به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، آپیا آنتیکا Appia Antica یا جاده آپین Appian Way، قدیمی‌ترین و مهم‌ترین جاده ساخته شده توسط رومیان باستان، به‌عنوان میراث جهانی یونسکو نام‌گذاری شد و ایتالیا را به کشوری با بیشترین تعداد مکان‌های محبوب در جهان تبدیل کرد. این مسیر که به رجینا ویاروم یا ملکه جاده‌ها معروف است، رم را به بندر بریندیزی در جنوب کشور متصل می‌کند و انقلابی را در ساخت جاده‌ها رقم زده است.

نخستین بخش بزرگراه سال ۳۱۲ قبل از میلاد توسط دولت‌مرد رومی آپیوس کلودیوس کاکوسAppius Claudius Caecus ساخته شد و به‌عنوان یک مسیر استراتژیک برای اهداف نظامی و پیشروی به سمت شرق و آسیای صغیر عمل کرد. تا پیش از آن تنها جاده خارج از روم باستان، اتروسکی بود که به سمت اتروریا، منطقه‌ای در مرکز ایتالیا، می‌رفت. پس از مدتی جاده آپین شهرهایی را که به آن متصل می‌شد قادر به رشد کرد و موجب پدید آمدن سکونتگاه‌های جدیدی شد که تولید و تجارت محصولات کشاورزی را تسهیل کرد.

امروزه ۱۷ کیلومتر از مسیر سنگ‌فرشی این جاده باقی مانده و با قنات‌ها و ویلاهای روم باستان در پارک باستان‌شناسی آپیا آنتیکا در جنوب رم حفظ شده است. این مسیر به‌طور کامل دست‌نخورده است و محبوبیت بالایی میان دوستداران تاریخ، عابران پیاده و دوچرخه‌سواران دارد. در زیر مسیر آن نیز شبکه گسترده‌ای از دخمه‌ها موجود است که در آن نوکیشان مسیحی دفن شده‌اند.

افزودن جاده آپین به فهرست میراث فرهنگی

پیشنهاد اضافه شدن جاده آپین به فهرست میراث جهانی یونسکو توسط وزارت فرهنگ ایتالیا انجام و در جلسه کمیته میراث جهانی در دهلی اعلام شد.

یونسکو اعلام کرد که این جاده مهارت فنی پیشرفته مهندسان رومی را در ساخت جاده‌ها، پروژه‌های مهندسی عمران، زیرساخت‌ها و عملیات احیای زمین، همچنین مجموعه‌ای از سازه‌های تاریخی هم‌چون طاق‌های پیروزی، حمام‌ها، آمفی‌تئاترها و کلیساها، قنات‌ها، کانال‌ها، پل‌ها و فواره‌های عمومی نشان می‌دهد.

آپیا آنتیکا شصتمین میراث فرهنگی ایتالیا است که به این فهرست شامل مراکز تاریخی رم، فلورانس، ونیز، پیزا و ناپل، همچنین پنج روستای سینک‌تره Cinque Terre و شهر غارنشین ماترا Matera در ناحیه باسیلیکاتا اضافه شده است. وزیر فرهنگ ایتالیا گنجاندن این شهر به فهرست یونسکو را به رسمیت شناختن ارزش تاریخ و هویت ایتالیایی‌ها و شهردار رم این مسیر را نماد یک تمدن کامل توصیف کردند.

یونسکو همچنین مجموعه‌ای از مجسمه‌های فضای باز از استاد مدرنیست رومانیایی، کنستانتین برانکوزی Constantin Brâncuși را به فهرست میراث جهانی اضافه کرد و جایگاه آن‌ها را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های هنر عمومی قرن بیستم گرامی داشت.

برانکوشی که در دهکده کوچک هوبیسا، در نزدیکی کوه‌های کارپات به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در پاریس زندگی کرد، مجموعه‌ای را در فضای باز ایجاد کرد که شامل ستون بی‌پایان و یک طاق پیروزی که نماد پیروزی زندگی بر مرگ است در جنوب غربی شهر رومانیایی کوچک، تارگو جیو Târgu Jiu است که در فاصله سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۸ به عنوان ادای احترام به سربازان کشته‌شده جنگ جهانی اول بنا شد.

پنج چیدمان مجسمه‌سازی که در محوری به طول ۱.۵ کیلومتر در امتداد خیابان قهرمانان مرکزی تارگو جیو قرار گرفته‌اند، یکی از معدود آثار برانکوشی در رومانی هستند و ثبت آن‌ها در فهرست یونسکو، ایتالیا را به حفاظت از این مجموعه یادبود برای نسل‌های آینده و نگهداری از آن برای حافظه فرهنگی بشریت ملزم می‌کند.