پیمان صلح ابراهیم به ابتکار آمریکا باهدف انزوای ایران و تقویت رژیم صهیونیستی در منطقه از رهگذر عادی‌سازی ارتباط با کشورهای عربی طراحی شده بود. باوجود این با درنظرگرفتن پیشینه اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها که به بیش از ۱۰۰ سال گذشته بر می‌گردد، می‌توان گفت علت اصلی عملیات طوفان‌الاقصی، دفاع مشروع ملت فلسطین در برابر ظلم و جنایات بی‌شمار رژیم صهیونیستی است. ظلمی که در سایه وجود قدرت‌های سیاسی و مادی عرب، سازمان ملل و دیگر سازمان‌های مدعی حقوق بشری، بیش از هفت دهه است جریان دارد.اما آنچه در مقطع کنونی از تاریخ فلسطین حائز اهمیت است، ورود تمام‌عیار گروه‌های مقاومت و در رأس آن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، برای تعیین تکلیف این غده سرطانی صهیونیستی در منطقه مهم مسلمان‌نشین غرب آسیاست. چراکه پس از حماقت رژیم در حمله مستقیم به کنسولگری ایران در دمشق و ترور دکتر اسماعیل هنیه از مسیر تجاوز به خاک ایران، تمام ناظران سیاسی و افکار عمومی دنیا مطابق حق دفاع مشروع به استناد ماده ۵۱ منشور سازمان ملل و سیاست خارجی ایران، در انتظار واکنش ایران هستند. واکنشی که در یکی از دو حالت زیر با نتیجه متفاوت می‌تواند داده شود:
۱- پاسخ اول ایران ممکن است صرفاً محدود به پایگاه‌های آسیب‌پذیر و مؤثر رژیم در محدوده حیفا و تل‌آویو و کرانه باختری باشد. نتیجه عملیاتی در این سطح واردآمدن تلفاتی مشخص به نیروهای نظامی و تخریب زیرساخت‌های در دسترس در این پایگاه‌ها خواهد بود. البته پس از این عملیات احتمالی ایرانی، پاسخی محدود از سوی اسرائیل به پایگاه‌های ایران در منطقه به‌منظور اقناع افکار صهیونیست‌ها متصور خواهد بود. ولی باید گفت این پاسخ هیچ‌گاه مأموریت رژیم و ماشین جنگی آن را برای خسارت و جنایت بیشتر به ملت فلسطین باهدف تصاحب بیشتر اراضی و بالتبع شهرک‌سازی متوقف نخواهد کرد. حتی در صورت انجام عملیاتی انتقامی در این سطح، مسئله فلسطین و غده سرطانی صهیونیستی کماکان در منطقه و دنیا وجود خواهد داشت و روند اشغال و عادی‌سازی روابط با رژیم، صدور بیانیه‌های فرمایشی در محکومیت رژیم از سوی حکام عرب، نسل‌کشی کمافی‌السابق باهدف فراموشی آرمان آزادسازی فلسطین ادامه خواهد یافت. ناگفته پیداست ادامه این وضعیت می‌تواند توان گروه‌های مقاومت در جنگ‌های فرسایشی آینده با رژیم را که از حمایت آمریکا برخوردار است، به چالش بکشد.
۲-پاسخ دوم می‌تواند براساس آموزه‌های دینی خطاب به اهل‌ایمان باشد. قرآن می‌فرماید: «با آن کافران به قتال و کارزار برخیزید تا خدا آنان را به دست شما عذاب کند و خوار گرداند و شما را بر آن‌ها منصور و غالب نماید / توبه ۱۴». به عقیده نگارنده در حال حاضر باید چنین سیاستی در پیش گرفته شود. همان‌طور که رهبران انقلاب اسلامی چنین چیزی را موردتوجه داشته و دارند. به‌عنوان‌مثال امام خمینی رحمه‌الله علیه فرمودند: «مسئولین محترم ایران و مردم ما و ملت‌های مسلمان از مبارزه با این شجره خبیثه و ریشه‌کن‌کردن آن، دست نخواهند کشید و به یاری خداوند... با تشکیل هسته‌های مقاومت حزب‌الله در سراسر جهان، فلسطین را از چنگال [صهیونیست‌ها] خارج خواهند کرد». یا رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنانشان می‌فرمایند: «اگر غلطی از سردمداران رژیم صهیونیستی سر بزند، جمهوری اسلامی «تل‌آویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد»؛ بنابراین اکنون جای ترس نیست و پاسخ دومی که مورد انتظار ملت‌های آزاده و مسلمانان جهان است، این است که ایران تنها پایگاه آزادگان و مدافع مظلومان جهان باشد. ایران می‌تواند از مسیر هم‌افزایی و همگرایی گروه‌های مقاومت، حمله‌ای همه‌جانبه به اراضی اشغالی انجام دهد. البته این عملیات باید با پیوست اخطار به سنتکام باشد تا برای همیشه رژیم جنایتکار و ضدبشری صهیونیستی از جهان حذف و جامعه اسلامی آزاد و خشنود شود.