به گزارش خبرگزاری برنا، بخش کشاورزی در صادرات غیر نفتی و ارزآوری برای کشور نقش بسیار مهمی دارد. به همین سبب در ایران تجارت و صادرات محصولات مصرفی مانند سبزیجات خشک به علت شرایط اقلیمی مناسب، خاک حاصل خیز، کیفیت خوب و قیمت رقابتی مورد توجه بسیاری از تاجران و فعالان اقتصادی قرار گرفته است.

سبزیجات خشک از تنوع زیادی برخوردار است که سرشار از ویتامین‌ها و آنتی اکسیدان‌ها هستند. نعنا، شوید، جعفری، گشنیز و آویشن به صورت خشک شده از انواع پرتقاضا در سراسر جهان برای صادرات به شمار می‌رود.

در بازار‌های بین‌المللی سبزیجات خشک با عنوان Dried herbs و Dried vegetables با کد تعرفه‌ی گمرکی ۰۷۱۲۹۰۹۰ شناخته می‌شود و در خرید و فروش عمده توسط کانتینر‌های ۲۰ فوتی با وزن ۲۰ تن به بالا از طریق مسیر‌های دریایی، هوایی و زمینی صادر می‌شود.

با وجود این واقعیت که ایران بهترین بستر برای تولید و صادرات این محصول محسوب می‌شود، بزرگترین صادرکنندگان در دنیا چین، امریکا، آلمان، هلند، هند، فرانسه، ایتالیا، لهستان و اسپانیا هستند. بزرگترین واردکنندگان هم در این زمینه آمریکا، آلمان، هلند، فرانسه، روسیه، عراق، عمان، قطر و انگلیس است.

کشور‌هایی مانند امریکا، هلند و آلمان هم جزو صادرکنندگان و هم جزو واردکنندگان هستند چرا که این کشور‌ها برخلاف ایران از شرایط اقلیمی مناسبی برای کشت و تولید این محصول برخوردار نیستند و مجبورند ابتدا از کشور‌های دیگر وارد و سپس به بازار‌های هدف خود صادر کنند. سوال اینجاست که چرا ایران با وجود بستر مناسب برای کشت و تولید سبزیجات خشک سهم قابل توجهی در صادرات جهانی ندارد؟ برای مثال در سال ۲۰۲۲ ایران حدود ۱۰۰ میلیون دلار صادرات این محصول را به کشور‌های همسایه مانند روسیه و عمان به علت مرز نزدیک، کاهش هزینه‌های حمل و نقل و روابط سیاسی دوستانه انجام داده است.

در حالی که کشوری مثل چین بیش از ۶۰۰ میلیون دلار این محصول را به سراسر دنیا صادر کرده و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ این عدد برای چین به یک و نیم میلیارد دلار هم برسد. درحالی که در ایران با افول رشد صادرات سبزیجات خشک مواجه هستیم.

یکی از مهمترین علل کاهش رشد صادرات سبزیجات خشک از ایران، عدم وجود نظارت و بازرسی از تولیدی‌های فعال در کشور است چرا که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی برای بالا بردن سطح کیفی محصول جهت جذب نظر تاجران خارجی از رنگ‌ها و روغن‌های شیمیایی و مواد نگهدارنده استفاده می‌کنند و سبزیجات خشک بی کیفیت را به عنوان محصول با کیفیت و ارگانیک ایرانی با قیمت بسیار پایین در سراسر جهان صادر می‌کنند؛ بنابراین همین امر سبب بی اعتمادی تاجران بین‌المللی برای معامله با تجار ایرانی در زمینه‌ی سبزیجات خشک شده است و اگر نظارت دقیق صورت نگیرد، با وجود بستر‌های فوق العاده‌ی کشت و تولید سبزیجات خشک در ایران قطعا آمار صادرات به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. 

به عنوان یک فعال اقتصادی و با توجه به تقاضای بالا برای محصولات ارگانیک ایرانی در سراسر جهان، خواهان پیگیری و دستورالعمل‌های موشکافانه جهت نظارت بر کیفیت واحد‌های تولیدی سبزیجات خشک در کشور هستم تا بتوانیم شاهد رشد قابل توجهی در زمینه‌ی تولید سبزیجات خشک با کیفیت در ایران باشیم و در خور شأن یک تاجر ایرانی جزو اولین صادرکنندگان این محصول در لیست کشور‌های جهان قرار بگیریم.

نویسنده: رقیه سادات مروج

انتهای پیام/