سعید کساییان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: یکی از وظایف دانشگاه‌های علوم پزشکی بررسی حشره‌شناسی است و برای انجام این وظیفه در ۱۴ نقطه زیر چتر این دانشگاه برای صید و بررسی جمعیت پشه و نوزاد حشره (لارو) تله‌گذاری شده است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان گفت: تله‌گذاری برای صید و بررسی جمعیت پشه و نوزاد حشره در مناطق مستعد رشد و تکثیر پشه‌ها انجام می‌شود.

به گفته وی، کارشناسان حوزه حشره‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان برای بررسی جمعیت سه حشره شامل مالاریا، سالک و آئدس در ۱۴ نقطه تله‌گذاری زیر چتر این دانشگاه ۳۵۰ ماموریت حضوری رفته‌اند.

وی ادامه داد: کارشناسان‌ به طور مداوم در کانون‌های مختلف مراقبت‌های حشره‌شناسی را انجام می‌دهند تا مناطق آلوده و پرخطر را شناسایی و عملیات پاکسازی از طریق سمپاشی ابقایی و از بین بردن تخم و نوزاد حشره (لاروکُشی) انجام گیرد.

سمنان پاک از پشه آئدس

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان گفت: پشه آئدس عامل تب دنگی که به تازگی در کشور شیوع یافته در مناطق زیر پوشش این دانشگاه یافت نشد.

وی تب دنگی را یک بیماری عفونی ویروسی که توسط پشه ناقل به انسان منتقل می شود معرفی و بیان کرد: انتقال ویروس دنگی به عوامل بیولوژیک و غیربیولوژیک بستگی دارد. عوامل بیولوژیک ویروس، ناقل و میزبان و عوامل غیربیولوژیک دما، رطوبت و میزان بارندگی هستند.

وی تاکید کرد: مراکز خط مقدم برای مقابله با این ویروس در بخش بیمارستانی اورژانس، تیم پزشکی، تیم آزمایشگاه و تیم اپیدمیولوژی در آماده‌باش کامل برای مقابله با عامل بیماری تب دنگی است.

پشه‌های عامل بیماری سالک و مالاریا

به گفته کساییان، پشه آنوفل عامل بیماری مالاریاست و متفاوت از پشه عامل بیماری سالک است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان با بیان اینکه نوعی پشه خاکی عامل بیماری سالک است، گفت: شیوع این بیماری در مناطق تحت پوشش این دانشگاه در ۶ شهرستان طی سه سال گذشته و در دولت سیزدهم، با اقدامات انجام شده ۹۰ درصد کاهش یافت.

استان سمنان به دلیل گستردگی جغرافیایی و پراکندگی جمعیت دارای ۲ دانشگاه علوم پزشکی است.

۶ شهرستان در مرکز و غرب استان زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان و ۲ شهرستان در شرق استان زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی شاهرود هستند.

نوعی پشه خاکی عامل بیماری سالک

به گزارش ایرنا، بیماری پوستی سالک بر اثر گزش نوعی پشه خاکی به انسان منتقل می‌شود و در ایران ۲ نوع سالک شهری یا نوع خشک و روستایی یا نوع مرطوب وجود دارد؛ در سالک روستایی، موش‌های صحرایی مخزن بیماری هستند و پشه خاکی ماده پس از خونخواری از موش صحرایی مبتلا، آلوده می‌شود و با گزش فرد سالم باعث انتقال بیماری می‌شود.

در سالک شهری، مخزن بیماری بیشتر بیماران مبتلا و به طور تصادفی سگ‌ها هستند، به این ترتیب پشه خاکی ماده پس از خونخواری از اطراف زخم سالک، آلوده شده و با گزش فرد سالم باعث انتقال بیماری می‌شود.

سالک یک بیماری پوستی انگلی و مشترک بین انسان و حیوان است که در اثر گزش پشه خاکی ماده و انتقال انگل سالک ایجاد و اغلب به شکل یک زخم دیده می‌شود.

سالک طبق گزارش‌های موجود در ۹ کشور دنیا از جمله کشورهای خاورمیانه مانند ایران، عربستان، افغانستان، پاکستان، سوریه و عراق شیوع بالایی دارد.

پشه آنوفل عامل بیماری مالاریا

مالاریا یک بیماری تهدیدکننده حیات و در عین حال قابل پیشگیری و درمان است که توسط انگل‌های ناشی از گزش پشه‌های آنوفل ماده منتقل می‌شود.

این بیماری عمدتا به عنوان بیماری گرمسیری یا نیمه‌گرمسیری تلقی شده که به‌وسیله یک انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود و انتقال آن با پشه صورت می‌گیرد و باعث حملات عودکننده و گاهی اوقات باعث مرگ افراد نیز شده است.

مالاریا مهمترین بیماری انگلی و یکی از مسائل مهم بهداشتی تعدادی از کشورها بویژه کشورهای گرمسیری دنیاست.بیماری مالاریا با نام‌های دیگری چون پالودیسم، تب و لرز، تب نوبه و تب متناوب نیز نامیده می‌شود.

پشه آئدس عامل بیماری تب دنگی

تب دنگی(Dengue fever) یا تب استخوان‌شکن، یک بیماری ویروسی است که توسط پشه‌ای به نام آئدس منتقل می‌شود و بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان بروز پیدا می‌کند.

تخم پشه آندس بسیار مقاوم است و تا ۴۰۰ روز در شرایط خشک دوام می‌آورد. انتقال بیماری تب دانگ از طریق نیش پشه آئدس است که بر خلاف دیگر پشه‌ها بیشتر در طول روز از انسان خونخواری می‌کند و حداکثر خونخواری آن نیز در ساعات اولیه صبح و هنگام غروب آفتاب است. پس از ۶ روز از گزش پشه، بیماری شروع شده و تا ۱۰ روز ادامه خواهد داشت.

علائم تب دانگ تب بالا و سردرد شدید، درد پشت چشم، درد عضلات و مفاصل، حالت تهوع و بثورات پوستی و در موارد شدیدتر خونریزی از لثه و سایر قسمت‌های بدن است.