شورای عالی انقلاب فرهنگی روز ۱۸ مرداد، سالروز شهادت شهید محسن حججی را به پاس رشادت‌ها و فداکاری‌های مدافعان حرم در دفاع از حرم آل الله، روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم نام‌گذاری کرد.
مرداد ماه سال ۱۳۹۶ محسن حججی به دست نیروهای داعش به شهادت رسید و این اتفاق به یک باره تمام توجه‌ها را در سطح جهانی متوجه فداکاری و مجاهدت های مدافعان حرم در سوریه کرد.
محسن حججی متولد ۲۱ تیر سال ۱۳۷۰ در شهر نجف آباد اصفهان بود. جهادگر و فعال عرصه فرهنگی کشور و عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لشکر زرهی ۸ نجف اشرف بود که برای دفاع از حرم آل الله به سوریه رفت. در مرداد سال ۱۳۹۶ در نزدیکی مرز سوریه با عراق به اسارت تروریست‌های داعش درآمد و پس از دو روز خبر شهادت او مخابره شد. او در زمان شهادت ۲۵ سال سن داشت و از او یک فرزند پسر به یادگار مانده است. خیلی زود تصویری از او که در آن یکی از افراد داعش پشت سر وی با خنجر ایستاده است در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که بازتاب زیادی را در پی داشت.
شهادت شهید محسن حججی به دست نیروهای داعش در سوریه نقطه عطفی در دوران حضور رزمندگان ایران در سوریه بود. دور از انتظار نیست اگر بگوییم قبل از شهادت حججی عده کمی از مردم به دنبال اخبار و حوادث سوریه بودند، با وجود شهادت رزمنده‌های زیادی از ایران اسلامی و حضور قدرتمند ایران در کنار ارتش سوریه در مقابل با متجاوزان تکفیری، اما شهادت مدافعان حرم در سوریه و عراق غریب بود. اما پس از شهادت محسن حججی و اخبار و فیلم‌ها و تصاویری که از نحوه شهادت او در رسانه‌ها مخابره شد، به یکباره نام مدافعان حرم و دفاع جانانه آنان در طول چهار سال مقاومت را بر سر زبان‌ها انداخت. همانطور که مقام معظم رهبری در سخنان خود درباره این شهید فرمودند: به واقع شهید حججی حجت خدا برای مردم شد تا همگان شاهد جنایات تکفیری‌ها و بی رحمی و تجاوزگری آنان علیه مردم سوریه باشند.
هرچند به قول سردار رشید اسلام شهید حاج قاسم سلیمانی، دوران دفاع مقدس در نوک قله افتخارات قرار دارد و از این جهت هم شهدای آن دوران ممتاز هستند، اما امتیاز شهدای مدافع حرم در دهه ۹۰ و بعد از آن این بود که در زمانه عادی شدن بسیاری از مناسبات زندگی، مفاهیمی مانند جهاد، ایثار و شهادت و دفاع از مظلوم را دوباره در جامعه ایرانی برجسته کردند و از این جهت مفهوم «عزت» را با ادبیات متفاوتی در جامعه نهادینه کردند.
مقام معظم رهبری هم بیان داشتند: اگر دفاع از این حرم ها نبود که البتّه بچّه های ما بخشی از آن خیل عظیم جمعیّت جوانان از عراقی و غیرعراقی بودند که فعّالیّت کردند؛ این دشمنان عنود و خبیث، به حرم های اهل‌بیت اهانت می کردند؛ شاید اگر زورشان می رسید این مکان های متبرّک را که ملائکه آسمان به آنها تقرّب می جویند با خاک یکسان می کردند امّا این جوان‌ها نگذاشتند.