از همراهی صنعت داروسازی با سیاست‌های اصلاحی می‌توان به طرح دارویار برای اصلاح سیاست‌های ارزی و مقابله با فساد اشاره کرد.

وجود ارز دو نرخی در صنعت داروسازی کشور، چالش‌های بسیاری را برای مصرف کننده و تولید کننده ایجاد کرده بود.

صف طولانی تخصیص و تأمین ارز، تعدیل ظرفیت تولید صنایع دارویی، عدم ارتقای توان صادراتی از مشکلات تولیدکنندگان بود. علاوه بر این قاچاق معکوس گسترده این محصولات به خاطر اختلاف ۷ برابری نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی با بازار آزاد، تأخیر در تأمین ارز و ایجاد کمبودهای مقطعی دسترسی مصرف کننده را دچار اختلال جدی کرده بود و این مشکلات در سال ۱۴۰۱ به اوج خود رسیده بود.

بر همین اساس، دولت سیزدهم با اجرای طرح دارویار و متعاقب آن اصلاح سیاست‌های پوشش بیمه‌ای، هم قیمت دارو را برای مصرف کننده ثابت نگه داشت و هم روند تأمین دارو را در کشور تسهیل کرده و طبق اعلام ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، میزان قاچاق معکوس دارو بعد از طرح دارویار، ۶۲ درصد کاهش پیدا کرده که یک رقمی بی‌سابقه و نتیجه رویکرد دولت شهید رئیسی در مقابله با فساد و تخلفات و همچنین نمودار روشن حمایت قاطع از تولید و سرمایه‌های ملی در حوزه دارو بوده است.

علاوه بر این، طبق استعلام صورت گرفته از بیمه‌های پایه، در ۲۶۰ قلم دارو، قیمت دارو برای مصرف کننده نهایی ۸۶ درصد کاهش پیدا کرده است که نشان می‌دهد رویکرد دولت در حفظ منافع مردم و تولید کنندگان به صورت توأمان مؤثر واقع شده است.

دستاوردهای طرح دارویار

- ثبات پرداخت از جیب در عین واقعی شدن قیمت‌ها

- افزایش قدرت رقابت داروهای تولید داخل و وارداتی

- اجرای طرح پوشش بیمه همگانی

- پوشش بیمه سلامت بر اساس کد ملی سایر دهک‌ها در صورت درخواست

- مقابله با رانت و فساد در زنجیره تأمین