در جلسه ای در مجلس یازدهم با برخی بزرگان روحانیون داشتیم که از من پرسیدند نظرت درباره حکومت پارلمانی چیست؟ گفتم چرا حکومت اسلامی دست نمی کنید؟ حکومت پارلمانی که ساختارش چیز دیگری است و اگر راست می گویید حکومت اسلامی درست کنید

یه عده تعجب کردند؛ گفتم اگر راست می گویید طبق نامه امام علی به مالک اشتر عمل کنید استانداری که امام علی انتخاب می کند، اختیار دارد قاضی القضات، فرمانده لشکر، فرماندار که تعیین می کند، اختیارات دارند افراد را استخدام می کنند درآمد کسب می کنند و به دولت مرکزی پول می دهد

در گذشته هم اینگونه بود که دولت های محلی و استانداری ها به بالادستی ها پول می دادند حالا همه پول می خواهند خب قاعده را عوض کنیم؛ نمی گویم دقیقا همان کار شود ولی باید از آن تمرکزگرایی که عده ای که آن بالا نشسته اند فکر کنند عقل کنند و پایین دستی ها هیچی درک نمی کنند، دست برداریم

من تا دیروز نماینده مجلس یک شهر بودم و خیلی وقت ها حرفم را هم گوش نمی دادند در شهر خودمان گفتیم یک گوشه را بدهید برایتان درست کنیم می گفتند نه اول ایده و دستورالعمل بده 

می گفتم می خواهم در یک منطقه محروم برای مردم کار کنم ولی قبول نمی کردند در یک شهر یک کارمند اجازه نمی داد من کار کنم حالا شده ایم رییس جمهور آیا من عوض شده ام؟ نه من همان آدمم ؛ در همه شهرها آدم های قدرتمندی که می توانند جای من بنشینند، وجود دارد ولی باید اختیار دهیم خودشان را نشان دهند اگر این اتفاق بیفتد کشور درست می شود

البته اختیار باید بر اساس قانون برنامه، چشم انداز، و سیاست های کلی باشد اختیار بدون نقشه یعنی هرج و مرج؛ اول بدانیم قرار است چه جیزی را بسازیم بعد به کسی که می خواهد مسئولیت بگیرد، اختیارات بدهیم

اوایل انقلاب می گفتیم حالا که رئیس شده ایم اجازه دهید هر کاری دلمان می خواهد انجام دهیم بعدها که متوجه شدیم، به من اختیار نداده بودند که حاکمیت دانشگاه را بردارم و آن را تخریب کنم بلکه رئیس دانشگاه شده بودم که آن را از نظر علمی و بهداشتی ارتقا دهم

شما هیچ مدیری را استخدام نمی کنید برای کارخانه‌تان که اجازه دهید هر کاری خواست انجام دهد.