید همه متوجه فوتبال می‌شوند، اما مگر مجموعه‌های ورزشی‌ای، چون شیرودی و آزادی فقط مختص فوتبال است؟ روی صحبت‌مان با جناب دنیامالی، وزیر جدید ورزش کشور است. ورزش کشور نیاز به احداث ورزشگاه جدید ندارد. جناب وزیر خوشبختانه سابقه ریاست بر فدراسیون قایقرانی را داشته‌اند و خیلی خوب می‌دانند دریاچه ورزشگاه آزادی یکی از بی‌بدیل‌ترین دریاچه‌های جهان برای تمرین، آماده‌سازی و مسابقات قایقرانی است پس با این نگاه از شما توقع می‌رود، نه تنها برای فوتبال که ورزشگاه‌های کشور را برای رشد و تعالی تمام رشته‌های ورزشی بازسازی و تجهیز کنید و به جای وارد شدن در فضای ساخت ورزشگاه از سرمایه‌های کنونی ورزش کشور حفاظت و صیانت کنید. یک نکته قابل تأمل دیگر اینکه تمامی ورزشگاه‌هایی که نام آن‌ها برده شد ازنظر جغرافیایی در بهترین مکان‌ها قرار دارند. دسترسی به آن‌ها مشکل نیست و این می‌تواند حتی برای بالا بردن سرانه ورزش همگانی کشور هم مفید باشد البته به همان شرطی که گفته شد یعنی بازسازی درست و تجهیز این ورزشگاه‌ها به آخرین امکانات روز جهان. در نهایت امیدواریم، وزیر جدید ورزش کشور حواسشان باشد، حفظ این سرمایه‌های ملی از ریخت‌و‌پاش‌های پر سرو صدای ساخت ورزشگاه جدید آنهم در ناکجا آباد! که خوشبختانه جلوی آن گرفته شده واجب‌تر است. چراکه حتماً دنیا مالی، خوب می‌داند امروز با گسترش فضای مجازی ساخت ورزشگاه بزرگ که همیشه خالی از جمعیت بماند عقلانی نیست. پس همین داشته‌های خودمان را بروز کنیم و از آن‌ها به بهترین شکل استفاده نماییم.