به گزارش ایسنا، ایمنا در یادداشتی به قلم مهری مصور نوشت: به اعتقاد کارشناسان، انقلاب شکوهمند اسلامی مبدایی برای ورزش بانوان محسوب می‌شود و افزایش آمار حضور ورزشکاران بانوان ایرانی و روند صعودی مدال‌آوری آن‌ها در رویدادهای جهانی و المپیک و آسیایی در چشم دنیا به نمایش گذاشته شده است.
مدال‌آوری بانوان ورزشکار ایرانی در میادین بین‌المللی که با حفظ شئونات اسلامی صورت می‌گیرد، معرف فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی است و بانوان ایرانی با به اهتزاز درآوردن پرچم سه رنگ کشورمان در دنیا به نمادی از باور «خواستن و توانستن» تبدیل شده‌اند.
در گذشته ورزش کالایی لوکس به شمار می‌رفت که تنها برای عده خاصی از افراد جامعه در دسترس بود، اما با وقوع انقلاب و دیدگاه مثبت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی نسبت به ورزش و سالم شدن محیط‌های ورزشی، به مرور ورزش به عمق جامعه ایرانی راه پیدا کرد و خانواده‌ها علاقه‌مند به حضور دخترانشان در عرصه ورزش شدند که موفقیت‌های به دست آمده در این عرصه را می‌توان نتیجه همه‌گیر شدن ورزش و فراهم شدن بستر فعالیت برای تمام اقشار بانوان عنوان کرد.
از آنجایی که موفقیت در رویدادهای بین‌المللی، مقیاسی برای سنجش موفقیت ورزش بانوان در چهار دهه گذشته محسوب می‌شود، مروری بر موفقیت بانوان ورزشکار در عرصه بین‌المللی خواهیم داشت تا بر این گزاره تاکید کنیم که برای بیان پیشرفت‌های ورزش در این عرصه نیازی به بزرگ‌نمایی نیست و آمارها در این باره سخن می‌گویند.
المپیک بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا به شمار می‌آید و حضور در آن با توجه به اینکه جمع محدودی از بهترین‌های ورزش دنیا در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
نخستین حضور بانوان ایرانی در المپیک به سال ۱۹۶۴ بازمی‌گردد، اما بعدها قوانین دشواری برای راه‌یابی به این فستیوال ورزشی در نظر گرفته شد. در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا، لیدا فریمان در رشته تیراندازی با تفنگ با سهمیه اعطایی کمیته بین‌المللی المپیک در این مسابقات شرکت کرد.
فریمان با نظر مسئولان وقت ورزشی کشور پرچم‌داری کاروان ایران را برعهده داشت و با مانتوی بلند سفید رنگ و با پوشش کامل پیشاپیش کاروان کشورمان حرکت می‌کرد که این موضوع، شگفتی مراسم رژه ورزشکاران حاضر در آتلانتا معرفی و به سوژه خبری رسانه‌ها تبدیل شد. فریمان در بحث عملکردی نتیجه خاصی کسب نکرد، اما حضور او علاوه‌بر ماندگاری در تاریخ ورزش ایران، راهگشای دیگر بانوان ایرانی شد که با پوشش اسلامی در میدان بزرگ المپیک به مصاف رقیبان بروند.
در المپیک‌های سیدنی و آتن نیز یک بانوی ورزشکار در کاروان ایران حضور داشت، اما از المپیک ۲۰۰۸ پکن روزنه جدیدی در ورزش بانوان ایران گشوده شد و در این دوره سه بانوی ایرانی راهی پکن شدند که این بار نیز پرچم‌داری به یک بانوی ورزشکار سپرده شده بود.
در ادوار بعدی المپیک تعداد بانوان ورزشکار افزایش پیدا کرد، تا جایی که در المپیک پاریس ۱۱ بانوی ایرانی مراحل دشوار کسب جواز شرکت در بزرگ‌ترین فستیوال ورزشی دنیا را طی کردند، اما نقطه عطف ورزش بانوان کشورمان فراتر از افزایش تصاعدی المپین‌های بانوست و کسب یک مدال برنز در المپیک ریو که با یک نقره و یک برنز دیگر در المپیک پاریس تکامل پیدا کرد، بیانگر واقعیت توجه به ورزش بانوان و سرمایه‌گذاری در این زمینه هم‌پای ورزش مردان به‌ویژه در دو دهه اخیر است.
در رویداد پارالمپیک نیز روال صعودی ورزش بانوان نمود ویژه‌ای داشته و بانوان ورزشکار توان‌خواه که تا پیش از انقلاب اسلامی، جایگاهی در ورزش کشور نداشتند، امروز به جایگاهی رسیده‌اند که ساره جوانمردی رکورد سه طلای متوالی در سه پارالمپیک را ثبت می‌کند که حتی در ورزش دنیا هم یک رکورد ویژه به شمار می‌آید.
المپیک آسیایی در درجه دوم اهمیت رویدادهای ورزشی برای کشورمان قلمداد می‌شود و افزایش آمار حضور ورزشکاران بانوی ایرانی و روند صعودی مدال‌آوری آن‌ها نموداری از پیشرفت ورزش بانوان را به نمایش گذاشته است.
روند حضور بانوان ورزشکار ایرانی در بازی‌های آسیایی به سال ۱۹۹۰ در پکن بازمی‌گردد، اما فصل جدید مدال‌آوری در این رقابت‌ها از بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان کره با یک مدال برنز انفرادی و یک نقره تیمی شروع شد و با قدرت ادامه پیدا کرد تا جایی که در بازی‌های آسیایی جاکارتا، ۹۷ ورزشکار بانو در رشته‌های انفرادی و تیمی در کاروان اعزامی کشورمان حضور داشتند.
به موازات افزایش اعزام بانوان ورزشکار به المپیک آسیایی، روند مدال‌آوری نیز چشمگیر بود که کسب چندین مدال طلا در رشته‌های انفرادی و قهرمانی تیم کبدی بانوان از جمله شاخص‌ترین آن‌هاست.
البته ورزش بانوان را نباید تنها در مدال‌آوری‌های ورزشکاران خلاصه کرد و برگزاری لیگ‌های حرفه‌ای مقیاس دیگری از رشد و توسعه در این عرصه محسوب می‌شود، همچنان که در حال حاضر در بیشتر رشته‌های ورزشی، لیگ متمرکز یا غیرمتمرکز برگزار می‌شود که چرخش مالی قابل توجهی داشته و منبع درآمدی برای بخشی از بانوان جامعه به شمار می‌آید.
دعوت به همکاری با بانوان ورزشکار ایرانی از سوی تیم‌های خارجی و لژیونر شدن در لیگ‌های معتبر دنیا که با قبول شرط بازی با پوشش اسلامی بوده، جنبه دیگری از قدرت‌نمایی ایران دخت‌های ورزشکار است که نمودار پیشرفت ورزش بانوان را صعودی‌تر می‌کند.
انتهای پیام