به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، عادل تبریزی که این روزها دومین ساخته سینمایی‌اش را در اکران دارد، درباره حامد بهداد نوشت: همکاری من با شما شکل و حال دیگر داشت. فهم و درک شما از سینما، از دوره‌های تاریخی سینما هوشمندانه است.

شما گذشته را فقط در قالب آخی، یادش بخیر و اینکه یه چیزهایی بهتر بود، یاد نمی‌کنید. نسبت به هر واقعه تحلیل دارید. وقتی نسبت به جریان‌های سینمای مردمی و تاثیرگذار همچون آقا فردین از سال‌ها پیش حرف زدید، نقاط مشترک دیدگاه‌مان گره خورد .حتی همکاری شما با حسین فرحبخش تحلیل داشت. تاثیر فرح‌بخش در سینمای بعد از انقلاب را درک کرده بودید، در تیترهای مدشده حبس نبودید! می‌دانستید سینما به مفهوم خود، خود سینما از دیدگاه مردم همان جریان فیلم‌های فرح بخش بود که اگر آن فیلم‌ها نبودند معلوم نبود چه بر سر سینما می آمد!

قطع‌به‌یقین قرارداد همکاری من و شما در ذهن بسته شد. حامد بهداد باشی و از قالب خود بیرون بیایی و در گیج‌گاه همراهی کنی تا جایی‌که حاضر بشی جلوی دوربین، مویت را کامل بزنند. حامد بهداد باشی و در سال‌های موفقیتت با فیلم‌های قصر شیرین، پیر پسر و برای رعنا و می خواهم زنده بمانم و... قدرت ریسک برای اجرای هومن مفت‌بر را داشته باشی.

بهداد جایگاهش در بازیگری شبیه محمدعلی کلی در بوکس است؛ خوب ضربه می زند و به جا می زند. او در مفت‌بر برای ضربه زدن نیامد؛ با من همراه شد تا رقص پای داخل رینگ را اجرا کند!

در مفت‌بر حامد بهداد نشان می دهد هنوز روح جوان و جسور و عصیانگری برای سینما دارد.

رابرت دنیرو فیلمی کمدی بازی کرد که ایده یک خطی‌اش این بود که با نوه‌اش سر اتاق خواب، جنگ دارد. این همان نقطه ریسک پذیری یه هنرمند بزرگ است! به‌راستی اگر استاد نصیریان چنین قصه ای را در ایران بازی کند، چه حرف هایی که نمی زدنند و آن حرف مهم را نمی زنند. حرف مهم ریسک و خودشکنی در کارنامه کاری‌ات است.

باید از استاد مهرجویی آموخت؛ از هامون و بانو می شود به چه خوبه برگشتی رسید! مگر نمی توانستند صد هامون دیگر خلق کنند!

حامد بهداد جوان مانده، شور دارد، سرصحنه هیجان دارد و با کارگردان تا آخر دیدگاهش، حرفه‌ای همراهی می کند. امیدوارم با کارگردان های نسل جدید، توانایی های تازه اش بیرون بیاید و بهداد را برای قالب های که جواب داده فقط نخواهند!

از همه حمایت‌ها و محبت‌های او نسبت به خودم قدردانی می‌کنم.