زندگی سلام: به گفته محققان کینگز کالج لندن، نوجوانانی که اختلال استفاده از گوشی هوشمند دارند و الگوی رفتاری شبیه اعتیاد را دنبال میکنند، دو برابر بیش از دیگران اضطراب دارند. به گزارش «ایندیپندنت»، تحقیقات جدید نشان میدهد نوجوانانی که در استفاده از گوشی همراه دچار مشکل و اختلالاند، بیش از نوجوانانی که چنین مشکلی ندارند با اضطراب، افسردگی و بیخوابی مواجهاند. اختلال استفاده از گوشی هوشمند با رفتارهایی مانند احساس وحشت در صورت در دسترس نبودن گوشی، دشواری در کنترل زمان استفاده از گوشی و استفاده از گوشی بهجای پرداختن به دیگر فعالیتهای معنادار، تعریف میشود. طبق نتایج این تحقیقات، این مشکل بر اقلیت نوجوانان تاثیر میگذارد و با آن که شدت آن از اعتیاد کمتر است اما احتمالا به زودی پس از به دست آمدن شواهد کافی نوعی اعتیاد به شمار آید.
نحوه انجام و نتایج این پژوهش
به گزارش اسکاینیوز، حدود ۴۴درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که اختلال استفاده از گوشی هوشمند داشتند، علایم اضطراب نشان دادند، در حالی که این میزان در افراد بدون این اختلال 26.4 درصد بود. همچنین ۵۶ درصد نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که با گوشی هوشمند مشکل داشتند، با علایم افسردگی مواجه بودند، در حالی که این میزان در افراد بدون این مشکل 35.8 درصد بود. البته، زمانی که برای تمرکز بر صفحه نمایش یا به طور کلی برای گوشی صرف میشود با اختلال یا مشکل استفاده از گوشی هوشمند دو مقوله متفاوتاند. طبق یافتههای محققان، نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که دچار این مشکلاند، بیشتر از شبکههای اجتماعی تیکتاک و اینستاگرام استفاده میکنند، در حالی که استفاده از شبکههای اجتماعی واتساپ، بازیهای آنلاین و استفاده کلی از اینترنت در هر دو گروه نوجوانان تقریبا یکسان است. محققان این دو مطالعه را که نتایجش در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شده است، در سالهای۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ در تعدادی از مدرسههای انگلستان انجام دادند. در یکی از پژوهشها پاسخهای ۶۵۷ نوجوان ۱۶ و ۱۸ ساله را جمعآوری کردند و در پژوهش دیگر ۶۹ کودک ۱۳ تا ۱۶ ساله در دورهای چهار هفتهای ارزیابی شدند. طبق این تحقیق، دختران درباره استفاده از گوشی هوشمند مشکلات بیشتری را گزارش کردند و به طور کلی ۱۹ درصد نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ ساله و حدود ۱۵ درصد نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله را شامل میشدند.
راهکارهای نوجوانان برای کاهش استفاده از گوشی
اما بسیاری از جوانان میگویند که میخواهند زمان کمتری را صرف تلفن همراه کنند. تقریبا ۹ نفر از ۱۰ نوجوان ۱۳ تا ۱۶ ساله بررسی شدند که برای محدود کردن استفاده از تلفن هوشمند، دستکم یک سازوکار مانند قرار دادن آن در حالت بیصدا یا خاموشکردن اعلانها را امتحان کردهاند. تقریبا دو سوم نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ ساله هم سعی کرده بودند استفاده از تلفن را کاهش دهند، همچنین یک نفر از هر هشت نفر برای کاهش استفاده از تلفن تقاضای کمک کرده بود.