به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از احد شیرزاد///* «آخه چرا کاری میکنید که آدم مجبور بشه برخی حرفها رو بگه». این جمله معروف دیروز رئیسجمهور است بعد از اینکه مدعی شد کابینه با هماهنگی رهبر انقلاب بسته شده!
اما یک سوال ساده: آقای پزشکیان کدام کار؟ نمایندگان مجلس چکار کرده بودند که شما را چنین مجبور میکرد آنچه را که نباید، بر زبان بیاورید؟
ماجرا خیلی ساده است؛ نمایندگان قرار بود به دوسه وزیر پیشنهادی رئیسجمهور رأی ندهند. همین! آیا بیشتر از این بود؟ نه. خب آیا رأی اعتماد ندادن به چند وزیر پیشنهادی، امری عجیب و منحصر به دولت چهاردهم بود که آقای پزشکیان را چنین برآشفت و او را دست به دامن ناگفتهها کرد؟!
مگر شهید رئیسی با مجلس یازدهم همسو نبود؟ آیا به کل کابینه او رأی دادند؟! نه. خب قرار بود برای کابینه پیشنهادی آقای پزشکیان هم چنین اتفاقی بیفتد. همان اتفاقی که برای همه قبلیها هم رخ داده بود!
مگر قرار بود مجلس به کل یا نصف کابینه رأی ندهد که آقای پزشکیان را مجبور کرد چنین به اقدامات خارج از قاعده متوسل شود؟!
با این مقدمات حال باید پرسید آیا فرامتن اتفاقات دیروز این نیست که آقای رئیسجمهور تحمل ندارند امور بر ریل طبیعی خود پیش برود؟! تازه آن هم درست در آغاز دولت! حال آنکه گرفتن رأی اعتماد، اولین چالش رؤسای دولتهاست و آقای پزشکیان به طور طبیعی برای اداره امور با چالشهای فراوانی روبرو خواهد بود.
تحمل نکردن اولین چالش و سر باز زدن از مواجهه طبیعی با آن، پیام ضعفی بود که آقای پزشکیان دیروز مخابره کرد. ایشان پیشتر با اعلام اینکه نه میتواند خوب حرف بزند و نه میتواند از رو، بخواند، پیام ضعف مخابره کرده بود. قبل تر هم اعلام کرده بود که برنامهای برای اداره کشور ندارد!
آقای رئیسجمهور! این همه از خود پیام ضعف مخابره کردن، شایسته شما و ملت ایران نیست.
*فعال سیاسی
نظر شما