شناسهٔ خبر: 68055117 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: الف | لینک خبر

تحلیل شمس‌الواعظین از ترور هنیه و پاسخ ایران/ انتقاد روزنامه اصولگرا از سکوت احمدی‌نژاد درباره ترور هنیه

هر روز اخبار فراوانی در رسانه‌ها منتشر می‌شود که دنبال کردن آن‌ها ـ حتی برای آنانی که اهل مطالعه اخبار هستند ـ کار دشواری است. بسته خبری ـ تحلیلی الف، با رصد اخبار و رویدادهای مهم، همچنین تحلیل‌های صورت گرفته در این زمینه، مخاطبان خود را از مهم‌ترین وقایع روز آگاه می‌کند.

صاحب‌خبر -

تحلیل شمس‌الواعظین از ترور هنیه و پاسخ ایران

ماشاءالله شمس‌الواعظین، روزنامه نگار باسابقه اصلاح طلب و از تحلیلگران مسئله فلسطین گفتگویی با شرق داشته که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید: 

«- به نظر شخصی من این بار جمهوری اسلامی ایران سعی می‌کند در پاسخ خود متفاوت از «عملیات وعده صادق» به شکل جدی و پررنگی از عنصر غافلگیری استفاده کند. بنابراین ایران هم مانند اسرائیل، نه ساعت، نه روز و نه حتی شکل، وسعت و شدت پاسخ خود را اعلام نخواهد کرد. پس هیچ‌کس به ضرس قاطع نمی‌تواند تحلیل کند که تهران چه زمانی دست به واکنش خواهد زد و این واکنش زود خواهد بود یا دیر.

-در همین یک هفته‌ای که از ترور می‌گذرد، واقعا سرزمین‌های اشغالی یک وضعیت جنگی را تجربه می‌کند. در همین مدت، اسرائیل در حالت آماده‌باش کامل قرار دارد و دست به قطع پروازها زده است. هم‌زمان با آن، سقوط بازار سرمایه و تشدید بحران اقتصادی را در اسرائیل شاهدیم. طبیعتا هرچه این وضعیت تداوم پیدا کند و حتی فرسایشی شود، برای اسرائیل غیرقابل تحمل خواهد بود؛ کما‌اینکه در آخرین آمار از هفتم اکتبر سال گذشته میلادی در پی عملیات طوفان‌الاقصی تا‌کنون، ۴۶۰ درصد مهاجرت معکوس از سرزمین‌های اشغالی صورت گرفته است و در این میان بسیاری از سرمایه‌داران، تجار و بازرگانان ترجیح می‌دهند ‌دیگر در سرزمین‌های اشغالی حضور نداشته باشند.

-ترور در استراتژی بازدارندگی جای نمی‌گیرد‌. بازدارندگی یک عمل نظامی در سطح ملی است، اما ترور‌ مقوله دیگری است؛ ترور یک متغیر وابسته است و نمی‌توان در اصل بازدارندگی به آن اتکا کرد... ترور اسماعیل هنیه پیش‌تر هم در دستور کار اسرائیلی‌ها قرار داشت و من اطلاع دارم که حتی قرار بود در مراسم ترحیم سیدابراهیم رئیسی‌ این عملیات تروریستی انجام شود که به دلیل شلوغی و ازدحام میهمانان خارجی، این ترور توسط اسرائیل انجام نشد.

اما وقتی قرار بوده در مراسم ترحیم سیدابراهیم رئیسی‌ این عملیات تروریستی انجام شود که به دلیل شلوغی و ازدحام میهمانان خارجی این ترور توسط اسرائیل انجام نشد و پس از مراسم تحلیف پزشکیان، هنیه ترور می‌شود مؤیدی بر این واقعیت است که ترور هنیه بازدارندگی برای اسرائیل ایجاد نمی‌کند؛ چون وقتی یک اقدام و تصمیم در قالب «ترور» یا «خرابکاری» به شرایط مکانی و زمانی و همچنین آمادگی کشور مجری منوط و حتی جابه‌جا می‌شود، دیگر آن ترور‌ اصل بازدارندگی را در پی نخواهد داشت. یعنی نمی‌توان ترور هنیه را در قالب بازدارندگی اسرائیل تفسیر کرد.

