حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری گفت: منشأ تمام بدی ها، کجروی ها، انحرافات، قتل ها و غارت ها و تجاوزها فراموش کردن خداوند وتبعیت از فرهنگ شیطان کردن است.

وی افزود: فراموشی و غفلت از یاد خدا مهم‌ترین عامل سقوط انسان‌ها به دره‌های گمراهی شمرده می‌شود؛ کسی که به بیماری نسیان مبتلا شود، حقیقت انسانی خویش را از یاد می‌برد و فراموش می‌کند. و زندگی نکبت بار دارد. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً».

وی تصریح کرد: خداوند در آیه‌۱۹ سوره حشر به دو خطر مهم انسان را گوشزد و هشدار می‌دهد «وَ لَا تَکونُوا کالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِک هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ خدا فراموشی وخود فراموشی .وقتی این دو مساله خطر ناک در زندگی انسان تحقق پیدا کند برای انسان دیگر هیچ مرزی وجود ندارد ودست به هر کاری می زند.

حجت الاسلام والمسلمین سروری یادآور شد: بنا براین تبعیت از فرهنگ شیطانی، سرمایه خدا خواهی را از انسان می گیرد، و فرهنگ منیت و خود خواهی را جایگزین او می کند. پس باید گفت از بدترین و سخترین پیامدهای فراموشی خدا در زندگی از مدار بندگی دور شدن وهمراهی و دوستی با همه ی بدی های عالم است واین همراهی و دوستی بسیار باخت دردناکی است و انسان مستحق هر نوع گرفتاری عذاب الهی‌ می کند.

وی گفت: موید این سخن آیه ۳۵ سوره زخرف است وَمَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ ؛ و هر کس خود را از یاد [خدای] رحمان به کوردلی و حجاب باطن بزند، شیطانی بر او می گماریم که آن شیطان همنشین ، ملازم و دمسازش باشد. معلول رویگردانی انسان از توحید، نبوت و امامت سر منشاء همه فسادهاست.

نویسنده تاریخ اسلام بیان کرد: امام حسین علیه السلام به فرزدق شاعر علل انحراف بنی امیه وجامعه را بیان فرمودند: «یا فَرَزْدَقُ انَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لَزِمُوا طاعَةَ الشَّیْطانِ، وَ تَرَکُوا طاعَةَ الرَّحْمانِ، وَ أَظْهَرُوا الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ، وَ ابْطَلُوا الْحُدُودَ، وَ شَرِبُوا الْخُمُورَ، وَ اسْتَأْثَرُوا فِی أَمْوالِ الْفُقَراءِ وَ الْمَساکینَ، وَ أَنَا أَوْلی‌ مَنْ قامَ بِنُصْرَةِ دینِ اللَّهِ.

وی گفت: امام حسین در این فراز بیان می دارند که این مردم، اطاعت خدا را ترک و اطاعت شیطان را بر خود فرض نموده اند. فساد را ترویج و حدود و قوانین الهی را تعطیل کرده اند. بیت المال را بر خود اختصاص داده اند. حرام خدا را حلال و حلال او حرام کرده اند.

نویسنده کتاب بی بصیرتانی از تاریخ کربلا یادآورشد: این شش عامل را می توان به طور کلی معیار نسبی برای مقابله با فساد و جهاد در راه خدا و احیای امر به معروف و نهی از منکر دانست. در زمان حیات امام حسین(ع) احکام الهی در حال تغییر بود و حرام های الهی تبدیل به حلال می شد! یزید و پیروانش به صورت آشکارا شراب می خوردند و حدود الهی را رعایت نمی کردند. در اینجا وظیفة حضرت اقتضا می کرد به جنگ با آنان بپردازد و با نثار جان مبارک خود اجازه ندهد تا احکام الهی دچار تغییر و تحوّل شود.

وی گفت: تمام افراد در جامعه سرنوشتشان همچون زنجیری به هم متّصل و پیوسته هستند ونمی شود از هم گسسته باشد و هر کدام نسبت به یکدیگر و دستورات الهی وظایفی دارند. اگر امروز در جامعه اسلامی مفاسد اقتصادی و اخلاقی و بی‌عفتی رواج پیدا کند و اندیشمندان، فرهیختگان و دیگر اعضای جامعه سکوت کنند آسیب جدی بر پیکر نظام اسلامی وارد شده و به تدریج جامعه از درون نابود می‌شود.

نویسنده کتاب یارانی از تبار عرشیان بیان کرد: اگر در عصر حضرت سیّدالشهدا(ع) همه افراد به یزید برای باطل کردن حدود الهی وانجام محرمات اعتراض می کردند سرنوشت جامعه طوری دیگه رقم می خورد.

وی گفت: حس مسئولیت‌پذیری اجتماعی و تبعیت از فرهنگ خدامحوری امام حسین علیه السلام، در مقابل فرهنگ شیطانی بنی امیه توانست اسلام را از خطر نابودی نجات بدهد.چون در آن زمان دین در جامعه کم‌رنگ شد و جامعه حیات معنوی خویش را از دست داده بود. به تعبیر حضرت زهرا سلام الله علیها وسمل جلباب الدین یک لباس کهنه بر قامت دین کرده بودند. اینجاست که مؤمنان و رهبران الهی احساس وظیفه می‌کنند که برای تجدید حیات معنوی مردم، آموزه‌های دین را در جامعه زنده کنن ودر مقابل فرهنگ اظمهلالی شیطان مقابله کنند.

حجت الاسلام والمسلمین سروری اظهارکرد: بنا براین امام حسین علیه‌السلام به امام سجاد علیه‌السلام در روز عاشورا فرمودند به این نکته باز اشاره می کند که فرهنگ شیطان چقدر پیشروی کرده: یا وَلَدِی قَدِ إِسْتَـحْوَذَ عَلَــــیْهِـمُ الشَّــــــــیْطَانُ،فَأَنْسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ ۚ؛ حکومت یزید نیز در امتداد جریان تفکر سقیفه در پی محو کردن اسلام بود.

وی گفت: حضرت اباعبدالله(ع) به برادرشان محمد حنفیّه چنین فرمودند: «وإنّما خرجت لطلب الإصلاح فی اُمّه جدّی»؛ من تنها به انگیزه‌ی اصلاح در امّت جدم (رسول الله(ص)) به پا خاستم. ولی امام حسین(ع) با بذل خون خودشان از این کار جلوگیری کردند و اسلام را بیمه نمودند.

وی اظهارکرد: قیام امام حسین(ع) اسلام را از خطر حذف و نابودی نجات داد و در طول تاریخ، بقای اسلام و تشیّع را تضمین نمود؛ بنابراین احیای دین خدا یکی از هدف‌های مهم آن حضرت بود و در این راه هر چند حضرت و یاران باوفایشان به شهادت رسیدند، ولی با این اقدام از نابودی دستاوردهای نهضت نبوی جلوگیری کردند و مسلمانان را از حیرت و گمراهی نجات دادند؛ چنان‌که در زیارت معروف اربعین آمده است: «وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ حَتَّی اسْتَنْقَذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَهِ، وَحَیْرَهِ الضَّلالَهِ»؛ حضرت امام حسین(ع) خون پاکش را در راه تو نثار کرد تا بندگانت را از جهالت و حیرت گمراهی نجات دهد. بنابراین مهم‌ترین و اساسی‌ترین هدف امام حسین(ع) زنده کردن اسلام ومقابله با فرهنگ شیطانی بود.