سعید طالبی چابک

در شرایطی که مدیران باشگاه پرسپولیس در شروع فصل نقل و انتقالات نگران محدودیت لیست بزرگسال تیم خود بودند و حتی تغییر قانون 19 به 20 نفر نیز برای آنها چندان جذاب نبود، حالا فهرست بزرگسال این تیم چند جای خالی دارد که شاید این تعداد بیشتر هم بشود. البته نکته اینجاست که پر کردن این جاهای خالی بسیار دشوار شده و باشگاه با وجود موفقیت در تمدید برخی از نفرات و ستاره‌های خود مثل امیری، پورعلی‌گنجی، رفیعی و فرجی در تمدید با یکی از مهم‌ترین بازیکنانش که در یورو همراه با تیم ملی گرجستان فراتر از انتظار ظاهر شد یعنی گولسیانی، موفق نشده است.

بازیکنانی که در مقطعی تصمیم گرفتند با دلایل متفاوت از پرسپولیس جدا شوند و در جای دیگری فوتبال‌شان را ادامه دهند، گویی در این باشگاه با خیال راحت برای روزی که دوباره به پرسپولیس برگردند برنامه ریخته‌اند. اتفاقی که زمینه ساده گذشتن از یکی از پرطرفدارترین و بهترین تیم‌های ایران را فراهم کرده است

نکته جالب و عجیب اینجاست که در نخستین روزهای تمرینات پیش‌فصل پرسپولیس تعداد بازیکنان بزرگسال با در نظر گرفتن غیبت برخی از آنها به دلایل مختلف کمتر از بازیکنان جوان بوده است. عبدالکریم حسن و اوستون اورونوف از بین بازیکنانی که با باشگاه قرارداد دارند در تمرین روز نخست غایب بودند. با دنبال کردن اخبار مربوط به عبدالکریم حسن، متوجه این نکته می‌شویم که احتمال حضور او در پرسپولیس در این فصل پایین است و مدافع چپ قطری سرخ‌ها مدت‌هاست ساز جدایی‌اش را کوک کرده است. سروش رفیعی دو روز بعد از شروع تمرینات قرارداد خود را تمدید کرد و سعید صادقی به دلیل مصدومیت در این تمرین غایب بود. 

پرسپولیس تا اینجای کار در نقل و انتقالات نسبت به سایر تیم‌هایی که اضلاع مربع مدعیان قهرمانی لیگ را تشکیل می‌دهند، عملکرد ضعیف‌تری داشته و در ادامه باید تلاش مضاعفی برای جبران کردن این فاصله داشته باشد. خروجی‌های باشگاه شامل بازیکنان مهمی از ترکیب تیم قهرمان لیگ می‌شود. کوچ دسته‌جمعی تعدادی از ستاره‌های اسکواد اوسمار ویرا به تراکتور تبریز حسابی دست باشگاه را خالی کرده است. ترابی و اسماعیلی‌فر و بیرانوند به تراکتور پیوستند، علی نعمتی راهی اهواز شد تا برای فولاد یحیی گل‌محمدی بازی کند و وحدت هنانوف هم به گل‌گهر سیرجان رفت.

پرسپولیسی‌ها برای بستن تیم در فصل جدید روی بازگرداندن بازیکنان سابق خود حساب باز کردند و با فرشاد احمدزاده، علی‌علیپور و مهدی عبدی به توافق رسیدند. میلاد سرلکِ سرباز هم در صورتی که موانع مربوط به نظام وظیفه از حضورش در جمع سرخ‌پوشان پایتخت جلوگیری نکند در ترکیب پرسپولیس قرار خواهد گرفت. استراتژی بازگرداندن بازیکنان سابق که در تیم‌ها و لیگ‌های معتبر اروپایی خیلی کم و در شرایطی خاص به کار گرفته می‌شود، استراتژی اصلی پرسپولیسی‌هاست و با توجه به اینکه بازه زمانی حضور بازیکنان در تیمی غیر از پرسپولیس مشخص است و تعدادی از آنها چند سالی را دور از جمع سرخ‌ها گذرانده‌اند، در این استراتژی جایی برای جوانگرایی وجود ندارد.

بازیکنانی که در مقطعی تصمیم گرفتند با دلایل متفاوت از پرسپولیس جدا شوند و در جای دیگری فوتبال‌شان را ادامه دهند، گویی در این باشگاه با خیال راحت برای روزی که دوباره به پرسپولیس برگردند برنامه ریخته‌اند. اتفاقی که زمینه ساده گذشتن از یکی از پرطرفدارترین و بهترین تیم‌های ایران را فراهم کرده است. دروازه‌های گشوده و قلمروی بدون نگهبان پرسپولیس کار را به جایی رسانده که همین الان بازیکنانی که به تازگی از پرسپولیس جدا شده‌اند و انتخابی غیر از ماندن کنار تیم بوده از حالا زمزمه‌های برنامه‌هایی که برای بازگشت به تیم دارند شنیده می‌شود. ترابی و بیرانوند از حالا چراغ چشمک‌زن‌شان  برای روزی که بخواهند یا برای‌شان بصرفد که در پرسپولیس باشند، روشن است. در حالی که با رفتن‌شان از تیم در این مقطع هر کدام به طریقی چالش‌هایی در ترکیب فصل آینده ایجاد کرده‌اند که شاید مرتفع کردن‌شان در این زمان ممکن نباشد.

در فوتبال روز دنیا علاوه بر نیازهای تیم و لیستی که سرمربی ارائه می‌دهد، سیاست‌های کلی برای ورود و خروج بازیکنان تبیین می‌شود. سیاست‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتی که آینده باشگاه بر پایه آنها رقم خواهد خورد. تیم‌ها وقتی بازیکنی را در اختیار دارند طبق سیاست‌های‌شان روی او سرمایه‌گذاری مالی و فنی می‌کنند و اگر این سیاست‌ها و رویکردشان در راستایی قرار بگیرد که بازیکنی به سمت درهای خروجی باشگاه هدایت شود، احتمال حضور مجددش در تیم بسیار پایین است. مواردی از این دست در تیم‌های لیگ‌های معتبر اروپایی انگشت‌شمار هستند و بازیکنان و ایجنت‌های‌شان را در شرایطی قرار داده‌اند که مراقب رفتن‌های‌شان باشند.

پرسپولیس اما گویا به ضرب‌المثل اسلحه قدیمی امتحانش را پس داده، پایبند است و شاید با تحلیل‌هایی که فقط خود مسئولان باشگاه می‌دانند، به سمت بازیکنانی می‌رود که پیش از این هم با آنها پای میز مذاکره نشسته و از پای میز با توافق و قرارداد بلند شده‌اند. اتفاقی که رفتن از پرسپولیس را آسان می‌کند. جایی که سناریو و پلات اصلی، بازگشت است و خیال خیلی‌ها از امکان حضور در تیمی که باید برای پوشیدن پیراهنش سر و دست بشکنند را راحت کرده است.