به گزارش شادا، مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به گزارش مورخ 1403/05/25 روزنامه شرق با تیتر «اقتصاد تو‌در‌توی نان» توضیحاتی به شرح زیر داد:

 قیمت خرید تضمینی گندم در اردیبهشت سال ۱۴۰۰ و قبل از آغاز به کار دولت سیزدهم؛ ۵۰۰۰ تومان تعیین شد و دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۳ هر کیلوگرم گندم تولید داخل را با قیمت ۱۷۵۰۰ تومان خریداری کرد.

 این در حالی است که نرخ فروش گندم مورد نیاز برای تولید نان به کارخانه های آرد و نرخ آرد تحویلی به نانوایان کشور در طول سه سال فعالیت دولت سیزدهم ثابت ماند و در نتیجه یارانه پرداختی دولت سیزدهم برای تامین نان مردم در ۳ سال گذشته ۳.۵ برابر شد و حدود ۲۵۰ درصد افزایش یافت که یک رکورد تاریخی در دولت های گذشته در محافظت از قدرت خرید مردم برای تامین اساسی ترین کالای سفره مردم می باشد.

 ضمنا سیاست مذکور باعث شد تا بعد از سال ها، در سال ۱۴۰۲ و سال ۱۴۰۳ خودکفایی تامین گندم مورد نیاز برای تولید نان در کشور حاصل شود. در واقع هزینه تولید نان در کشور از محل آرد، در طول سه سال گذشته هیچ گونه افزایشی نداشته و به صورت کامل توسط دولت تامین شده و امروز نانوایان عزیز کشور، کمتر از ۵ درصد هزینه تمام شده آرد را پرداخت می کنند و ۹۵ درصد باقیمانده هزینه تمام شده آرد توسط دولت تامین می شود تا هزینه تامین نان برای مردم در حداقل ممکن باشد.

 یارانه سنگین آرد خبازی برای صیانت از قدرت خرید مردم، موجب تشدید نگرانی درباره سوءاستفاده در مصرف گندم و آرد یارانه ای گردید و لذا دولت سیزدهم از ابتدای سال 1401 طرح هوشمندسازی تخصیص یارانه آرد را در کشور پیاده سازی کرد. استقرار زیرساخت های نرم افزاری، سخت افزاری، مخابرات و ارتباطات امن و سامانه های پردازشی و تحلیلی این طرح ملی، بدون استفاده از منابع بودجه ای دولت در سراسر کشور و حتی در دورافتاده ترین نقاط کشور در کمتر از ۱۰۰ روز با سرمایه گذاری و اجرا توسط بانک سپه انجام شد و نصاب جدیدی در سرعت پیاده سازی یک طرح ملی در تاریخ بعد از انقلاب به جا گذاشت. به واسطه تکمیل و یکپارچه شدن تراکنش های فروش گندم، آرد و نان از محل اجرای طرح، برای اولین بار در کشور و پردازش ۱۲ میلیون تراکنش روزانه ثبت شده در این زیرساخت، نظام سنتی و غیر شفاف تخصیص آرد به نانوایان در کشور کنار گذاشته شد و نظام تخصیص داده محور و هوشمند آرد در سراسر نانوایی های کشور پیاده سازی شد.

اجرای این طرح موجب شد رشد مصرف آرد یارانه ای از ابتدای سال ۱۴۰۱ متوقف شد و علی رغم افزایش مصرف نان بابت افزایش جمعیت هموطنان ایرانی و اتباع خارجی و ...، مصرف آرد یارانه ای خبازی در سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ کاهش یابد و مصرف آرد یارانه ای خبازی در سال ۱۴۰۲ برابر مصرف آرد یارانه ای خبازی سال ۱۳۹۸ شود.

متوسط سهم هزینه آرد در تولید نان با قیمت غیریارانه ای، بین ۶۵ تا ۷۰ درصد است که به دلیل کاهش شدید هزینه تامین آرد نانوایان توسط دولت، سهم هزینه آرد در تولید نان در سال جاری، به حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش یافته و در نتیجه سهم اجاره و دستمزد، استهلاک تجهیزات نانوایی، برق و گاز و خمیرمایه و ... به حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد قیمت نان رسیده است. به بیان دیگر، رشد سالانه حداقل دستمزد کارگران یا رشد نرخ اجاره می تواند روی هزینه تمام شده نان یارانه ای کشور بسیار موثر باشد.

 دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۱ بعد از حذف ارز ترجیحی  و با هدف جلوگیری از سرایت افزایش قیمت کالای اساسی به نان، با پرداخت کمک هزینه به نانوایان، رشد دستمزد و اجاره در آن سال را برای نانوایان جبران کرد و در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳, کارگروه های آرد و نان استانی مطابق روال سالیان گذشته، با دریافت داده های کارشناسی سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان و اتحادیه های خبازی استانی نسبت به تعدیل موردی نرخ نان تصمیم گیری نموده اند.

 بررسی کارشناسی داده ها در طول ۳ سال فعالیت دولت سیزدهم نشان می دهد که سیاست های حمایتی دولت در تامین یارانه گندم و آرد و نان، اجرای طرح هوشمند سازی تخصیص آرد یارانه ای و تعدیل نرخ نان به صورت موردی در برخی استان ها در مجموع، سهم هزینه نان به نسبت حداقل دستمزد ماهانه در سال ۱۴۰۳،  در مقایسه با سال ۱۴۰۰, حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است. در واقع یکی از افتخارات دولت سیزدهم این است که مجموع آثار سیاست های حمایتی قیمتی و غیر قیمتی در حوزه نان باعث شده است تا قدرت خرید مردم در تامین نان در پایان کار دولت در سل ۱۴۰۳, نسبت به ابتدای کار دولت در سال ۱۴۰۰، ۴۰ درصد افزایش یابد.