تینا مزدکی: سوخو ۳۵ ازنظر پیکربندی آیرودینامیکی، یک جنگنده سه‌گانه (بال + دم افقی + کانارد) است که شاسی آن به دلیل افزایش وزن برخاست و فرود هواپیما تقویت‌ شده است. ویژگی‌های پایداری و کنترل‌پذیری از طریق یک سیستم کنترل از راه دور تقویت‌شده و مجهز به بال جدیدی است که ضخامت آن نسبتا افزایش‌یافته است. همچنین گویا اصلاحاتی بر روی آن صورت گرفته است. گفته می‌شود که این هواپیما مجهز به سیستم سوخت‌گیری در حین پرواز است.

در مورد تسلیحات سوخو ۳۵ نیز گفته می‌شود که این جنگنده دارای موشک‌های هوا به هوای RW-AE، R-۲۷R۱، R-۲۷ER۱، R-۲۷T۱، R-۲۷ET۱ و R-۷۳E همچنین موشک‌های هوا به سطح Kh-۳۱A، Kh-۳۱P، Kh-۲۹L، Kh-۲۹T و Kh-۵۹M  است.

علاوه بر این  بمب‌های هوایی هدایت نشده و هدایت‌شونده در اندازه‌ها گوناگون و برای اهداف مختلف برای این جنگنده در نظر گرفته‌شده است و گفته می‌شود این جنگنده مجهز به اسلحه داخلی GSh-۳۰۱ با بار مهمات ۱۵۰ گلوله است.

تنوع زیادی که تسلیحات سوخو ۳۵ دارد، همچنین تجهیزات پیچیده و ویژگی‌های عملکردی بالایی که دارد به آن اجازه می‌دهد تا متنوع‌ترین مأموریت‌های تاکتیکی را انجام دهد.

اکنون هسته تسلیحات سوخو ۳۵ یک سیستم کنترل راداری جدید با آرایه آنتن فازی (Irbis-E) است که ازنظر برد تشخیص هدف دارای قابلیت‌های منحصربه‌فردی است. این سیستم یک رادار چندمنظوره باند X با آرایه آنتن فازی غیرفعال (PAA) است که بر روی یک واحد محرک هیدرولیک دومرحله‌ای نصب‌شده است.

سیستم کنترل راداری Irbis-E تا ۳۰ هدف هوایی را شناسایی و ردیابی می‌کند و تداوم رصد فضایی را حفظ می‌کند. این سیستم می‌تواند ۸ هدف را نشانه بگیرد. همپنین قابلیت این را دارد که تا چهار هدف زمینی را در چندین حالت نقشه‌برداری با وضوح‌های مختلف در برد تا ۴۰۰ کیلومتر بدون توقف برای نظارت بر حریم هوایی شناسایی، انتخاب و ردیابی می‌کند. علاوه بر این  رادار Irbis-E اهداف هوایی را تا ۴۰۰ کیلومتر شناسایی می‌کند.

منبع: armyrecognition

۲۲۷۳۲۳