جوان آنلاین:بروبچه‌های کاروان خادم‌الرضا این روز‌ها در پاریس خوش می‌درخشند و نام ایران را در بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان، یعنی المپیک فریاد می‌زنند و پرچم خوشرنگ کشورمان را در بالاترین نقطه‌ها به اهتزاز درمی‌آورند.
بچه‌های تیم ملی کشتی فرنگی و بانوان تکواندوکار ایران طلسم مدال نگرفتن کاروان ایران را خوب شکستند. حالا همه فراموش کرده‌ایم که ۱۲ روز حسرت مدال نگرفتن و راه نیافتن به جدول رده‌بندی را می‌خوردیم. ۱۲ روزی که ورزشکارانمان تمام تلاش خود را کردند، اما با وجود همه شایستگی‌هایشان دست‌شان به مدال نرسید. شب گذشته هم حسن یزدانی، کاپیتان کشتی آزاد، امیرحسین زارع و مهران برخورداری تکواندوکار کشورمان برای ایران مدال‌آوری کردند.
علیپور شایسته
یادمان نمی‌رود مهدی الفتی تا مرز تاریخ‌سازی در ژیمناستیک پیش رفت. فراموش نمی‌کنیم قایقرانان زن و مرد ایران و تیراندازان با کمان، تپانچه و تفنگ کشورمان چه تلاشی برای کسب پیروزی کردند. حتماً به یاد می‌سپاریم طی دو روز گذشته در اوج مدال‌آوری‌های کشتی فرنگی و تکواندو چگونه رضا علیپور فقط چند‌صدم ثانیه با مدال المپیک صخره‌نوردی فاصله داشت و با تمام شایستگی عنوان چهارم را به دست آورد، عنوانی در حد مدال المپیک.
درخشان مثل کشتی فرنگی
توقع هم از ابتدا همین بود، اینکه مسابقات کشتی شروع و مدال‌آوری ایران هم با آن آغاز شود. اصلاً انگار باید امیر میرزازاده مدال می‌گرفت تا همه شارژ شوند. سنگین‌وزن کشتی ایران با قدرت تمام ظاهر شد و تنها مقابل لوپز کوبایی قهرمان کم آورد تا مدالش برنز شود. ولی میرزازاده راه را بازکرد. محمدهادی ساروی کاری کرد کارستان و رقبا را یکی پس از دیگری از پیش‌رو برداشت و طلای المپیک را به گردن آویخت که این تازه شروع کار بود، چون سعید اسماعیلی و علیرضا مهمدی هم با وجود جوانی آمده بودند تا از میدان المپیک مدال بگیرند و دست پر برگردند.
اسماعیلی جوان و جویای‌نام ایران، کوچک‌ترین عضو کاروان کشتی همه را مبهوت کرد و طلایی شد و مهمدی فقط در فینال کم آورد تا مدال ارزشمند نقره را به گردن بیاویزد. کشتی فرنگی ایران گل کاشت. علاوه بر کسب این چهار مدال، محسن‌نژاد پنجم شد و کاویانی‌نژاد هم با بداقبالی در جایگاه هشتم وزن خود قرار گرفت، اما آنچه باید مورد توجه قرار گیرد افتخارآفرینی شاگردان حسن رنگرز است که مهم‌تر از تمام این مسائل است. رقابت‌های کشتی فرنگی المپیک ۲۰۲۴ برای ایران شیرین و فراموش نشدنی به پایان رسید؛ با دو طلا، یک نقره و یک برنز. تیم حسن رنگرز در این رقابت‌ها سه فینالیست داشت، مثل المپیک ۲۰۱۲ لندن.
