محمدعلی انصاری، مفسر قرآن کریم در گفت‌وگو با ایکنا درباره نقش امام حسین(ع) در احیای قرآن کریم گفت: در باب احیای قرآن کریم و باقی ماندن حقیقت قرآن، چه تنزیل و چه تعبیر؛ بدون تردید نقش وجود مبارک سیدالشهدا(ع) از کلیدی‌ترین نقش‌ها است. با سیر تاریخی که پیش رفت و با توجه به تمام تحریفاتی که بنی‌امیه آغاز کردند، تمام تحریفاتی که در پای آیات شریفه قرآن انجام دادند؛ کسی آمد و 400 درهم گرفت و گفت: من از رسول خدا(ص) شنیدم که «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» به فلان کس تفسیر کرد، فاش‌تر بگویم به عبدالرحمن بن ملجم تفسیر کرد و در بلندگوهای  و رسانه‌های شام این موضوع منتشر شد. ستیزه تبلیغاتی و یا به تعبیر امروز تمام تلاش‌های مدیایی که در شام انجام شد تلاششان این بود که بتوانند چهره اسلام را از چهره علوی مخدوش کنند و به چهره اموی منتقل کنند. به جای جای آیات قرآن دست‌اندازی می‌کردند تا به این هدف برسند.

 

در اینجا مردم و تاریخ هنوز فراموش نکرده است که «یَومٌ عَلیٰ صَدرِ المصطفیٰ» ، فراموش نکردند که پیامبر(ص) حسین‌بن‌علی(ع) را در آغوش می‌گیرد و لب‌هایش را می‌بوسد و می‌گوید «أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْناً» خداوند دوست بدارد کسی که حسین(ع) را دوست بدارد، یا فراموش نکردند که پیامبر(ص) ایشان را به همراه برادرشان «سید شباب اهل جنت» معرفی کردند. عدل قرآن باشد، یعنی رسول خدا بگوید «انّی تارِکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ: کِتابَ اللِّٰهِ وَ عِترَتی». حسین‌بن‌علی(ع) که در کنار قرآن قرار می‌گیرد، می‌تواند نقشه معاویه و فرزندش را نقش بر آب کند و قرآن را احیا کند و از تحریف به دور نگه دارد.