به گزارش مشرق، مقاله نویس بلومبرگ با اشاره به نشست این ماه (۱۳ و ۱۴ تیر) سران سازمان همکاری شانگهای در قزاقستان، نوشت: غرب، توجه چندانی به سازمان همکاری شانگهای که سه دهه پیش توسط پنج کشور چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان ایجاد شد، ندارد. این در حالی است که کشورهای مهمی همچون ازبکستان، هند، پاکستان و ایران نیز بعدها به عضویت آن درآمده و بلاروس نیز به تازگی قرارداد عضویت در آن را امضا کرده است.

در گزارش بلومبرگ عنوان شد: ناتو قوی‌تر از شانگهای به نظر می رسد. ۳۲ عضو آن بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهند و مجموع هزینه‌های دفاعی کشورهای ناتو حدود ۱.۲ تریلیون دلار است. با این حال، از برخی جهات، سازمان همکاری شانگهای نسخه جایگزین ناتو است. از نظر جمعیت و گستردگی جغرافیایی، سازمان همکاری شانگهای بزرگترین سازمان امنیتی-دفاعی در جهان است. مساحت آن ۸۰ درصد از قاره اوراسیا را در بر می‌گیرد. اعضای آن ۴۰ درصد از جمعیت جهان و بیش از ۳۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهند.

این گزارش نوشت: سخنان ولادیمیر پوتین، ‌رییس جمهوری روسیه در نشست ماه جاری در آستانه (پایتخت قزاقستان) مبنی بر این که ائتلاف شانگهای به عنوان جایگزینی برای مدل‌های منسوخ اروپای مرکزی و یورو-آتلانتیک طراحی شده، نشان می دهد سازمان همکاری شانگهای اهداف بلندپروازانه ای دارد. از طرف دیگر، پاسخ شی جین پینگ، رییس جمهوری چین به اظهارات پوتین مبنی بر این که «پکن و مسکو باید به حفظ آرمان اصلی دوستی خود برای نسل‌های آینده ادامه دهند» نشان می دهد محور مسکو-پکن قلب تپنده سازمان همکاری شانگهای است.

بلومبرگ دو موضوع مهم را به عنوان مهمترین دغدغه های غرب در مقابل قدرت گرفتن سازمان همکاری شانگهای مطرح کرد و نوشت: نخستین مساله نگران کننده رویکردی است که بر اساس آن چین و روسیه به سکوی مستحکمی برای مشروعیت بخشیدن و گسترش سیستم های حکومتی خود تبدیل می شوند. با توجه به این رویکرد، سازمان همکاری شانگهای با مجموعه مانورهای نظامی چند کشوری، موافقت‌نامه های همکاری در زمینه فناوری و سایر روابط، می تواند به پکن و مسکو کمک کند تا توان ژئوپلیتیکی خود را منعطف کنند که نمونه بارز آن حمایت آشکار چین از روسیه در جنگ با اوکراین است.

این مقاله دومین نگرانی اصلی غرب را میزان استفاده مسکو و پکن از سازمان همکاری شانگهای برای دور کردن کشورهای مهم از نظم تحت رهبری ایالات متحده عنوان کرده و می‌نویسد: ترکیه و عربستان سعودی در صدر فهرست شانگهای برای دور شدن از آمریکا قرار دارند. این در حالی است که عربستان سعودی اکنون به عنوان «شریک بحث و گفت‌وگو» در این سازمان، به دنبال عضویت کامل در آن است. از سوی دیگر اینکه غرب به ترکیه اجازه می‌دهد، به عنوان بازیگر مهم در تحولات خاورمیانه و دومین ارتش بزرگ ناتو بیشتر در مدار چین و روسیه پیش برود می تواند عواقب فاجعه باری برای ناتو به همراه داشته باشد.

بلومرگ در پایان این گزارش هشدار داد: ناتو باید توجه بیشتری به نفوذ فزاینده، توان اقتصادی و نظامی و جاه طلبی گروه شانگهای داشته باشد. این ائتلاف باید با دیپلماسی آرام، بازدیدهای سطح بالا، تمرینات نظامی مشترک و به اشتراک‌گذاری فناوری دفاعی با کشورهایی که مایل به دوستی با چین و روسیه برای عضویت در شانگهای هستند، از گسترش قدرت آن جلوگیری کند. هر چند در حال حاضر، سازمان همکاری شانگهای هنوز یک رقیب قانونی برای گروه ترانس آتلانتیک (ناتو) نیست، اما اگر ایالات متحده و متحدانش مراقب نباشند، ممکن است به سرعت به رقیب سرسختی برای آن تبدیل شود.