هدایتالله خادمی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره برنامههایی که قطر در حوزه گاز دنبال میکند و تاثیر آن بر پروژههای گازی ایران اظهار داشت: هر کشوری برای اینکه وارد هر بازاری شود باید زمان را در نظر داشته باشد، کالا و محصولی که زودتر به تولید رسیده و زودتر هم وارد بازار رقابت شود، سهم بیشتری را متعلق به خود خواهد کرد. ضمن اینکه کیفیت باید بالا باشد و یک فروشنده و تامینکننده کالای مورد اعتماد در بازار مقصد باشیم و انحصار و یا سهم زیادی از بازار را بدست بگیریم.
وی افزود: در حال حاضر، ما توسعه بسیاری از میادین و الانجی کشور را رها کردهایم، در پارس جنوبی نیز ما بعد از ۲۱ سال که قطر در میادین مشترک با ما شروع به حفاری و تولید و برداشت کرد؛ اقدام به توسعه کردیم. ما به قدری پروژهها را معطل کردیم که بازار از دستمان خارج شد اما قطر مانند کشورهای توسعه یافته برنامههای گازی خود را اجرا و متناسب با آن به پیش برد.
این نماینده پیشین مجلس گفت: قطر همزمان با توسعه و برداشت حداکثری از میادین؛ توسعه الانجی را نیز در دستور کار قرار داد به همین دلیل جلو افتاد و بازار منطقه و اروپا را گرفت و این نقطه قوت این کشور شد، همین امر باعث شد در جنگ روسیه و اوکراین وقتی واردات گاز به اروپا کاهش یافته و تا مرز توقف رفت مشکل زیادی برای اروپاییها ایجاد نشد و درواقع به زمستان سخت نرسیدند.
وی ادامه داد: بیشترین مصرفکننده گاز روسیه؛ آلمان بوده یعنی ۸۰ درصد گاز را وارد میکرد ولی بدون مشکل نیاز خود را تامین کرد، آلمان با خرید الانجی از قطر و دیگر کشورها نیاز گازی خود را تامین کرد، ضمن اینکه قیمت کاهش هم یافت، اما ما کاری نکردیم نه میادین را بدرستی توسعه دادیم و نه پالایشگاه ساختیم که نفت خام را تبدیل به بنزین و فرآورده کنیم و نه بخش توسعه الانجی را به سرانجام رساندیم. باتوجه به اینکه برداشت حداکثری از میادین مشترک نداریم کشورهای همسایه برداشت میکنند و ما هنوز گرفتار تامین نیاز داخلی هستیم.
خادمی بیان داشت: ما هنوز ۷۵۰ تا ۸۰۰ میلیون متر مکعب در روز مصرف داریم و بیشتر این میزان مصرف هم در بخش خانگی و غیرمولد است؛ در صورتی که کشوری که در مسیر توسعه است باید بیشترین مصرف در بخش صنعت باشد؛ ضمن اینکه مصرف باید عقبتر از رقم تولید باشد تا دچار چالش نشویم.
وی خاطرنشان کرد: ما تا ۱۰ سال آینده ۲ میلیارد متر مکعب در روز گاز نیاز داریم و برای تامین این میزان گاز هیچ برنامهای نداشتهایم و تنها راهکاری که در چند سال گذشته ارائه دادهایم اینکه گاز صنایع و پتروشیمیها را قطع کنیم و به نیروگاهها به جای گاز سوخت مایع ارسال کنیم.
این کارشناس حوزه انرژی گفت: ما منابع خدادادی را حیف و میل میکنیم و از سویی دیگر با عدم اجرای به موقع پروژهها بخش اعظم ذخایر نیز برای همیشه در زیر زمین خواهد ماند، زیرا ظرف سالهای آینده شاید سوخت فسیلی چندان ارزشمند نبوده و صرفه اقتصادی نداشته باشد. حال آنکه باید هرچه زودتر منابع را استخراج و تبدیل به سرمایه نسل آینده میکردیم اما متاسفانه این کار را انجام ندادیم.
نظر شما