کانون وکلای دادگستری قدیمی‌ترین سازمان مردم نهاد ایرانی است که به موجب لایحهٔ قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری در سال ۱۳۳۱ به عنوان نهادی با شخصیت حقوقی و مستقل وجود آمد، هرچند پیش از آن هم از سال ۱۲۹۷ با عنوان «هیئت وکلای عدلیه» موجودیت داشت. کانون وکلای دادگستری ایران در سال ۱۳۲۹ نیز به عضویت کانون وکلای بین‌المللی (IBA) درآمده است. هیئت مدیره، رئیس، دادگاه انتظامی وکلا و دادسرای انتظامی وکلا از جمله زیرمجموعه‌های هر یک از کانون‌ها هستند. 

این تصویر متعلق به نخستین مراسم سوگند وکلای دادگستری در سال 1314 است.

ردیف اول از راست به چپ آقایان: علیزاده (کارگشا)، ناشناس، میرزا مهدی سلطانی، مهدی ملکی، صادق سرمد، محمد نونهال تهرانی، محمودی دادیار دادسرای تهران (مامور کانون وکلا)، دکتر احمد مقبل، میرزا علی آقا نوری اسفندیاری، عمادالدین شریعت‌زاده تهرانی که در اواخر عمر سردفتر اسناد رسمی شده بود، نفر ایستاده مقابل قوام‌الدین مجیدی (پدر عبدالمجید مجیدی وزیر کار دولت هویدا).
ردیف دوم: مرتضی کشوری، حاج اعتضاد بروجردی، ناشناس، میرزا معصوم فاضل عراقی، سیدمهدی رضوی، شیخ رضا ملکی، ابوالحسن عمیدی نوری، دکتر آقایان، آقاشیخ جلال نهاوندی، محمدعلی پیشوا، افراسیاب آزاد، محسن منشور، شیخ حسین موثق، محمدهادی تهرانی‌زاده کاتوزیان، فرزانه آملی، مهدی مهام، محمد وزیرنظامی، شیخ علی آقا بهزادی، سیدمحمود نواب صفوی، لطف‌الله ترقی. 
 ردیف سوم: جواد غروی نهاوندی، علی اویسی، محمدحسین فری‌پور، عمادالدین سزاوار، دکتر آقابابیان، جعفر جهان، سیدعلی ادیب رضوی، محمدحسن اشراقی، نوری‌زاده، حاج احتشام شهیدی، ابراهیم خواجه نوری، دو نفر بعدی شناخته نشدند. 
ردیف چهارم: ابراهیم انتقامی، شیخ‌الملک اورنگ، محمد صائبی، محمد حقوقی، هایک مول، اسماعیل دهلوی، محمدعلی دادخواه، ناشناس.