آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی و داروهای موضعی تنها چند نمونه از داروهایی هستند که باعث حساسیت به نور خورشید می‌شوند. علائم حساسیت به نور آفتاب می‌تواند شامل خارش پوست و کهیر بشود.

آلرژی به نور در مقایسه با مسمومیت با نور

بعضی از داروها حاوی موادی هستند که باعث حساسیت به نور می‌شوند یا تغییری شیمیایی در پوست ایجاد می‌کنند که می‌تواند فرد را نسبت به نور آفتاب حساس‌تر کند. حساسیت به نور دو نوع است:
. فتوآلرژی (آلرژی به نور): یک واکنش آلرژیک در پوست که می‌تواند چند روز بعد از قرارگرفتن در معرض نور خورشید اتفاق بیفتد.
. مسمومیت با نور: یک تحریک پوستی که می‌تواند در عرض یکی دو ساعت اتفاق بیفتد و شایع‌ترین نوع فتوآلرژی است.

عوارض

اثرات فتوآلرژی طیف گسترده‌ای دارند، از قرمزی پوست و خارش گرفته تا کهیر و تاول. ضمناً زیاد قرارگرفتن در معرض نور خوشید می‌تواند عوارضی ایجاد کند، مانند:
. تشدید عوارض پوستی فعلی
. ظاهرشدن اختلالات حساسیت به نور مانند لوپوس
. ازدست‌رفتن کشسانی پوست
. پیری زودرس پوست
. سرطان پوست
. آفتاب‌سوختگی

داروهایی که می‌توانند باعث حساسیت به خورشید شوند

آنتی‌بیوتیک‌ها
آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از علت‌های واکنش‌های حساسیت به نور و مسمومیت با نور خورشیدند. یک نمونه باکتریم است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی مانند برونشیت و عفونت مثانه تجویز می‌شود. دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است سبب واکنش جزئی نسبت به خورشید شوند مانند:
. سیپروفلوکساسین
. داکسی سایکلین
. لووفلوکساسین
. افلوکساسین
. تتراسایکلین
. تریمتوپریم
هرگز مصرف آنتی‌بیوتیک را بدون اجازه پزشک قطع نکنید. اگر حساسیت به نور خورشید رخ داد پزشک را در جریان بگذارید.

درمان‌های آکنه
برخی از درمان‌های آکنه مانند رتینوئیدها ممکن است شما را نسبت به نور حساس کنند. رتینوئیدهای تجویزی مانند Retin-A و Tazorac می‌توانند حساسیت نسبت به نور ایجاد نمایند؛ اما این واکنش نادر است. محصولات ضدآکنه غیرتجویزی که رتینول دارند نیز می‌توانند باعث خشکی، پوسته‌شدن و حساسیت به نور خورشید بشوند. همچنین محصولاتی که سالیسیلیک اسید و بنزویل پروکسید دارند می‌توانند شما را مستعد حساسیت به نور کنند.

داروهای آلرژی
وقتی بدن شما خیلی گرم می‌شود، عرق شما را خنک می‌کند تا احساس بهتری پیدا کنید. در برخی از افراد آنتی‌هیستامین‌های خوراکی مانند دیفن‌هیدرامین که در محصولاتی مانند بنادریل وجود دارند، توانایی تعریق را کاهش می‌دهد. در موارد شدیدتر، بالارفتن دمای بدن به دلیل کاهش تعریق می‌تواند منجر به گرفتگی‌های عضلانی، بی‌رمقی و حتی سکته گرمایی شود.

داروهای ضدافسردگی
مصرف داروهای ضدافسردگی از دسته سه حلقه‌ای‌ها و مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین می‌توانند موجب حساسیت به نور خورشید شوند. این داروها می‌توانند علائم زیر را ایجاد کنند:
. ضایعات اگزما مانند
. قرمزی و تاول خارش‌دار
. تغییر رنگ پوست
. تورم همراه با قرمزی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
این داروها شامل داروهایی که معمولاً بدون نسخه به فروش می‌رسند می‌شوند؛ مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و همچنین داروهای تجویزی مانند سلکوکسیب. این داروها برای درمان درد و تورم و تب به کار می‌روند. علاوه بر ایبوپروفن و ناپروکسن، آسپرین داروی معروف دیگری است که این پتانسیل را دارد که ایجاد حساسیت به نور کند.

داروهای پیشگیری از بارداری
اگر از شیوه‌های هورمونی پیشگیری از بارداری استفاده کنید ممکن است دچار حساسیت به نور خورشید شوید. این واکنش‌ها ممکن است به‌صورت ضایعات یا تاول‌های قرمز ظاهر شوند.

داروهای ترانس درمال (پچ‌های پوستی)
زیاد در معرض نور مستقیم خورشید قرارگرفتن می‌تواند اثرات چسب‌های پوستی را که دارو را مستقیماً وارد پوست می‌کنند تشدید کند. مثلاً فنتانیل که یک ضددرد قوی است.

دیگر داروها
. داروهای کلسترول
. داروهای شیمی‌درمانی
. ادرارآورها
. داروهای نورولپتیک
. سولفونامیدها
. داروهای ضدقارچ
. متوترکسات
. داروهای ضدآریتمی قلب
. داروهای دیابت

پیشگیری و توصیه‌ها

برای به‌حداقل‌رساندن اثرات و عوارض بالقوهٔ ناشی از حساسیت به نور خورشید به این توصیه‌ها توجه کنید:
. تاحدامکان در سایه بمانید، خصوصاً بین ساعت ۱۰ صبح و ۴ بعدازظهر که خورشید مستقیم می‌تابد.
. از ضدآفتاب با طیف گسترده و فاکتور محافظتی (SPF) ۳۰ یا بالاتر استفاده کنید.
. با لباس مناسب بدن خود را بپوشانید، مثلاً آستین‌های بلند و کلاه لبه پهن.
پیش از توقف مصرف هر گونه داروی تجویزی که سبب حساسیت به نور در شما شده حتماً با پزشکتان مشورت کنید. پزشک می‌تواند کمکتان کند مشخص کنید آیا می‌توانید مصرف دارو را قطع یا داروی دیگری را جایگزین کنید.
هرچند بعضی از داروها می‌توانند موجب حساسیت به نور شوند؛ اما لزوماً هر کسی که این داروها را مصرف می‌کند دچار این مشکل نخواهد شد. ضمناً لازم است بدانید حساسیت به نور همیشه و با هر بار مصرف دارو ممکن است رخ ندهد.