همه مبهوت بانوان ایران
بانوان تکواندو گل کاشتند. در توصیف عملکرد درخشان بانوان تکواندوی ایران زبان قادر به تکلم نیست. ناهید کیانی تاریخ‌ساز و برای اولین بار در تاریخ ورزش ایران فینالیست المپیک شد. مبینا نعمت‌زاده هم خوشرنگ‌ترین برنز دنیا را کسب کرد تا دو بانوی شایسته ایران پرچم پرافتخار کشورمان را در آوردگاه پاریس به اهتزاز درآورند و به تمام دنیا ثابت کنند که بانوی ایرانی با وجود تمام مشکلات و کاستی‌های داخلی و تمام سیاه‌نمایی‌های خارجی می‌تواند قلل افتخار ورزش جهان را فتح کند.
باید توجه داشت که بانوان شایسته کشورمان چگونه و در چه شرایط نابرابری به مصاف حریفان خود می‌روند، اما آن‌ها برای تاریخ‌سازی و نشان دادن توانمندی‌ها خود از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند و فتح دو سکوی نایب‌قهرمانی و سومی المپیک توسط ناهید کیانی و مبینا نعمت‌زاده نشان از توانمندی بانوان ایران سرافراز دارد.
مینو مداح، سرمربی تکواندوی بانوان بعد از کسب مدال نقره کیانی گفت: روز خیلی سختی بود، ولی خیلی شیرین و خاطره‌انگیز برای ما تمام شد. خیلی دوست داشتم رنگ این مدال طلایی شود و اینقدر دل مردم عزیزمان شاد شود که از شادی دل آن‌ها ما هم شاد شویم. در هر صورت نشد که رنگ مدال طلایی شود. واقعاً کم نگذاشتیم. خدا را شکر بابت عزتی که به ما داد. امیدوارم همیشه دختران ایران‌زمین بدرخشند.
دختر نقره‌ای تکواندوی ایران هم بعد از دریافت مدالش گفت: «مسابقات سختی بود. تمام تلاشم را کردم که بتوانم مدال طلا را به دست بیاورم، اما موفق نشدم. با این حال راضی‌ام، چون می‌دانم که چیزی کم نگذاشتم.»
مبینا نعمت‌زاده بانوی برنزی تکواندوی ایران هم گفت: «به خودم قول دادم همین مسیر را ادامه دهم و چهار سال بعد مدال خوشرنگ طلا را به دست بیاورم. حسرت طلای این بازی‌ها به دلم ماند، اما آدمی هستم که می‌توانم جبران کنم و همه تلاشم را می‌کنم.»،
اما کیمیا.
اما بعد از پیروزی ناهید کیانی مقابل کیمیا علیزاده تکوندوکار بلغارستانی، حاشیه‌های عجیب و غریبی در فضای مجازی شکل گرفته است. حاشیه‌هایی که نه ورزشی است و نه دلسوزانه، حاشیه‌هایی که با برخی حب و بغض‌های سیاسی گره خورده و حتی خود مطرح‌کنندگان آن هم نمی‌دانند چه می‌گویند. واقعیت این است که اینقدر که این حاشیه‌سازان به کیمیا علیزاده فکر می‌کنند خود او به ایران فکر نمی‌کند. کیمیا علیزاده در المپیک ۲۰۱۶ ریو برای ایران مدال برنز گرفت و تاریخ‌ساز شد. بعد از بازگشت به ایران هم مورد تجلیل قرار گرفت و هم پاداش دریافت کرد، پاداش‌هایی که به کمتر ورزشکاری داده شد؛ ۳۰۰ سکه، خانه، ماشین‌و... که در این‌خصوص خودش بماند و وجدانش. علیزاده خودش رفت، اما رفتنش آزارمان داد. حالا هم نه خودش و نه اطرافیانش هیچ حرفی در مورد ایران و بازگشت نزده‌اند، پس لازم نیست عده‌ای برای مطرح کردن خودشان این داستان را وسط بکشند. فعلاً که نه او به فکر بازگشت به ایران افتاده تا ما توقع عذرخواهی داشته باشیم، نه تکواندوی ایران با وجود بانوان مدال‌آورش به او احتیاج دارد، پس هر وقت که تصمیم به بازگشت گرفت آن وقت در موردش فکر می‌کنیم و آن وقت باید اول از مردم ایران عذرخواهی کند.