سرویس سیاسی فردا: داوود حشمتی در یادداشتی نوشت؛ با انتصاب عارف به عنوان معاون اول، حالا رفته رفته روشن شد که ماجرای حمله «اصولگراهای طیف لاریجانی» به خاتمی و اصلاح طلبان با کدام زیربنا صورت می گرفت.

همانها که عامدانه و با فریب لوکیشن حرکت برای ثبت نام را نزدیکی های خیابان آذربایجان انتخاب کرده بودند تا به جامعه القاء کنند که ثبت نامشان برای ریاست جمهوری با هماهنگی صورت گرفته، بعد از ردصلاحیت وارد سکوت شدند. اما حالا به دنبال سهم خواهی به راه افتادند و در این مسیر خجالت را هم کنار گذاشته می نویسند: «از ستاد لاریجانی بیش از ۹۵ درصد آنها به ستاد پزشکیان میل کردند و واقعا هم کار کردند. اینکه فرض را بر این بگذاریم همه تخم مرغ‌های سبد پزشکیان را یک گروه خاصی از اصلاح طلبان گذاشتند حتما خطا است.» 

اما برای درک بهتر این «سهم خواهی» باید به نکات مهمی توجه کرد. 

اول: نویسنده این یادداشت ها علیه اصلاح طلبان، به حضور در تیم لاریجانی شهرت دارد و یادداشت هایش را با تکرار عبارت «ما اصولگراها» منتشر می کند که مشخص باشد حتما «اصلاح طلب» نیست. 

دوم: نویسنده به همراه مجموعه تیم علی لاریجانی قبل از تایید صلاحیت ها طوری وانمود می کردند که انگار در جامعه با استقبال گسترده ای روبه رو هستند و قرار است با تایید صلاحیت او در انتخابات خیزش عظیمی از ملت برای رای دادن به او، قیام کنند. از همین رو منتظر نشسته بودند تا اصلاح طلبان دسته دسته به ستادهای او مراجعه کنند. اما اسنپی که لاریجانی گرفته بود پیش از همه از سوی جبهه اصلاحات برگردانده شد که تاکید کردند «تنها با کاندیدای جبهه اصلاحات وارد انتخابات میشوند» 

سوم: نویسنده ابتدا دو هفته قبل یادداشتی تند علیه اصلاح طلبان و خاتمی منتشر کرد که شاید معنای آن در آن روزها کاملا مشخص نبود. یک هفته بعد و پس از دیدار علی لاریجانی و مسعود پزشکیان عملیات رسانه ای آغاز شد که در آن به دروغ به جامعه گفته شد «لاریجانی به عنوان معاون اول پزشکیان انتخاب شده است». اما بعد از انتخاب محمدرضا عارف، صبرشان سر آمده و عنان قلم از کف داده و بر سر مسعود پزشکیان منت گذاشتند که «95 درصد ستادهای ما به شما محلق شده بود» اما بهتر نبود این دسته از «اصولگراها» هم کمی خویشتن دار بودند و عصبانیت خود را از شکست پروژه «معاون اولی لاریجانی» اینگونه بر ملا نمی کردند؟

چهارم: نویسنده «ما اصولگراها» در یادداشت اول خطاب به اصلاح طلبان گفته بود: «آقایان اصلاح طلب! کی به شما گفته که پزشکیان را شماها رئیس‌جمهور کرده‌اید؟ اگر محمدجواد ظریف با همه آبرویش وسط میدان نبود، کلاه شما پشم داشت؟» باید گفت: اگر «پشم کلاه» اصلاح طلبان ریخته، به خاطر حمایت از همان اصوگرایانی بود که پس از آبان 98 جلوی استیضاح وزیر نورچشمی و یار غار خود در وزارت کشور را گرفتند. آری پشم کلاه اصلاح طلبان زمانی ریخت که در مجلس دهم یاران علی لاریجانی را در لیست امید قراردادند و به مجلس فرستادند تا بعد سر از «مسکو» و در بیاورند. 

پشمی اگر به کلاه اصلاح طلبی نماند به این خاطر بود که سال 94 آبروی خاتمی و «تَکرار» او را خرج رای آورن کسانی کردند که بعد از راه یابی به مجلس با کریمی قدوسی برای ریاست مجلس هم کاسه شدند. 

پنجم: نفرت مردم از جریان پایداری و حمله آنها به لاریجانی مهم است. اما نه تا این حد که تصور کنید مردم تنها به این دلیل او را مورد توجه قرار می دادند. این تصور غلطی است. مردم به گفتمانها نگاه می کنند. به اینکه افراد در مقاطع حساس در کدام سمت تاریخ ایستاده اند و علی لاریجانی در آبان 98 در سمت رحمانی فضلی ایستاده بود. 

ششم: اصولگرایان منصف حتما باید خودشان را شریک پیروزی پزشکیان ببینند. اصولگرایانی که با خبرهای دروغ به دنبال تعیین معاون اول نباشند و زمانی که به مقصود نرسیدند بر سر کاندیدای پیروز منت بگذارند که «ما در ستادهای شما بودیم». اصولگرایانی که از «بی مو» بودن کله خود بی خبرند و فراموش کردند چرا نامزد موردعلاقه آنها دیگر حتی نتوانست در یک شهرستان کوچک هم نامزد انتخابات شود./امتداد