شناسهٔ خبر: 68201217 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: میزان | لینک خبر

کشتار غیرنظامیان از سوی رژیم صهیونیستی؛ سیاستی که تغییر نمی‌کند

حمله مرگ‌بار اشغالگران به مدرسه التابعین در غزه این پرسش را مطرح می‌کند که رژیم صهیونیستی تا چه حدی می‌خواهد غیرنظامیان را هدف قرار دهد.

صاحب‌خبر -

خبرگزاری میزان - رژیم صهیونیستی روز شنبه، ۲۰ مرداد، به شهادت رساندن بیش از ۱۰۰ فلسطینی را که در مدرسه‌ای در شهر غزه پناه گرفته بودند، با این ادعا که ۲۰ مبارز مقاومت در این حمله هدف قرار گرفته بودند، توجیه کرد.

کشتار دست‌کم ۹۰ فلسطینی در اردوگاه المواصی در ماه گذشته نیز از سوی صهیونیست‌ها اینگونه توجیه شد و آن‌ها مدعی شدند که این حمله ۲ فرمانده حماس را هدف قرار داده‌اند.

از زمان آغاز جنگ، رژیم صهیونیستی حدود ۴۰ هزار فلسطینی را در غزه به شهادت رسانده و ده‌ها هزار نفر دیگر را مجروح کرده است. 

در حالی که رژیم صهیونیستی تنها گاهی در مورد تعداد تلفات بحث می‌کند، اما آشکارا اعلام کرده که تخریب غزه و غیرنظامیان به شهادت رسیده را در ازای نابودی حماس می‌داند.

الجزیره در گزارشی نوشت، صرف‌نظر از حضور این مبارزان فلسطینی در مکان‌هایی که رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند، این پرسش مطرح می‌شود که این رژیم آماده کشتن چند غیرنظامی برای ترور یکی از شخصیت‌های مقاومت است.

هیچ فرمولی در این مورد تحت قوانین بین‌المللی بشردوستانه (IHL) وجود ندارد. با این حال، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) می‌گوید که براساس اصل تناسب، حمله‌ای که ممکن است به تلفات تصادفی غیرنظامیان، جراحت یا آسیب به اشیاء غیرنظامی منجر شود ممنوع است.

تحلیلگران می‌گویند که ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور استراتژیک از خشونت نامتناسب استفاده می‌کند.

دکترین ضاحیه

در جنگ سال ۲۰۰۶ میان رژیم صهیونیستی و حزب‌الله لبنان، ارتش اشغالگر استراتژی انتقام‌جویی نامتناسب را با هدف قرار دادن محله‌ها و تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر دشمنان خود به‌کار گرفت.

در ادامه این راهبرد دکترین ضاحیه نامیده شد.

هانی عوض، محقق مرکز عربی برای تحقیقات و مطالعات سیاسی، گفت: همه بومیان تا زمانی که کوچک‌ترین امیدی به خلاصی از شر استعمارگران داشته باشند، در برابر آن‌ها مقاومت خواهند کرد.

ارتش رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ غزه خانه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و مکان‌های فرهنگی را با خاک یکسان کرده که به آن نسل‌کشی و domicide (تخریب گسترده محیط زندگی، که انسان‌های مستقر را مجبور به نقل مکان به جای دیگر می‌کند) گفته می‌شود.

براساس گزارش سازمان ملل، بین ۷ اکتبر تا ۳۱ می (۱۵ مهر ۱۴۰۲ تا ۱۱ خرداد ۱۴۰۳) بیش از ۵۵ درصد از ساختمان‌های غزه از سوی صهیونیست‌ها تخریب شده است.

ایهاب محرمه، محقق مرکز عربی برای تحقیقات و مطالعات سیاسی در دوحه، گفت: صرف نظر از ادعای اسرائیل مبنی بر حضور سران حماس در مناطق مورد هدف، کشتن غیرنظامیان، هدف قرار دادن آمبولانس‌ها و هدف قرار دادن پرسنل دفاع مدنی غیرقابل قبول است. 

مفهوم تناسب در انجام جنگ نیز از ۷ اکتبر برای رژیم صهیونیستی تغییر کرده است. منابع نظامی صهیونیستی در ماه آوریل (فروردین/اردیبهشت) به مجله +۹۷۲ گفتند که نظامیان این رژیم مجاز بودند تا ۲۰ غیرنظامی را در جهت هدف قرار دادن یک مبارز جوان فلسطینی به شهادت برسانند. این منابع گفتند که این تعداد برای یک فرمانده حماس صد‌ها نفر است.

مصونیت رژیم صهیونیستی

تحلیلگران می‌گویند زمانی که رژیم صهیونیستی به مناطقی که تعداد زیادی از غیرنظامیان در آن زندگی می‌کنند حمله می‌کند و این موضوع از سوی بازیگران بین‌المللی محکوم می‌شود، اقدام مادی کمی از سوی متحدان این رژیم یا جامعه بین‌المللی برای تغییر تاکتیک‌های ارتش اشغالگر انجام شده است.

کریم خان، دادستان دیوان کیفری بین‌المللی در حال حاضر به دنبال صدور حکم بازداشت برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم و یوآو گالانت، وزیر جنگ آن به اتهام جنایت‌های جنگی و جنایت علیه بشریت است. این موضوع کمک چندانی به تغییر استراتژی جنگی رژیم صهیونیستی نکرده، زیرا حملات به غیرنظامیان با شدتی مشابه در روز‌های پس از اعلامیه خان در ماه می‌ادامه یافت.

قتل‌عام‌های مکرر رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که این رژیم از پیامد‌های نقض قوانین بین‌المللی و بشردوستانه مصونیت دارد و این تا حدی به دلیل حمایت بی‌دریغ آمریکا بوده که شامل تهیه سلاح‌های کشنده پیشرفته می‌شود.

انتهای پیام/

نظر شما