شناسهٔ خبر: 67814662 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: ایسکانیوز | لینک خبر

در گفت‌وگو با ایسکانیوز مطرح شد؛

برخورداری کمتر از ۲۰ درصد فارغ‌التحصیلان از شغل مناسب/ دانشجویان از دانشگاه‌های ایران به عنوان سکویی برای مهاجرت استفاده می‌کنند

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: کمتر از ۲۰ درصد دانشجویان شغل مناسب دارند که این موضوع موجب کاهش انگیزه در شکوفایی استعداد آنها می‌شود. دانشجویان از دانشگاه‌های ایران به عنوان سکویی برای مهاجرت استفاده می‌کنند.

صاحب‌خبر -

علی‌اکبر صبوری عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، در مورد مشکلات اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها اظهار کرد: قطع دسترسی به پایگاه‌های اطلاعات علمی و مجلات ناشران بین‌المللی در سال‌های اخیر یکی از مهم‌ترین مشکلات اعضای هیئت علمی بوده است. همچنین استادان در انتخاب دانشجوی باسواد و با انگیزه در دوره‌های تحصیلات تکمیلی نقش چندانی ندارند. فضای بسته دانشگاه‌ها همیشه آزار دهنده بوده است. زمان زیادی جهت هماهنگی برای ورود مهمانانی که برای مباحثه علمی دعوت می‌شوند، صرف می‌شود. البته که همیشه مورد احترام مسئولان دانشگاه هم بوده‌ایم و بی‌مهری ندیدیم.

وی افزود: حقوقی برای اساتیدی که به دانشجویان راهنمایی و مشاوره خدمات علمی می‌دهند، در نظر گرفته نمی‌شود. دانشگاه بودجه لازم برای این پرداخت را ندارد. کمتر از ۲۰ درصد فارغ‌التحصیلان از شغل مناسب برخوردار می‌شوند که این موضوع موجب کاهش انگیزه در شکوفایی استعداد آنها می‌شود. نیمی از آن‌ها نیز مهاجرت می‌کنند و جایگاه‌های بسیار عالی می‌یابند. نیمی دیگر مجبور می‌شوند در مشاغل غیر مرتبط مشغول به کار شوند.

صبوری تاکید کرد: انگیزه برای بروز استعداد جوانان بسیار مهم است. زمانی که آینده خود را ایده‌آل نبینند، انگیزه‌شان را از دست می‌دهند. در طول دو دهه اخیر شاهد افت انگیزه و فعالیت دانشجویانم بوده‌ام. افرادی که دارای انگیزه بیشتری بودند، از دانشگاهی که من در آن فعال هستم به عنوان سکویی برای مهاجرت استفاده کردند. بندرت با دانشجویی برخورد می‌کنم که انگیزه بالا داشته باشد و بخواهد در کشورش تحولی ایجاد کند. با همه این موارد، دانشجوی ایرانی بسیار باسواد است و می‌تواند تحول آفرین باشد، کافی است انگیزه را به آنها برگردانیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران درباره نسل جدید گفت: نسل جدید پرانرژی‌، هوشیار، باهوش‌، مطلع‌ و انتخاب‌گر هستند. این صفات ارزنده‌ است؛ اما همین نسل، پرتوقع‌، ناامید، بی‌توکل و بی‌قناعت‌ است. سرمایه‌های نسل ما توکل، دعای خیر پدر و مادر، تلاش و امید بود که با تکیه بر این صفات به جنگ زندگی رفتیم و اکنون خود را پیروز میدان می‌دانیم. هم‌اکنون سوال مطرح است که آیا نسل جدید هم به این صفات اعتقاد دارد و آن‌ها را سرلوحه زندگی خود می‌داند؟ عزت به قناعت است و خواری به طمع/ با عزت خود بساز و خواری مطلب. می‌خواهیم در زمان اندک و با کمترین تلاش، ره چند ساله را طی کنیم. البته، کج‌روی‌های عده‌ای که بر مسند مدیریت تکیه زدند، موجب این انحرافات شد و خدا کند که به مسیر اصلی برگردیم.

انتهای پیام/

برچسب‌ها: