هنوز  نامه‌ی شماره ۷۸۲۱۰ رئیس جمهور از دبیرخانه به صحن مجلس نرسیده بود که فضای مجازی با آن سرعت و فیلتر اعصاب خُرد کن،دچار تب داغ نقد و انتقاد به نحوه‌ی چینش وزرای پیشنهادی شد و هریک از کاربران از زاویه‌ی نگاه خویش عطف به وعده‌های جناب پزشکیان و دیدگاه یاران و همراهان ایشان شروع  به نقد کردند،یکی بنا به تسلط بر عالم سیاست و آن یکی به عنوان کارشناس رسانه و یکی هم مثل بنده‌ی جاهل به این دو عالم با انتشار مطلبی مختصر از رئیس جمهور گلایه کرد.

 از مجموع مطالب منتشر شده،می‌توان چنین برداشت کرد که توقع غالب منتقدان، پایبندی جنابشان به رویه‌ای بود که از ابتدای کارزار انتخابات در پیش گرفته ، وعده‌ی عملیاتی کردن شعارها و ادعاها را داده بودند،اما انگار طعمِ آشی که در پستوخانه‌ای دور از شورای راهبردی و کارگروه ها بار گذاشته بودند به مذاق حضرات سازگارتر از آش شورای راهبردی بوده که  رئیس جمهور در  راستای اصل ۱۳۳ قانون اساسی چنین لیستی  تحویل مجلس داده و این تغییر ذائقه ،سرآشپز محترم شورای راهبردی را خوش نیامده،طوری که مجال تامل تا استماع آراء و نظرات مجلسیان به لیست تقدیمی نداشته و خیلی زودتر از موعد عطای ماندن در معاونت راهبردی را به لقایش بخشید و به قولی تدریس در دانشگاه را به تدلیس در سیاست ترجیح داد.

معاملات و لابی‌های سیاسی را هیچگاه درک نکرده و تمایلی هم به درک آن ندارم اما از رئیس جمهوری که چند روز پس از انتخابات به قول خودشان با بیزاری از تشریفات و پروتکل‌ها از سوپرمارکت محل، مایحتاج روزانه اش را ابتیاع می‌کند و در حسینیه، کنار مردم عادی به سوگ‌ حسین ابن علی ع می‌نشیند،حداقل توقعی که می‌رود سخن گفتن با مردمی است که به ایشان به عنوان چشمه‌ی امید نگاه می‌کردند و از بیانیه راه گشایی و غیره که وعده‌ی حلقه‌ی یاران وی بود به امید نیم بندی رسیده‌ بودند که لااقل رئیس جمهوری بر کرسی ریاست جمهوری جلوس کرده که به دور از تکلف های معمول با ملت سخن می‌گوید و به همین امید هر چه شبکه های تلویزیونی و رادیویی را بالا و پایین کردند و جراید را تورق،اثری از این گفتگو ندیدند!

چرایش را شما بفرمایید آقای رئیس جمهور،چی می‌شد اگر پیش از ارائه لیست وزرای پیشنهادی با مردم سخن می‌گفتید، اگر چه مسلم است با نکاتی که در بیانیه دکتر ظریف به آن اشاره شده ،حرف زدن با مردم توقع بی‌جایی است،در فرض و حالتی که معاون راهبردی شما از این لیست آنچنان شوکه می‌شود که پیش از خشک شدن جوهر مهر انتصابات ، رفیق نیمه راه شده با عذرخواهی از مردم، مسیر دانشگاه را پیش می‌گیرد.

کاش پیش از دکتر ظریف شما با مردم سخن می‌گفتید یا چند سطری در همان فضای فیلتر شده ی x می‌نوشتید که این انتخاب حاصل چیست؟

اگر این چینش حاصل آزادی اراده ی شماست که سلمنا و باید پیش از مجلس از مردم رای اعتماد بگیرید و اگر غیر از این است بنا به وعده‌ای که داده بودید باید با مردم گفتگو می‌کردید و اشاره‌ای ولو مجمل و تلویحی به دست اندازهای حاکم بر فضای اجرایی کشور می‌کردید،

تا در همین ابتدای مسیر ،مردم یکی بودن قول و عمل جنابعالی را رویت می کردند.

وکیل دادگستری-شیراز