-ترور هنیه در تهران و پس از مراسم تحلیف، اقدام علیه امنیت ملی ایران است، اما‌ معتقدم ‌بازدارندگی عملیات وعده صادق در ۲۵ فروردین همچنان حاکم است. «ترور» اساسا جزء «سیاست» و حتی «راهبرد» اسرائیلی‌ها به شمار می‌رود و در هر زمان و مکانی از این ابزار و سیاست خود استفاده می‌کنند. پس ترور مشخصا برای اسرائیل، اصل بازدارندگی را به دنبال ندارد. اما من این را به شما می‌گویم، اصل بازدارندگی که پس از عملیات وعده صادق حاکم شده، قطعا در حمله دوم ایران پس از ترور هنیه، سقف این بازدارندگی را جابه‌جا خواهد کرد.»

***

ابهام درباره نقش طیب‌نیا در دولت پزشکیان

خراسان درباره انتصاب علی طیب نیا به عنوان مشاور عالی رئیس جمهور نوشت: «حکم و عنوانی که برای طیب نیا صادر شده، کلی است و ارتباطی به حوزه اقتصاد ندارد و بر اساس سوابق وی و نحوه ورودش به تیم رئیس جمهور تصور این بوده است که وی نقش محوری در تیم اقتصادی ایفا می کند...

در شرایطی که تصور می شد فرماندهی تیم اقتصادی کابینه با علی طیب نیا خواهد بود، انتصاب وی به سمت مشاور عالی رئیس جمهور ابهاماتی را در این باره ایجاد می کند. در حقیقت اگر رئیس جمهور چنین نقشی را از طیب نیا بخواهد باید توجه داشت که مسئولیت بدون ابزار سازمانی محقق نمی شود.

مشاور برخلاف وزیر اقتصاد، رئیس سازمان برنامه و رئیس کل بانک مرکزی، فاقد ابزار اعمال حکمرانی است. در حقیقت سطح فرماندهی تیم اقتصادی کابینه صرفا در سطح رئیس جمهور یا معاون اول است. چنان که در دولت قبل معاون اول رئیس جمهور آقای مخبر این جایگاه را داشت اما با وجود تلاش های وی به دلیل فقدان اشراف به مبانی نظری اقتصاد و نداشتن ایده اقتصادی روشن، عملا نمی توانست این وظیفه را انجام دهد.

مسئله هماهنگی تیم اقتصادی کابینه از این جهت مهم است که حتی با فرض انتصاب اعضای تیم اقتصادی با نظر مشاور عالی، باز هم سازمان ها و وزارتخانه های دولتی به دلیل منافع بخشی و غلبه ساختار بر عاملیت به سمت منافع بخشی خواهند رفت و در این میان مشاور با دست خالی نمی تواند هماهنگی ایجاد کند، مگر این که انتصاب اعضای تیم اقتصادی با نظر مشاور عالی صورت گیرد و به وی اختیارات ویژه ای داده شود و رئیس جمهور از تصمیمات وی در برابر منافع بخشی زیرمجموعه های اقتصادی دولت پشتیبانی کند. »

***

انتقاد روزنامه اصولگرا از سکوت احمدی‌نژاد درباره ترور هنیه

جوان نوشت: «‌حدود ۴۰ روز از آغاز عملیات طوفان الاقصی گذشته بود که ویدئویی از رئیس‌جمهور اسبق کشورمان در یوتیوب منتشر شد که در کمال تعجب وی در آن تلویحاً از حق حیات اسرائیل در کنار فلسطینی‌ها دفاع کرده بود...

البته معلوم نبود این ویدئو مربوط به قبل از عملیات هفتم اکتبر و جنایات و نسل‌کشی تاریخی اسرائیل است یا بعد از آن، اما چیزی که معلوم بود وی از ابتدای این فجایع تاریخی سکوت شگفت‌آوری داشت و اصرار داشت لام تا کام حرف نزند و موضعی نگیرد. 

