سعید اسماعیلی تا قبل از المپیک برای مردم و ورزش دوستان نامی ناآشنا بود اما برای کارشناسان و اهالی کشتی، بزرگترین امید کسب مدال طلا در المپیک بود. جوانی که هرگز پیراهن تیم ملی را در هیچ دوره از مسابقات جهانی یا المپیک در سطح بزرگسالان نپوشیده ناگهان و در ۲۱ سالگی باید روی تشک بزرگترین‌ میدان جهان می ‌رفت.

المپیک جایی است که نامدارترین قهرمانان با نهایت آمادگی برای جاودانه شدن در تاریخ به آنجا می‌آیند. جایی که بسیاری از مدالداران و رکوردداران جهان شکست را تجربه می‌کنند. جایی که قهرمانان در رشته‌های مختلف یک دهه برایش تجربه اندوزی می‌کنند و قهرمان ما به عنوان قدم اول اینجا را آغاز انتخاب کرده بود.

بزرگان و اسطوره ها مشخصه‌هایی دارند که از همان جوانی در رفتار و چهره آنها مشخص است. همانطور که حسن یزدانی این ویژگی‌ها را داشت و با نوع کشتی گرفتن خود در مسابقات جوانان جهان به همه کارشناسان این پیام را داد که ستاره‌ای متولد شده است.

حسن یزدانی در اولین میدان بزرگسالان خود در لاس وگاس به مدال نقره رسید و در المپیک ۲۰۱۶ ریو در همان قدم اول مدال طلا را به ارمغان آورد، حسن یزدانی اولین استثنا و اسطوره تاریخ ما نبود اما سرنوشت و شروعی مشابه آنها داشت.

اولین مدال طلای ورزش ایران در جهان را توفیق جهانبخت در ۱۹۵۴ کسب کرد. وقتی قرار بود تیم به المپیک ۱۹۵۶ ملبورن برود، جوانی گمنام از مازندران به اردو آمد و مدعی وزن ۶۷ کیلو شد. آن جوان سه بار قهرمان جهان را شکست داد و خود به عنوان نخستین تجربه به المپیک رفت و آنجا با ضربه فنی کردن تمام رقبا اولین طلای المپیک تاریخ ورزش ایران را به نام خود سند زد، امام علی حبیبی.

مسابقات جهانی ۱۹۹۸ نخستین میزبانی ما پس از انقلاب بود. مقامات و مردم را به ورزشگاه ۱۲ هزار نفری کشاند و همه از تیم ملی انتظار قهرمانی داشتند. در آن سال‌ها که برنده یک مدال نقره یا برنز جهانی تا سال‌ها بدون مسابقه و حرف و حدیث، دوبنده تیم ملی را در هر وزنی که دوست داشت در اختیار می‌گرفت، یک جوان که هنوز به ۲۱ سالگی نرسیده بود آمد و مدعی قهرمان وقت جهان شد.

محمد طلایی در کراسنو یارسک ۱۹۹۷ قهرمان ۵۸ کیلو شده بود اما یک جوان آمد و او را برد و روز بعد از تولد ۲۱ سالگی قهرمان جهان شد. جوان آن روز که تا ۵ سال متوالی فینالیست جهان المپیک شد، رئیس فعلی فدراسیون کشتی است، علیرضا دبیر.

همین مثال‌ها برای اثبات ادعا کفایت می‌کند. بزرگی به سن و سال نیست و استثنا بودن قهرمانان در اوج جوانی آنها مشخص است. سعید اسماعیلی دو ماه قبل در بوداپست، لوئیس اورتا سانچز کوبایی، قهرمان جهان المپیک در وزن ۶۷ کیلو را برده بود اما دو ثانیه به پایان کشتی جوانی کرد و جشن را آغاز که حریف هم ناجوانمردانه از پشت حمله کرد و او را برد.

این اتفاق در بهترین زمان افتاد. مسابقه جهانی و المپیک نبود و جوان بی‌تجربه ما درسی بزرگ گرفت. او مایه بزرگی را داشت و هر کس یک بار کشتی یا تمرین او را می‌دید، بی‌اختیار یاد حسن یزدانی می‌افتاد.
مردی که تا امروز ۱۰ بار نماینده ایران در جهان المپیک بوده و ۱۰ مدال متوالی با خود آورده است.

حالا حسن یزدانی کشتی فرنگی متولد شده است. سعید اسماعیلی اگر به خودش نبازد، در دنیا به کسی نخواهد باخت. رکورد حمید سوریان از همین حالا در خطر است. این جوان به رکورد ۱۰ مدال جهان المپیک حسن یزدانی هم رحم نخواهد کرد.

سعید اسماعیلی چند روز قبل از شروع المپیک ۲۱ ساله شد. اگر قدر خود را بداند لااقل تا یک دهه برای ایران افتخارآفرینی خواهد کرد. جانشین امام علی حبیبی، حمید سوریان، علیرضا دبیر و حسن یزدانی از دزفول آمده است.