در صورتی که کامالا هریس، معاون‌اول جو بایدن جایگزین رئیسش به عنوان نامزد حزب دموکرات‌ها برگزیده شده و اگر بتواند دونالد ترامپ را شکست بدهد، انتظار می‌رود تا حد زیادی به سیاست خارجی رئیس‌جمهور آمریکا در مورد مسائل کلیدی مانند اوکراین، چین و ایران پایبند باشد؛ اما ممکن است لحنی سختگیرانه‌تر در قبال عملکرد اسرائیل در جنگ غزه اتخاذ کند.
دوات دوم بایدن و نقطه‌ضعفی بزرگ
رویترز گزارش داد، کامالا هریس، به عنوان محتمل‌ترین گزینه نامزدی حزب دموکرات پس از کناره‌گیری بایدن از رقابت‌های ریاست‌جمهوری و اعلام حمایت او از معاون‌اولش، می‌تواند از تجربه عینی کاری، روابط نزدیک با رهبران جهان و درک و فهم از امور جهانی که در دوره سناتوری و به عنوان معاون‌اول به دست آورده، بهره ببرد.
اما در رقابت با دونالد ترامپ، هریس دارای نقطه‌ضعفی بزرگ نیز خواهد بود. وضعیت آشفته مرز‌های جنوبی آمریکا که بلای کارزار انتخاباتی بایدن بوده و به یکی از موضوعات اصلی مبارزات انتخاباتی تبدیل شده است. در ابتدای دولت بایدن، هریس وظیفه رسیدگی به علل ریشه‌ای مهاجرت غیرقانونی را بر عهده داشت و جمهوری‌خواهان به دنبال این بودند که او را نماد مشکل تبدیل کنند.
به گفته تحلیلگران، ریاست‌جمهوری هریس در طیفی از اولویت‌های جهانی به دولت دوم بایدن شباهت دارد.
آرون دیوید میلر، مذاکره‌کننده سابق خاورمیانه برای دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه می‌گوید: «او ممکن است بازیگر پرانرژی‌تری باشد، اما نباید انتظار تغییری فوری نسبت به اصل سیاست خارجی بایدن را داشته باشید».
به عنوان مثال، هریس نشان داده که از حمایت قاطع بایدن از ناتو منحرف نخواهد شد و به حمایت از اوکراین در مبارزه با روسیه ادامه خواهد داد. این در تضاد شدید با وعده ترامپ برای تغییر اساسی روابط ایالات متحده با پیمان آتلانتیک شمالی و تردیدهایی است که او در مورد عرضه آتی تسلیحات به کیف مطرح کرده است.
حفظ سیاست چین؟
هریس که یک وکیل و دادستان کل سابق کالیفرنیا بود، در نیمه اول دوره ریاست‌جمهوری بایدن تلاش کرد تا بتواند جایگاه خود را پیدا کند؛ اما محول‌کردن بحران مهاجرت به هریس و سرکشی دائمی به گذرگاه‌های مرزی ایالات متحده و مکزیک، کمکی به او نکرد.
در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات نیز هریس عملکرد و کمپین ناموفقی داشت.
دموکرات‌ها امیدوارند که اگر او نامزد شود، در توضیح و قبولاندن اهداف سیاست خارجیش مؤثرتر باشد.
در نیمه دوم ریاست‌جمهوری بایدن، هریس جایگاه خود را در موضوعات مختلفی از چین و روسیه گرفته تا غزه ارتقا داد و برای بسیاری از رهبران جهان به چهره‌ای سرشناس تبدیل شد.
در کنفرانس امنیتی مونیخ امسال، او سخنرانی محکمی ایراد کرد و در آن، روسیه را به دلیل تهاجمش به اوکراین مورد انتقاد قرار داد و متعهد شد که ایالات متحده به ماده ۵ ناتو برای دفاع متقابل احترام بگذارد.
در مورد چین، مدت‌هاست که هریس در زمره سیاست‌مداران دو حزب واشنگتن در مورد لزوم برای مقابله ایالات متحده با نفوذ چین، به ویژه در آسیا قرار دارد. تحلیلگران می‌گویند که احتمالاً او موضع بایدن در مقابله با پکن را در صورت لزوم حفظ کرده و در عین حال، به دنبال زمینه‌هایی برای همکاری باشد.
هریس چندین سفر با هدف تقویت روابط در منطقه پویا اقتصادی شرق آسیا انجام داده است؛ از جمله سفر ماه سپتامبر به جاکارتا به جای بایدن در اجلاس سران انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه‌آن). در این دیدار، هریس چین را متهم کرد که تلاش می‌کند همسایگان کوچکترش را با ادعاهای سرزمینی خود در دریای مورد مناقشه چین جنوبی تحت فشار قرار دهد.