امثال ما دوستداران سابق او هم با لطایف‌الحیل کوشیدیم با یادآوری آموزه‌های دینی و احساسات انسانی و حتی نشان‌دادن موضعگیری‌های بازیگران فیلم‌های پورن او را بر سر غیرت بیاوریم که در برابر این‌همه جنایات ساعت به ساعت صهیونیست‌ها حرفی بزند، موضعی بگیرد، عطسه‌ای بکند و حداقلی از علایم حیات از خود بروز دهد، اما موفق نشدیم.

ماجرا هنگامی جدی‌تر شد که در ایام انتخابات ریاست جمهوری امسال حتی دوستان نزدیک فعلی او تلاش کردند او را حداقل برای رأی‌دادن به پای صندوق بکشانند و او حتی حاضر نشد درِ منزل خود را به روی این دوستان صمیمی باز کند!...

شگفت‌آورترین بخش ماجرا اینکه در ماجرای شهادت مجاهد بزرگ فلسطینی اسماعیل هنیه هم این سکوت ده و نیم ماهه ادامه یافت و سیاستمدار پرسروصدای آن‌روز‌های ایران و جهان، در حد کلمه‌ای و پیامی و توییتی در این باره واکنشی درباره این تروریسم آشکار نداشت...

تعجب دوستان و همراهان احمدی‌نژاد از این است که اگر ساکتی و اگر حرف نمی‌زنی چطور برای ترور ترامپ بلدی توییت بزنی، اما برای ترور مجاهد بزرگ فلسطینی نه!...

سیاست و کنش سیاسی را نباید مانند قهر‌های دخترکان خردسال دانست که به کوچک‌ترین زخم زبانی کنار می‌گیرند و صحنه بازی را ترک می‌کنند.»

***

آمریکا اسرائیل را در جنگ علیه ایران همراهی می کند؟

امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل بین‌الملل در ایران نوشت: «گمانه‌های متعددی درباره مشارکت یا عدم مشارکت ایالات‌متحده به عنوان متحد راهبردی تل‌آویو در منطقه، در تحولات نظامی پیش‌رو مطرح شده است.

حال آنکه وقتی از جنگ سخن به میان می‌آید، اول باید از خود در مورد چگونگی آن سؤال کرد و پرسید چه جنگی؟ ایالات‌متحده امریکا مدت‌هاست که جنگ قرن بیستمی را پشت سر گذاشته است.

اولین جنگ قرن بیستمی امریکا در سال 1898 با اسپانیا اتفاق افتاد و آخرین آن هم در قرن بیست‌و‌یک در سال 2003 در عراق رخ داد. از آن زمان تاکنون که مدت 14 سال می‌گذرد، امریکایی‌ها وارد مرحله جدیدی از جنگ شده و ماهیت راهبرد، تاکتیک، تکنیک و عملیات نظامی و امنیتی خود را تغییر داده‌اند؛ به این معنی که دیگر رویکرد نظامی این کشور همچون گذشته با لشکرکشی و اعزام پرشمار نیروهای انسانی به جبهه‌های جنگ و بمباران گسترده مناطق دشمن و به اصطلاح جنگ کثیف و خونین همراه نخواهد بود.

این کشور در قرن بیست‌و‌یکم وارد مرحله‌ای شده که رویکرد اصلی خود را مبتنی بر جنگ روایت‌ها و جنگ شناختی از طریق حربه‌هایی همچون تحریم و عملیات هوشمند به اجرا درآورده است...

 در شرایط کنونی، ایران و امریکا در میانه جنگ قرن بیست‌و‌یکمی قرار دارند. تحریم، جنگ اقتصادی، عملیات روانی، تلاش برای براندازی، نفوذ و جنگ‌های نیابتی از جمله ویژگی این جنگ است که ارتباط چندانی هم با انتخابات در امریکا ندارد. بعد از انتخابات این کشور نیز دور از ذهن به نظر می‌رسد شکل و دامنه این جنگ در ماهیت، دچار تغییر فاحشی شود مگر آنکه ایران دست به اقدامی بزند که به قدری حاد و بحرانی باشد که بتواند توجیه‌کننده ورود ایالات‌متحده امریکا به جنگ نظامی و تسلیحاتی باشد که تقریباً دور از ذهن است.

