به گزارش جماران، پاتریک وینتور، دبیر دیپلماتیک گاردین در نوشتاری درباره نسبت کامالا هریس، نامزد احتمالی دموکراتها در رقابت اتنخاباتی نوامبر 2024 ایالات متحده ، با مسائل سیاست خارجی نوشت: جو بایدن علیرغم افول حافظه و برخی بدرفتاری هایش در چندماه اخیر، ذخیره‌ای از دانش در مورد سیاست خارجی و رهبران خارجی دارد که هیچ دموکرات ارشد دیگری نمی‌تواند با آنها برابری کند. در واقع، در روزهای پایانی که او برای حفظ نامزدی خود می جنگید، تجربه بی نظیر او در این حوزه توسط هوادارانش به عنوان دلیلی برای اینکه او نباید مجبور به کناره گیری شود، مطرح می شد. بایدن خودش گفته است که بیشتر از هنری کیسینجر در مورد سیاست خارجی می داند و تمجید از ویژگی های او توسط رهبران جهان در نشست اخیر ناتو در واشنگتن، توسط تیم بایدن به عنوان نشانه ای دال بر اینکه او نباید کنار بکشد، مطرح می شد.
رهبران اروپایی پس از دونالد ترامپ، حضور بایدن در کاخ سفید را گرامی داشته و در این مدت آرامش در روابط اروپا و امریکا را شاهد بودند. بدون رایزنی‌های دقیق او و بررسی گزینه‌ها، بعید بود که غرب بتواند به همان اندازه که در ابتدا در مورد تحریم‌های روسیه و حمایت نظامی از اوکراین واکنش قاطعانه نشان داد، نسبت به این تحولات تصمیم درستی بگیرد. با اینهمه دیپلمات ها احساس کرده بودند که ستاره او به هر حال رو به زوال است، از جمله توانایی او در بیان نیاز به دفاع از اوکراین به افکار عمومی آمریکا. این احساس که بایدن استدلال های سیاست خارجی را در داخل کشور با قدرت کافی پیگیری نمی کند، به یکی از پایه های گفت وگوهای انتقادی از او در محافل دیپلماتیک اروپا تبدیل شده است. عملکرد او در اجلاس اخیر سران G7 در ایتالیا باعث ایجاد نارضایتی هایی شده بود.
بایدن پس از بیش از 30 سال عضویت در کمیته روابط خارجی سنا به قدرت رسید. زمانی که او ریاست جمهوری را برعهده گرفت، فهرستی از تماس های خارجی داشت که از زمان جورج اچ دبلیو بوش تا به آن روز بی سابقه بود. بایدن بارها از اوکراین بازدید کرده، شی جین پینگ را در پکن ملاقات کرده و به چشمان پوتین نگاه کرده و گفته که او مردی بی روح است. او 40 سال است که بنیامین نتانیاهو را می شناسد. تجربه او همچنین باعث شد تا به قدرت رابطه شخصی در سیاست خارجی باور داشته باشد. مشاور امنیت ملی او، جیک سالیوان، زمانی گفت: «او اغلب می‌گوید همه سیاست‌های خارجی شخصی است و روابط شخصی با رهبران واقعاً مهم است.»
این تجربه او منجر به تمایل به غلبه بر فرماندهان نظامی، کارشناسان دیپلماتیک و دیگران شده است. سناتور کریس مورفی گفت: «او در سیاست خارجی تسلط دارد که به او اعتماد به نفس می‌دهد. او می‌داند که می‌تواند در بحث پیروز شود. این به او اجازه می‌دهد با جسارت و اطمینان عمل کند.» البته گاهی اوقات این جسارت منجر به اشتباهاتی می شد، از جمله نحوه برخورد او با خروج ایالات متحده از افغانستان و عدم تمایل به تامین سریع تجهیزات اوکراین.
بنابراین، حضور کامالا هریس در کاخ سفید ، در صورت انتخاب شدن، از نظر دانش روابط خارجی و رهبران خارجی، حتی پس از دوره‌ی کارآموزی فشرده پاییزی، یک تنزل رتبه خواهد بود. این بدان معنا نیست که او یک تازه کار است. او با سخنرانی در بریتانیا در کنفرانس هوش مصنوعی که توسط ریشی سوناک سازماندهی شده بود، به آرامی در حال ساختن مجموعه سیاست خارجی خود بود. او به جای بایدن در نشست سال 2023 آسه‌آن شرکت کرد. او برای سه سال متوالی رهبری هیئت ایالات متحده را در کنفرانس امنیتی مونیخ بر عهده داشت، که به وضوح تلاشی برای گسترش دانش و معرفی او به اروپا بود.
چند تن از کارکنان سابق بایدن می گویند خوشبین هستند که هریس می تواند سیاست خود را در مورد غزه ترسیم و پیگیری کند چرا که به عقیده آنها بایدن در یک چرخه باطل در این باره گرفتار شده بود. در اوایل ماه مارس، هریس مدت‌ها قبل از اینکه بایدن علناً این را اعلام کند، سخنرانی کرد و خواستار «آتش‌بس موقت» شش هفته‌ای شد.
هریس همچنین با تظاهرکنندگان دانشجویی طرفدار فلسطین ابراز همدردی کرده و گفته است که آنها «در پاسخ به غزه دقیقاً احساسات انسانی را نشان می‌دهند». او به صراحت گفته است که تعداد زیادی فلسطینی کشته شده اند و حساسیت بیشتری نسبت به تظاهرات در برخی ایالت ها که رقابت میان جمهوری خواهان و دموکراتها در انها نتیجه مشخصی تاکنون نداشته، نشان داده است.
فیلیپ گوردون، مشاور ارشد سیاست خارجی کامالا هریس، یک کهنه سرباز واشنگتن است که هم در سیاست خاورمیانه و هم در اروپا تخصص داشته و در تمام مدت نسبت به تلاش های ایالات متحده برای تضمین تغییر رژیم در خاورمیانه یا تحمیل دموکراسی در کشورهایی مانند عربستان سعودی بدبین بوده است. او در ابتدا به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور اروپا و اوراسیا به دولت اوباما ملحق شد و سپس به بخش خاورمیانه شورای امنیت ملی رفت. او با رئیس خود در این باور که حملات محدود علیه سوریه پس از ادعاهای غرب مبنی بر استفاده دولت این کشور از تسلیحات شیمیایی مؤثر و موجه خواهد بود، اختلاف نظر داشت و از حامیان جدی توافق هسته ای با ایران بود. به نظر می رسد گوردون به مردی تبدیل می شود که هریس باید به او تکیه کند، زیرا تیم های بایدن و هریس سعی می کنند راهی برای همکاری در کنار یکدیگر بیابند.
نظر شما