دکتر مسعود پزشکیان که دولت خود را دولت وفاق نام گذاشته، طی مدت کوتاه اخیر برخلاف انتظار برخی افراد تندمزاج جبهه اصلاحات، هم در انتخاب همکاران و هم در اعلام مواضع و در جمع فعالان حوزه‌های مختلف تصویر قابل قبولی از وفاق ملی ارائه داده است. رئیس‌جمهور در اولین سفر استانی خود به خراسان رضوی در جمع فعالان سیاسی این استان در شهر مشهد نیز بر مسیر روشن شعار‌های خود تصریح کرده و گفت: «وقتی می‌گوییم به اصلاحات باور داریم، به این معنا نیست که جریانی به اسم اصلاحات را سر کار بیاوریم، بلکه به این معنی است که قبول داشته باشیم افراد شایسته بر سر کار بیایند و حتی اگر خود ما در معرض انتخاب برای منصبی بودیم و خودمان را شایسته نمی‌دانستیم، کنار بکشیم». 
هم‌اینک که با همراهی قابل تقدیر قوه مقننه در رأی اعتماد کامل به وزرای دولت چهاردهم، شاهد شروع به کار رسمی هیئت دولت هستیم، متأسفانه شواهد و قرائن متعدد گویای این حقیقت تلخ است که دولت پزشکیان از سوی اصلاح‌طلبان تحت فشار قرار گرفته است. برخی از اصلاح‌طلبان مسیر براندازی را کلید زده و رسماً گفته‌اند چنانچه رئیس‌جمهور در جهت تغییر قانون اساسی قدم برندارد باید استعفا بدهد. در بین چهره‌های مشهور اصلاح‌طلبان، آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات اولین کسی بود که پس از پیروزی پزشکیان مسیر مرزبندی با او را کلید زده و در نقطه مقابل دولت به نقد عملکرد رئیس‌جمهور پرداخته و به کابینه معرفی شده به مجلس نمره مردودی داد. 
این طور به نظر می‌آید که اصلاح‌طلبان در زمان ثبت نام نامزد‌ها برای انتخابات دولت چهاردهم، هیچ امیدی به پیروزی در انتخابات نداشتند و به همین دلیل با تصور ردصلاحیت قطعی دکتر پزشکیان، اقدام به معرفی او به عنوان نامزد اصلاح‌طلبان نمودند تا پس از رد صلاحیت وی با حمله به شورای نگهبان و نظارت استصوابی، عدم موفقیت و حضور خود را توجیه کنند، اما با نتایج تأیید صلاحیت‌ها عملاً نقشه و برنامه آنان به هم ریخته و مسیر جدیدی فراروی آنان قرار گرفت. رویکرد پزشکیان در انتخاب همکاران و مواضع وی و حرکت در مسیر وفاق ملی و تأکید وی بر مشارکت افراد شایسته فارغ از سمت و سوی سیاسی و حزبی، خوشایند اصلاح‌طلبان نبوده و مخالفت‌ها و سنگ‌اندازی‌ها علیه وی شروع شده و روز به روز بیشتر می‌شود. به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان در حال استفاده از تجربه خود در دولت روحانی هستند. این جریان سیاسی به‌عنوان مهم‌ترین گروه اثر‌گذار در تعیین کابینه دولت چهاردهم هم اینک به اقتضای شرایط موجود و مواضع پسندیده و قابل تقدیر دکتر پزشکیان، نقش خود را به کلی منکر شده و اظهار می‌دارند نقشی در تعیین کابینه نداشته‌اند. لازم به یادآوری است که اعلام برائت از رئیس‌جمهور را اصلاح‌طلبان پیش از این در تقابل با روحانی تمرین کرده بودند. آن‌ها که در هر دو دوره ریاست‌جمهوری روحانی در کمپین تبلیغاتی او با شعار تکرار می‌کنیم سنگ تمام گذاشته بودند با نزدیک شدن به پایان دولت روحانی برای اینکه در امواج سنگین انتقاد جامعه به روحانی غرق نشوند به مرزبندی با او پرداخته و تلاش کردند تا خود را جدا از دولت او معرفی کنند که مجبور بوده‌اند از روحانی به عنوان رحم اجاره‌ای استفاده کنند. اما این عدم همراهی و مرزبندی دور از انتظار در آغاز راه دولت چهاردهم، با توجه به برخی نشانه‌ها و مواضع افراد اثرگذار در جبهه اصلاحات، بوی تلاش برای دست اندازی در مسیر دولت چهاردهم را می‌دهد. به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان سیاست یکی به نعل یکی به میخ را در پیش گرفته‌اند و معتقدند که مطلوب این است که اتخاذ روش‌های تند انتقادی و اعمال فشار بر شخص رئیس‌جمهور منجر به تسلیم وی در برابر زیاده خواهی آنان بشود، اما اگر نتیجه دلخواه حاصل نشده و رئیس‌جمهور تسلیم باج خواهی و زیاده خواهی آنان نشد به طور طبیعی از وی عبور کرده و در مقام منتقد دولت چه بسا که در مسیر فروپاشی و اسقاط دولت و حتی زمینه‌سازی برای براندازی نظام حرکت خواهند کرد. به این ترتیب کسانی که با شعار برای ایران وارد گود انتخابات شده بودند اینک که رئیس‌جمهور باب میل آنان عمل نمی‌کند بر سر سهم‌خواهی مطلق در مقابل دکتر پزشکیان قرار گرفته و طرح استعفای رئیس‌جمهور را کلید زده‌اند. 
این جماعت به منظور همراه کردن مردم با خود به ترویج شایعات و گمانه‌زنی در باره رفتار دولت در حوزه ضرورت جراحی اقتصادی پرداخته و اذهان عمومی را مشوش و مشوه می‌کنند. این در حالی است که شخص دکتر پزشکیان بار‌ها و بار‌ها (چه در تبلیغات انتخاباتی و چه در مواضع پس از انتخاب شدن) بر نگاه کارشناسی در انجام امور کشور تأکید کرده‌اند و همواره به آحاد جامعه اطمینان داده‌اند که هیچ کاری بدون رضایت مردم انجام نخواهد گرفت. مردم نیز از آنجا که دکتر پزشکیان را فردی صادق و سلیم النفس یافته‌اند به وی و سخنان او اعتماد دارند و معتقدند هر تصمیمی که دولت اتخاذ کند حداقل دو ویژگی «کار کارشناسی» و «نفع و رضایت مردم» را دارا خواهد بود. 
در نقطه مقابل، اما خوشبختانه اخبار دلگرم کننده و آرامش بخشی شنیده می‌شود. عملکرد مجلس شورای اسلامی در اعتماد به کل کابینه پیشنهادی، برای بدخواهان و دشمنان ملت خبر تلخ و ناگواری بود. این خبر هنگامی برای دشمنان تلخ‌تر می‌شود که از هماهنگی، وفاق، همدلی، همراهی و همکاری تام و تمام همه قوای کشوری، لشکری، سازمان و نهاد‌ها با شخص رئیس‌جمهور در تحقق و موفقیت دولت وفاق و همدلی، خبر‌های خوبی به گوش می‌رسد. اخبار میدانی از خشنودی و دلگرمی مردم از سبک و روش دولت در عبور از احزاب سیاسی و مخالفت علنی با تعارض منافع افراد حقیقی و حقوقی و تأکید بر شایسته گزینی و شایسته سالاری خبر می‌دهد. تردیدی نیست که فشار‌های برخی جریانات سیاسی به دولت برای سهم‌خواهی بیشتر و پالایش و اخراج افراد غیرهمسو یا حزب خود از دولت، بر کارکرد و سرعت اقدامات دولت بی‌تأثیر نبوده و ضمن تحمیل هزینه از سرعت قطار دولت وفاق و همدلی نیز می‌کاهد، اما رجاء واثق داریم که دولت محترم نه تنها در برابر این فشار‌ها تسلیم نمی‌شوند بلکه با عزمی راسخ در راستای بیانیه گام دوم انقلاب و در مسیر برنامه پنج‌ساله هفتم و تحقق اهداف برنامه و شیرین کردن کام ملت حرکت خواهد کرد.