علی دارابی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نسبت به ثبت جهانی هگمتانه واکنش نشان داد و ابراز خرسندی کرد گفت سخن اصلی من در سه حوزه بود: 
 اهمیت و ضرورت ثبت آثار تاريخى چیست؟ 
 چه دستاوردهایی برای کشور دارد؟ 
و بالاخره آنکه وظایف و مسئولیت های مردم و مسئولان پس از ثبت چیست؟

تاکید کردم که ثبت آثار جهانی از نگاه کالبدی و هنری به آثار عبور کرده و به "آثار دارای ارزش" رسیده است. ارزش هایی که قابلیت جهانی شدن داشته باشد.

 اعتبار بخشی فرهنگی، جهانی کردن ارزش های ایران، کارکرد دیپلماسی فرهنگی در پرتو ثبت جهانی، بهره گیری از ظرفیت های اقتصادی، حفاظت محلی، ملی و جهانی از آثار، رشد و توسعه صنعت توریسم و گردشگری از جمله از مهم ترین دستاوردهای ثبت جهانی مورد تاکید قرار گرفت.

در رده بندی جهانی آمار زیر قابل توجه است:
*در حوزه میراث ملموس* : ایتالیا (۶۰)- چین (۵۹) – آلمان (۵۴) فرانسه (۵۳) – اسپانیا (۵۰) – هند (۴۳) – مکزیک و انگلستان (۳۵)- روسیه (۳۲) ایران (۲۸) و آمریکا و ژاپن (۲۶) بترتیب رتبه نخست تا دهم را با ثبت آثار جهانی دارند.

*در حوزه میراث ناملموس* : چین (۴۳) – ترکیه (۳۰)- فرانسه (۲۸)- اسپانیا (۲۵) – ایران (۲۴) – آذربایجان (۲۳) – ژاپن و کرواسی (۲۲) عنصر را ثبت کرده اند. رتبه اول تا هفتم جهان را دارا هستند.

ثبت آثار جهانی پایان توجه؛ حمایت و حفاظت از اثر نیست بلکه آغازی برای برنامه ریزی جامع و کامل برای حفاظت از آثاری است که یونسکو در قالب " *پلان مدیریت سایت های جهانی* " از کشورها مطالبه می کند. قوای سه گانه، سازمان برنامه و بودجه ، استانداران، فرمانداران، شهرداران، آموزش و پرورش، رسانه¬ها و مطبوعات، انجمن ها ، سمن ها و تشکلهای غیردولتی ،وزارت امور خارجه و بسیاری از نهادها و دستگاه های مختلف اجرایی کشور در قالب ثبت آثار جهانی مسئولیت دارند. 

" *میراث ما ، ایران ما ، ایران ما ، میراث ما* "