در شرایط کنونی هم که احتمال تقابل نظامی ایران و اسرائیل بیش از هر وقت دیگری جدی است، ایالات‌متحده در کنار تل‌آویو خواهد ایستاد اما این امر قابل تصور نیست که واشنگتن در دفاع از اسرائیل وارد جنگی شبیه جنگ عراق شود که 500 هزار نفر نیرو اعزام و بخشی از سرزمین این کشور را اشغال کرد یا مشابه اقداماتی را که در افغانستان انجام داد، تکرار کند.

حال آنکه حتی اگر رژیم اسرائیل در صحنه عمل مایل به چنین اتفاقی باشد، مقام‌های امریکایی ترجیح می‌دهند همچنان از سیاست تحریم و فشار دیپلماتیک علیه ایران استفاده کنند تا پشتیبانی و مشارکت نظامی پرهزینه علیه ایران.»

***

فتاح در دولت پزشکیان وزیر می‌شود؟

شنیده های خبرآنلاین حکایت از آن دارد که حضور پرویز فتاح در لیست پیشنهادی پزشکیان به مجلس برای وزارت نیرو قطعی شده است.

پرویز فتاح درحال حاضر رئیس ستاد اجرایی فرمان است و پیشتر نیز وزیر نیرو در دولت احمدی نژاد بوده است.

فتاح در ایام تبلیغات انتخاتی در کمپین انتخاباتی سعید جلیلی فعال بود و جزو چهره هایی بود که گفته می شد در صورت رأی آوردن جلیلی در قامت معاون اول در دولت او حضور خواهد داشت.

***

مهمترین عامل پیروزی پزشکیان در انتخابات چه بود؟

فرهیختگان نوشت: «الگوی رفتار سیاسی ایرانیان ثابت کرده مردم ایران خیلی کاری به چپ و راست ندارند و بیش از هر چیز «صداقت» اشخاص را می‌کاوند، یعنی چراغ‌قوه خود را به گذشته نامزدها می‌تابانند، هرکدام که سرگذشتش، عیار و روشنایی بالاتری داشت و با خصوصیات امروزش بیشتر منطبق بود، آنگاه آن شخص بیشترین شانس را برای جلب‌نظر مردم خواهد داشت.

حال سوال این است که ملت در وجود پزشکیان دقیقا چه چیزی دید که او را برگزیدند؟ اینجا دقیقا همان نقطه‌ای است که می‌تواند بزرگ‌ترین اندوخته و سرمایه 50 ‌ساله وی را به خودش و همکارانش نشان دهد.

آنچه در ایام تبلیغات انتخاباتی از شخص مسعود پزشکیان دربرابر دیدگان ملت به نمایش درآمد، تمثال و شمایل یک «کارگزار مردمی سالم و توانمند» بود؛ نه بیشتر و نه کمتر.  این دقیقا همان تصویری است که با سوابق اجرایی 30 ساله‌اش نسبتی وثیق و تام‌وتمام دارد. مسعود پزشکیان به‌راحتی می‌توانست- به سیاق بسیاری از هم‌قطارانش- یک جراح قلب اتوکشیده باشد که رنگ چشمنواز کت‌وشلوارش، همیشه با رنگ پیراهنش ست است و در هر جمله‌اش چند واژه لاتین به کار می‌رود.

وی می‌توانست سیاستمداری پرمدعا و لجوج باشد که می‌خواهد مثلا هیچ ترتیب و آدابی را نجوید و سقف را بشکافد و طرحی نو دراندازد. اما انتخابش هیچ‌کدام از این چهره‌های روشنفکرپسند و سلبریتی‌پسند نبود.

