خبرگزاری میزان - سیاست‌های دولت استرالیا در قبال مهاجران همواره یکی موضوع‌های بحث‌برانگیز در زمینه حقوق بشر بوده است. 

یک رسانه انگلیسی در گزارشی وضعیت یک خانواده مهاجر در استرالیا را روایت می‌کند که پس از ۸ سال زندگی در این کشور با اخراج از سوی دولت مواجه شده‌اند. 

در این گزارش آمده: زمانی که لوکا ۲ سال قبل در بیمارستانی در شهر پرث استرالیا به دنیا آمد، دنیای والدینش به گونه‌ای متحول شد که هرگز انتظارش را نداشتند. 

لوکا به فیبروز کیستیک (بیماری تنفسی ارثی و ژنتیکی) مبتلا بود. حال دولت استرالیا به لورا کوری و همسرش دانته (والدین این کودک) اعلام کرده که نمی‌توانند برای همیشه در این کشور بمانند. به آن‌ها گفته شد که لوکا می‌تواند بار مالی زیادی برای این کشور داشته باشد.

مادر این کودک گفت، زمانی که این خبر را دریافت کرد برای مدت یک هفته گریه می‌کرد. او گفت: لوکا فقط یک کودک ۲.۵ ساله بی‌دفاع بوده و شایسته تبعیض نیست. 

استرالیا با یک سوم جمعیتش که در خارج از این کشور متولد شده‌اند، مدت‌هاست که خود را به‌عنوان یک کشور میزبان مهاجران معرفی می‌کند؛ خانه‌ای چند فرهنگی برای مهاجران که به آن‌ها یک حرکت منصفانه و شروعی تازه را نوید می‌دهد.

اما واقعیت اغلب متفاوت است، به ویژه برای کسانی که دارای ناتوانی یا شرایط پزشکی جدی هستند. 

استرالیا یکی از معدود کشور‌هایی است که به‌طور معمول ویزای مهاجران را براساس نیاز‌های پزشکی آن‌ها رد می‌کند؛ به ویژه اگر هزینه مراقبت از هر کدام از این افراد بیش از ۸۶ هزار دلار استرالیا (۵۷ هزار دلار آمریکا) در مدت حداکثر ۱۰ سال باشد. نیوزلند نیز سیاست مشابهی دارد، اما استرالیا بسیار سخت‌گیرانه‌تر عمل می‌کند.

دولت استرالیا برای محدود کردن هزینه‌های دولت و آنچه حفاظت از دسترسی شهروندان به مراقبت‌های بهداشتی خوانده، از این سیاست دفاع می‌کند. 

فعالان حقوق بشری این سیاست را تبعیض‌آمیز و خارج از نگرش مدرن نسبت به معلولیت و بیماری می‌دانند. 

در ادامه این گزارش آمده که پدر و مادر لوکا برای فعالیت در مشاغل تخصصی که استرالیا به آن‌ها نیاز داشت، از اسکاتلند به این کشور مهاجرت کردند. اکنون آن‌ها احساس می‌کنند زندگی‌ای که در این کشور ساخته و مالیات‌هایی که پرداخته‌اند ارزشی برای دولت کانبرا ندارد. 

مادر لوکا گفت که وقتی استرالیا به ما (برای مشاغل تخصصی) نیاز داشت به اینجا آمدیم، اما وقتی نقش‌ها برعکس شده و ما به کمک نیاز داریم، این گونه رفتار می‌شود که «خیر، متاسفم، شما هزینه زیادی ایجاد می‌کنید؛ به کشور خود بازگردید».

بیشتر بخوانید:

افزایش مرگ‌ومیر ناشی از مصرف مواد مخدر در استرالیا

افزایش آمار خشونت خانگی در استرالیا؛ کانبرا هشدار داد

استرالیا در مورد سیاست‌های سختگیرانه مهاجرتی خود شکل و شمایلی دارد. این کشور نسخه مخصوص به خود را از «قایق‌های مهاجران را متوقف کنید» دارد. کانبرا مهاجرانی را که با قایق به این کشور می‌رسند به مراکز بازداشتگاه‌های فراساحلی در پاپوآ گینه‌نو و جزیره نائورو در اقیانوس آرام منتقل می‌کند. 

سیاست‌های ضد مهاجرتی این کشور در سال‌های اخیر به یک موضوع بحث‌برانگیز تبدیل شده است.

یان گوتارد، یک وکیل مهاجرت، می‌گوید: تبعیض‌های مربوط به ناتوانی و سلامت، که به سال ۱۹۰۱ نیز بازمی‌گردد، همچنان در استرالیا پابرجاست؛ ما هنوز با افراد دارای معلولیت مانند سال ۱۹۰۱ رفتار می‌کنیم و باور داریم که نباید از آن‌ها در استرالیا استقبال کرد. 

دولت استرالیا مدعی است که ۹۹ درصد از متقاضیان ویزا شرایط بهداشتی را پاس می‌کنند؛ اما براساس آمار رسمی، حدود هزار و ۸۰۰ نفر از مهاجران بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ نتوانستند از این فیلتر تبعیض‌آمیز عبور کنند. 

انتهای پیام/