بایدن همچنین هریس را برای تقویت اتحاد با ژاپن و کره جنوبی، متحدان کلیدی که دلایلی برای نگرانی در مورد تعهد ترامپ به امنیت خود دارند، اعزام کرد.
موری هیبرت، یکی از اعضای ارشد برنامه آسیای جنوب شرقی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: «او به منطقه نشان داد که مشتاق ترویج تمرکز بایدن در هند و اقیانوسیه است». او افزود «در حالی که او نمی‌توانست به پای مهارت‌های دیپلماتیکی که بایدن در طول دهه‌ها توسعه داده، برسد، اما خوب عمل کرده است».
چرخش قابل توجه در غزه؟
اگر هریس پرچمدار حزب خود شده و بتواند بر برتری ترامپ در نظرسنجی‌های پیش از انتخابات غلبه کند و کاخ سفید را به دست آورد، جنگ غزه در دستور کار او قرار خواهد گرفت.
اگرچه او به عنوان معاون رئیس‌جمهور عمدتاً در حمایت قاطعانه از به اصطلاح «حق اسرائیل برای دفاع از خود» تأکید دارد، اما در انتقاد از رویکرد نظامی اسرائیل، از رئیس‌جمهور پیشی گرفته است.
در ماه مارس، او صراحتاً از اسرائیل انتقاد کرد و گفت که این رژیم به اندازه کافی برای کاهش «فاجعه انسانی» در طول حمله زمینی خود به فلسطین تلاش نکرده است. در اواخر همان ماه، او «عواقب» تهاجم گسترده اسرائیل به رفح را منتفی ندانست.
تحلیلگران می‌گویند که چنین ادبیاتی این احتمال را افزایش می‌دهد که هریس، به عنوان رئیس‌جمهور حداقل لفاظی قوی‌تری نسبت به بایدن در قبال اسرائیل اتخاذ کند.
در حالی که رئیس ۸۱ساله دوستی طولانی با تعدادی از رهبران اسرائیلی دارد و حتی خود را «صهیونیست» می‌نامد، هریس ۵۹ساله فاقد ارتباط شخصی با تل‌آویو است. او روابط نزدیک‌تری با دموکرات‌های ترقی‌خواه دارد که برخی از آن‌ها به دلیل نگرانی از تلفات بالای غیرنظامیان فلسطینی در جنگ غزه، بایدن را تا ارسال تسلیحات آمریکایی به اسرائیل را مشروط به رعایت قوانین جنگی کند.
اما تحلیلگران انتظار ندارند که تغییر بزرگی در سیاست ایالات متحده در قبال اسرائیل، نزدیکترین متحد واشنگتن در خاورمیانه رخ دهد. هِیلی سوفِر که در دو سال اول سناتوری هریس در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، به عنوان مشاور امنیت ملی او خدمت می‌کرد، گفت که حمایت هریس از اسرائیل به اندازه حمایت بایدن بوده و افزود که هیچ تفاوتی در موضع این دو وجود ندارد.
مسئله هسته‌ای ایران
همچنین می‌توان انتظار داشت که هریس در برابر ایران، دشمن سرسخت منطقه‌ای اسرائیل که پیشرفت‌های هسته‌ای اخیرش محکومیت فزاینده ایالات متحده را برانگیخته، قاطعانه رفتار کند.
جاناتان پانیکوف، معاون سابق افسر اطلاعات ملی دولت ایالات متحده در امور خاورمیانه گفت که تهدید فزاینده برنامه هسته‌ای ایران برای غرب می‌تواند چالش بزرگ اولیه‌ای برای دولت هریس بیافریند؛ به خصوص اگر تهران تصمیم بگیرد رهبر جدید ایالات متحده را آزمایش کند.
پس از یک سری تلاش‌های ناموفق، بایدن علاقه چندانی به بازگشت به مذاکرات با تهران بر سر از سر گیری توافق برجام نشان نداده است. بعید به نظر می‌رسد که بدون نشانه‌های جدی مبنی بر آمادگی ایران برای دادن امتیاز، هریس به عنوان رئیس‌جمهور دست به هر اقدام بزرگی بزند.
با این وجود، پانیکوف که اکنون در اندیشکده شورای آتلانتیک مشغول است، گفت: «دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم رئیس‌جمهور بعدی باید به مسئله ایران بپردازد. این یکی از بزرگترین مشکلات است».
نظر شما