به گزارش ایسنا، در سال‌های اخیر، جراحی‌های زیبایی به دلیل پیشرفت‌های چشمگیر در علم پزشکی و افزایش تقاضاهای روانی و اجتماعی مردم، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. این جراحی‌ها نه تنها در بین افراد جامعه مورد استقبال قرار گرفته‌اند، بلکه به دلیل مزایای مالی نیز توجه بسیاری از پزشکان و حتی افراد غیرمتخصص را جلب کرده‌اند. در نتیجه، برخی افراد بدون تخصص کافی اقدام به انجام این جراحی‌ها کرده‌اند که منجر به زیان‌های مادی و معنوی برای بیماران شده است. افزایش تمایل افراد به جراحی‌های زیبایی، مسأله قصور پزشکی را نیز به همراه داشته است. تقاضا برای عمل‌های زیبایی تا حدودی به دلیل ایده‌آل‌هایی است که توسط فرهنگ و رسانه‌ها به انسان‌ها تحمیل می‌شود.

یکی از مشکلات اصلی در این زمینه، رابطه حقوقی بین پزشک و بیمار است. گاهی پزشکان نمی‌توانند وظایف خود را به درستی انجام دهند و نتایج متفاوتی از نتایج معمول به دست می‌آید. این موارد می‌تواند منجر به خطاها، تخلفات و قصور پزشکی شود. امروزه افزایش خطاهای پزشکی به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است و در ایران نیز هر گونه اقدام درمانی، حتی اقدامات فوق تخصصی، برای هر پزشکی ولو پزشک عمومی، به شرط داشتن تبحر لازم، مجاز شمرده می‌شود. این موضوع باعث افزایش اقدامات پرخطر توسط پزشکان عمومی، به خصوص جراحی‌های زیبایی، حتی در محدوده مطب‌ها شده است که عوارض و خسارات زیادی برای بیماران به همراه داشته است.

در تحقیقی که در این خصوص انجام شده است، زهرا حضرتی صومعه از گروه جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، با همکاری واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، و سازمان پزشکی قانونی کشور به بررسی مطالبات پزشکی مصدومین جراحی زیبایی در کمیسیون‌های پزشکی قانونی استان تهران پرداخته‌اند. این مطالعه به بررسی نقش تعهد پزشک و رضایت بیمار در کاهش شکایات از جراحی‌های زیبایی پرداخته است.

در این مطالعه، ۲۷۶ نفر از شاکیانی که در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ قصور پزشکی درباره آن ها در کمیسیون‌های پزشکی قانونی استان تهران دو بار مورد تأیید قرار گرفته بود، مشارکت داشته اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از افراد فوق، محققان از پرسشنامه خاص علمی استفاده نموده و سپس این داده ها را با نرم افزارهای آماری، تجزیه و تحلیل نموده اند.

بر اساس این تحقیق، میانگین سنی بیماران ۳۷ سال بوده است. ۵.۶ درصد از پاسخگویان مرد و ۹۳.۵ درصد زن بوده‌اند. از نظر دفعات جراحی، ۴۹.۶ درصد از شاکیان یک بار و ۳۱.۹ درصد دو بار جراحی زیبایی کرده‌اند. میانگین دفعات جراحی در میان شاکیان تقریباً ۲ بوده و بیشترین دفعات جراحی نیز ۸ بار بوده است.

میزان شکایت در بین زنان، پاسخگویان متأهل و افراد با تحصیلات بالا بیشتر از سایر گروه‌ها بوده است. بیشتر پاسخگویان جراحی‌های لیپوساکشن و رینوپلاستی داشته‌اند. نتایج نشان می‌دهند بین میزان شکایت از جراحی زیبایی و رضایت بیمار و تعهد پزشک رابطه معکوس و معناداری وجود دارد؛ به این معنا که با کاهش رضایت بیمار و تعهد پزشک، میزان شکایت از جراحی افزایش می‌یابد.

بر اساس این مطالعه، دو مؤلفه تعهد پزشک و رضایت بیمار به عنوان پیشگوکننده‌های مهم شکایات از جراحی‌های زیبایی شناخته شدند. تعهد پزشک بیشترین تأثیر را بر میزان شکایت از جراحی‌های زیبایی دارد. با افزایش هر مؤلفه از مطالبات پزشکی، احتمال شکایت پس از جراحی زیبایی کاهش پیدا می‌کند و بالعکس.

طبق این یافته ها، بخش قابل توجهی از شکایات به دلیل عدم دستیابی به مطالبات پزشکی است و در این میان تعهد پزشک مهم‌ترین عامل به حساب می‌آید.

بیشتر پاسخگویان به دنبال محبوبیت، مقبولیت و تأیید اجتماعی از سوی خانواده، دوستان و اجتماع، جراحی زیبایی انجام داده‌اند و بی‌تعهدی و بی‌مسئولیتی پزشک باعث افزایش شکایات و نارضایتی بیماران شده است.

مجریان این تحقیقی در انتهای مطالعه خود، پیشنهادهایی را برای بهبود این معضل ارائه داده اند. از جمله این پیشنهادات، افزایش مهارت‌های ارتباطی پزشکان، برگزاری دوره‌های آموزشی در حوزه ارتباط با بیمار و شفاف‌سازی اطلاعات در حین و پس از جراحی زیبایی بوده است.

قابل ذکر است، از این یافته ها، مقاله ای علمی پژوهشی به رشته تحریردرآمده که در فصلنامه «ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منتشر شده است.

انتهای پیام