او صرفا همان شمایلی را ارائه داد که در تمام 30 سال خدمتش، بدون هیاهو و حاشیه به نمایش گذاشته بود. یک خدمتگزار دردمند و بی‌تکلف که - با وجود تمام مقامات و تحصیلات عالیه‌اش- کماکان مثل مردم کوچه و بازار حرف می‌زند و تمام وجودش را وقف برآورده کردن منافع ملت ساخته است. ولو به قیمت گردوغبار تنش و سیمای آفتاب‌سوخته و چین‌وچروک برداشته‌اش.

دقیقا به‌خاطر همین خصوصیات بود که اکثریت ملت مسعود پزشکیان را باور کردند و امانت بزرگ خود را به او سپردند.»

***

تحلیل طائب از پزشکیان و دولت او

به گزارش مهر، حجت الاسلام حسین طائب مشاور عالی فرمانده کل سپاه در سومین دوره تربیت و تعالی در موضوع تحلیل انتخابات گفت: دکتر پزشکیان می‌خواهد چشم انداز توسعه کشور و سیاست‌های نظام را محقق کند و دولتی در چارچوب نظام تشکیل دهد.

وی بیان کرد: رئیس جمهور به هر دو طرف اصلاح طلب و اصولگرا گفته که فهرست افراد پیشنهادی خود را برای انتخاب وزیران کابینه بدهند، تصمیم دارد با مجلس شورای اسلامی نیز تعامل و سیاست‌ها و منویات رهبر معظم انقلاب را پیاده کند. جریان اصلاحات از دکتر پزشکیان خواسته بود که تعهدنامه‌ای به این جریان سیاسی مبنی بر در پیش گرفتن خط مشی آنها بدهد اما او نپذیرفت و حرکت در چارچوب نظام را سرلوحه کار قرار داد.

حجت الاسلام طائب اظهار کرد: رهبر معظم انقلاب شناخت کافی نسبت به دکتر پزشکیان دارند، ایشان وامدار دیگران نیست، شاید تفکر اصلاح طلبی داشته باشد اما تعریف او از اصلاح طلبی منحصر به خود اوست و خود را در درون حاکمیت می‌بیند.

وی اضافه کرد: امروز دیگر کمپین انتخابات به پایان رسیده و نباید تحت تأثیر دوگانه‌های سیاسی قرار گرفت، آنچه مهم است اداره کشور و کمک به رئیس جمهور آن است، مطلوب رهبر معظم انقلاب افزایش مشارکت مردم در انتخابات بوده و بعد از آن هم حمایت از رئیس جمهور مهم است.

***

پاسخ منفی جلیلی به پیشنهاد تشکیل حزب

سعید جلیلی نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در گفت‌وگو با مهر در پاسخ به این پرسش که شما صحبت از جهش ایران با نقش آفرینی آحاد جامعه دارید، آیا این برنامه را دارید که تشکیلات و یا حزبی تأسیس کنید، گفت: خیر، در بحثی که من دارم مهم این است که ظرفیت‌های کشور بتوانند با هم هم‌افزا شوند.

وی افزود: این هم افزایی لزوماً نه مربوط به تشکیل حزب است و نه تشکیل سازمان و نظایر آن.

***

توضیح چمران درباره ادامه حضور زاکانی در شهرداری تهران

به گزارش ایسنا، مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران در نشست خبری در پاسخ به سوالات خبرنگاران درخصوص احتمال تغییر و تحول به ویژه تغییر شهردار تهران گفت: شرایط به‌گونه‌ای است که اگر بتوانیم مسیر خود را ادامه بدهیم به صرفه و صلاح برنامه‌های شهری است. تلاش کرده‌ایم ایرادات را برطرف کنیم. باید نقاط ابهام و ضعف‌ها برطرف شود تا مشکلی پیش نیاید؛ اما اگر تغییر و دگرگونی‌ رخ دهد پیش‌بینی من این است که به ما آسیب می‌زند. یعنی در عین حل مشکلات و نقاط ضعف باید مسیر خود را پیگیری کنیم.

 

نظر شما