به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، طبق مشاهدات میدانی و براساس باور مردم، تاکنون هیچ‌کدام از مشکلات اساسی خوزستان از بیکاری گرفته تا مشکلات آب و فاضلاب، آلودگی هوا، فوج تصادفات جاده‌ای، عقب‌ماندگی استان از پروژه‌های عمرانی نسبت به سایر استان‌های کشور و ده‌ها مورد دیگر برطرف نشده و مسئولین ذیربط فقط با ارائه آمار و گزارش‌های تبلیغاتی، سعی در کتمان کمکاری‌های خود دارند.

بسیاری از فعالان اجتماعی خوزستان معتقدند که تغییر دولت‌ها کوچکترین تاثیری بر رفع مشکلات استان نداشته است زیرا آنان ما را مانند قلکی می‌بینند که فقط باید مخارج شان را تامین کنیم.

استانی که در دولت شهید رئیسی قرار بود استانداری در حد وزیر توانمند داشته باشد، حالا نشان داده است که از خیلی از استانداران پیشین ضعیف تر عمل کرده است تا جاییکه تعدادی از فعالان سیاسی حسرت استاندارانی مانند مقتدایی و سلیمانی دشتکی را دارند.

برای نمونه، بیش از یکسال و نیم است که خبرنگار ایلنا در حوزه هواشناسی و محیط زیست، روزانه در گزارش خود یک فرمت ثابت دارد که فقط تاریخ و نام شهرهای دارای وضعیت قرمز آلودگی هوا را تغییر می‌دهد و هیچگونه اقدامی که جهت مقابله با عوامل ایجاد آلودگی باشد را دریافت نکرده است.

اگر بنابه دادخواهی از مظلوم است، بسم‌الله، به محض ورود به خوزستان از هر مسیری، بهبهان، هندیجان، دهدز، اندیمشک یا هرجای دیگر، این فریضه بر شما واجب می‌شود.

مِن باب تازه‌ترین مصداق، امروز سه‌شنبه ۳۰ مردادماه ۱۴۰۳ که رطوبت بالای ۸۰ درصد استان را فرا گرفته، بر اساس اعلام سامانه پایش کیفی هوای کشور، شاخص کیفیت هوا بر اساس اندازه‌گیری ذرات معلق با اندازه ۲.۵ میکرون در ایستگاه پادادشهر اهواز ۱۵۳، هندیجان ۱۶۹ و ماهشهر ۱۶۰  میکروگرم بر مترمکعب بوده، بنابراین هوای این شهرها در وضعیت «ناسالم» و «قرمز» قرار دارند.

البته، طبق همین شاخص، هیچ کدام از شهرهای خوزستان دارای هوای پاک نیستند.

ذکر این نکته هم ضروری است که تغییر شرایط اقلیمی، تنها شامل خوزستان نمی‌شود، زیرا این پدیده در کشورهای همسایه و جنوبیِ خلیج‌فارس هم تاثیرگذار بوده، ولی به دلیل نوع مدیریت در آن کشورها که اکثرشان مساحت و ثروتی کمتر از استان پهناور خوزستان دارند، چنگال ویرانگر آنرا فقط شهروندان خوزستانی و البته، کشور جنگ زده عراق احساس می‌کنند.

ذکر این نکته نیز ضروری است که به باور خیلی از کارشناسان اقتصادی و اجتماعی، مسیر توسعه‌ی ایران از خوزستان باید آغاز شود، موضوعی که پیش از جنگ تحمیلی در شهرهایی مانند آبادان، خرمشهر و اهواز به وضوح دیده می‌شد.